پیوند دندان در قرنیه چشم؛ یکی از عجیب‌ترین عمل‌های جراحی دنیا با موفقیت انجام شد
پیوند قرنیه استخدانی-دندانی که یکی از عجیب‌ترین و خاص‌ترین عمل‌های جراحی در دنیا به شمار می‌رود و به عنوان آخرین راه‌حل برای بیماران مبتلا به نابینایی شدید قرنیه‌ای استفاده می‌شود، برای اولین بار در کشور کانادا انجام شد که موفقیت‌آمیز بود.
جراحی اُستئو‌ــاودونتو کراتوپروتز (OOKP) یا «دندان در چشم» که به عنوان آخرین راه‌حل برای بیماران مبتلا به نابینایی شدید قرنیه‌ای استفاده می‌شود و بیش از سه دهه قدمت دارد، اخیرا برای نخستین بار در کانادا انجام شد که نتیجه آن موفقیت‌آمیز بود.
در این روش، که پروسه جراحی آن چندین ماه طول می‌کشد و در دو مرحله انجام می‌شود، یک عدسی پلاستیکی درون دندان بیمار قرار می‌گیرد و سپس به چشم پیوند زده می‌شود. در این جراحی به دلیل استفاده از بافت خود بیمار، احتمال پس‌زدگی کاهش یافته و مطالعات هم نشان داده‌اند که در درازمدت موفقیت بالایی دارد.
به گزارش CBS کانادا، برنت چپمن که از هر دو چشم نابینا است، یکی از سه کانادایی است که این هفته در بیمارستانی در استان بریتیش کلمبیا تحت عمل جراحی «دندان در چشم» قرار گرفت. این روش که به صورت برداشتن یکی از دندان‌های بیمار، معمولا دندان نیش، نصب یک عدسی پلاستیکی درون آن و سپس کاشت کل ساختار در چشم بیمار انجام می‌شود، چندین دهه قدمت دارد، اما تاکنون در کانادا انجام نشده بود.
دکتر گرگ مالونی، چشم‌پزشک و جراح بیمارستان مانت سنت جوزف ونکوور، می‌گوید از آنجا که دندان از جنس عاج، سخت‌ترین ماده تولیدشده در بدن انسان است، این ویژگی آن را به پوششی ایده‌آل برای اتصال عدسی پلاستیکی به چشم بیمار تبدیل می‌کند و چون از بدن خود بیمار گرفته شده، احتمال رد عضو به هیچ عنوان وجود ندارد.
دکتر مالونی از استرالیا که در هفته گذشته این عمل جراحی را بر روی سه نفر در کانادا بصورت موفقیت‌آمیز انجام داده، پیش از سفر به کانادا ۷ عمل مشابه را نیز در کشور خود با موفقیت به پایان رسانده بود.
مالونی می‌گوید: این روش درمانی همه‌جانبه برای تمامی مشکلات بینایی نیست و به‌طور خاص برای افرادی طراحی شده که به دلیل زخم‌های ملتحمه ناشی از بیماری‌های خودایمنی، سوختگی‌های شیمیایی یا سایر آسیب‌ها دچار نابینایی شدید قرنیه‌ای در قسمت جلویی چشم شده‌اند، اما شبکیه و عصب بینایی پشت چشم آن‌ها سالم است.
مالونی تاکید می کند که این روش اغلب آخرین راه‌حل است و زمانی انجام می‌شود که همه گزینه‌های دیگر با شکست مواجه شده باشند. دلیل آن هم پیچیدگی و زمان‌بر بودن این روش جراحی است.
این جراحی طی چندین دهه در ۱۰ کشور، ازجمله بریتانیا و استرالیا، با نرخ موفقیت بالا انجام شده است. مطالعه‌ای در ایتالیا در سال ۲۰۲۲ نشان داد که به‌طور میانگین ۹۴ درصد بیماران، ۲۷ سال پس از جراحی، همچنان قادر به دیدن‌اند.
هرچند که مالونی در مورد این عمل جراحی سخت می‌گوید به دلیل پیچیدگی بالای این جراحی، این روش فقط روی یک چشم انجام می‌شود و تاکید می‌کند که این روش کاملا بدون خطر نیست و مثل هر نوع جراحی چشمی، همیشه این احتمال وجود دارد که عفونتی ایجاد شود و کل بینایی بیمار از دست برود.
