چرا شمخانی نه امیرعبداللهیان؟
نام علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ايران، این روزها در صحنه سیاسی منطقه‌ای بیش از هر کسی دیگر به گوش می‌رسد.
برقراری توافق ازسرگیری روابط بین عربستان سعودی و ایران که روز جمعه (۱۹ اسفند) صورت گرفت، شمخانی را به مرد اول صحنه دیپلماسی ایران تبدیل کرده است.
ماموریت‌های دیپلماسی متوالی این مقام امنیتی ایرانی از پکن تا ابوظبی و بغداد، این سوال را مطرح کرده است؛ چرا شمخانی نه امیرعبداللهیان؟
تعدادی از بایگاه‌های خبری ایران از جمله «بامدادنو» می‌گوید که این مسئله متعلق به سیاست داخلی کشور است.
به گفته این بایگاه‌ها، دلیل داخلی دولت ایران انتخاب شمخانی این است که «حاکمیت به این جمع بندی قطعی رسیده که تیم وزارت خارجه شامل امیرعبداللهیان و علی باقری کارآمدی لازم برای نیل به یک توافق پایدار را ندارند.»
این بایگاه‌ها همچنین می‌گویند که انتخاب او دلیل خارجی هم دارد که «کشورهای منطقه ضمانت دولت رئیسی را برای یک توافق پایدار کافی نمی‌دانند.»
در این میان، رسانه‌های داخلی در ایران به دلایل متفاوت اشاره کرده‌اند.
فرارو درباره دلایل «سپردن شدن ماموریت ویژه تنش‌زدایی با کشورهای عرب حاشیه خلیج» به دبیر شورای عالی امنیت ملی ايران به سه نکنه اشاره کرد.
- عرب بودن شمخانی و تسلط کامل او به عربی فصیح به طور حتم در مذاکرات و ریزانی با کشورهای عربی تاثیرات ملموسی را بر جای خواهد گذاشت.
- نقش ویژه و تجارب تاریخی خاص را در موضوع تنش‌زدایی عربی دارد.
- در سال ۱۳۷۶ توانست توافقنامه دفاعی امنیتی را با عربستان سعودی امضا کند. این اتفاق بی‌سابقه، شاید در سطح کلان مناسبت دو کشور قابل بازخوانی باشد.
اکنون توافق ایران و عربستان سعودی به منظور ازسرگیری روابط دیپلماتیک پس از هفت سال قطعی، به برجسته‌ترین موفقیت‌های شمخانی تبدیل شده است.
