با ۸ ورزش عجیب و غریب دنیا آشنا شوید

مسابقه حمل همسر از سوی فنلاندی‌ها اختراع شد. در این مسابقه مردها همسران خود را به دوش گرفته و به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. کسی در این مسابقه پیروز می‌شود که در سریعترین زمان و با عبور از موانع زن را به نقطه پایان برساند.

این ورزش که اولین بار در قرن ۱۵ اختراع شد، در مالزی و تایلند طرفداران زیادی دارد. سپک یک کلمه مالایی به معنای «لگد زدن» است و تاکرا در تایلندی به معنی «توپ» است. این بازی تا حدودی شبیه والیبال و فوتبال است و در آن دو تیم که هر یک ۳ بازیکن دارند، مقابل هم می‌ایستند. بازیکنان حق استفاده از دست‌هایشان را ندارند و به جای آن از پا، آرنج و چانه برای پرتاب کردن توپ استفاده می‌کنند.

بزکشی که در آسیای مرکزی رایج است، بازی ملی افغانستان به شمار می‌آید. معنی این بازی به ترکی «کشیدن بز» است. بازیکنان بر پشت اسب می‌نشینند و برای جابجا کردن لاشه یک بز با هم به رقابت می‌پردازند. در گذشته این بازی حتی تا ۷ روز هم به طول می‌انجامید اما امروزه برای آن محدودیت زمانی قائل شده‌اند. سال‌ها پیش این بازی زیر نظر قوانین طالبان ممنوع اعلام شد، ولی اکنون معمولا در روزهای جمعه، برپا می‌شود.

مسابقه شتر سواری مانند مسابقات اسب‌سواری طرفداران بسیاری دارد. افراد معمولا از کشورهای خاورمیانه مانند بحرین، اردن، قطر و عربستان سعودی برای شرکت در این مسابقه دور هم جمع می‌شوند.

باسبال یک ورزش ملی است که بلژیکی‌ها مخترع آن بوده و برای اولین بار در اسپانیا برگزار شده است. این ورزش ترکیبی از چند رشته فوتبال، والیبال و ژیمناستیک است. زمین بازی در این ورزش روی ترامپولین است. ۳ تا ۵ بازیکن هر تیم در دو طرف زمینی که با تور جدا شده، قرار می‌گیرند. بازیکن شروع کننده در نقطه وسط زمین قرار گرفته و توپ را به سمت تیم مقابل پرتاب می‌کند. تیم مقابل باید توپ را در کمتر از ۵ ضربه برگرداند. اگر توپ در زمین حریف قرار گرفت یک امتیاز به تیم مهاجم داده می‌شود و در نهایت تیمی که در سه ست زودتر به امتیاز ۲۵ برسد برنده بازی خواهد بود.

این ورزش عجیب از یورکشایر انگلستان می‌آید که ظاهرا بازی کارگران معدن زغال سنگ بوده است. بازیکنان موش خرماهای زنده را در شلوار خود می‌اندازند و سعی می‌کنند با بستن راه آنها، مانع خروج‌شان شوند. برنده مسابقه فردی است که مدت زمان بیشتری موش را در شلوار خود نگه دارد. رکورد این مسابقه ۵ ساعت و نیم بوده است! بعضی‌ها معتقدند که این بازی از زمانی رایج شد که تنها سرمایه‌داران مجوز شکار موش‌ها را داشتند و شکارچیان برای پنهان کردن موش‌ها، آنها را در شلوار خود قایم می‌کردند. این مسابقه از سال‌ها قبل برپا می‌شد اما در سال ۱۹۷۰ شهرت یافت.

در طول این بازی، بازیکنان از محدوده خود خارج شده و سعی می‌کنند بازیکنان تیم مقابل را به سمت مخالف هل دهند و همزمان کلمه «کبدی» را با صدای بلند و واضح، تا زمان برگشت به زمین خود، بگویند به طوری که قطع کردن آن یا نفس‌گیری در بازی به معنی باختن محسوب می‌شود. کبدی در کشورهایی مانند هند، پاکستان، ژاپن و ایران رایج است. اما بنگلادشی‌ها آن را جزو بازی ملی خود به حساب می‌آورند. جام جهانی کبدی و جام کبدی آسیایی در جهان در حال گسترش است.

بیشتر طرفداران این ورزش، کودکان هستند:جنگ گلوله‌های برفی بزرگ. یک گونه برف بازی ژاپنی است که تدریجا تبدیل به یک ورزش شده است. یوکیگاسن یک ورزش تیمی است که بین دو تیم ۷ نفره انجام می‌شود. قبل از شروع بازی ۹۰ گلوله برفی در اختیار بازیکنان قرار می‌گیرد. هر بازیکنی که با گلوله‌های برفی برخورد کند، از بازی اخراج می‌شود. بازیکنان برای جلوگیری از آسیب، کلاه‌های مخصوص با حفاظی در مقابل صورت بر سر می‌گذارند. این مسابقات در فنلاند، نروژ، سوئد، استرالیا، کانادا، روسیه و آلاسکا برگزار می‌شود.