ضایعات زمینی که روی کره ماه باقی مانده است!
فضانوردان آپولو در زمان بازگشت به زمین، کیسه‌های مدفوع خود را با خود به زمین نبرده و آنها را روی کره ماه جا گذاشتند.
برخی معتقدند که باقی‌ماندن این زباله‌ها روی ماه، یک عمل خرابکارانه‌ی بین‌سیاره‌ای است. اما در واقعیت، این ضایعات زمینی به منظور پیگیری اهداف علمی ماموریت‌ها روی ماه رها شدند.
بر اساس مقاله‌ای که در وب‌سایت PCJOW منتشر شد، وزن اجسام نقش مهمی در هر سفر فضایی ایفا می‌کند و در تصمیم فضانوردان آپولو برای رهاکردن زباله‌های انسانی در ماه، وزن این اجسام نقش اصلی را داشت.
فضانوردان علاوه‌بر دستیابی به موفقیت بزرگ فرود روی ماه، وظیفه داشتند تا نمونه‌هایی از سنگ و خاک ماه را جمع‌آوری کنند و برای مطالعه‌ی علمی به زمین بازگردانند.
حاشیه‌ای از خطای محاسباتی مربوط به چگونگی برخاستن ایمن ماه‌نشین از سطح ماه، ناسا را مجبور کرد تا مقدار مناسبی از مواد را به نفع محموله‌های گرانبهای قمری رها کند. پس از انجام ماموریت‌های آپولو، تجهیزات زیادی ازجمله دوربین‌ها، چندین جفت چکمه، تلسکوپ و توپ‌های گلف روی ماه باقی ماندند. در بین این وسایل، ۹۶ کیسه‌ی حاوی فضولات انسانی نیز موجود بود.
اگرچه رهاکردن مدفوع در محیط بیگانه نشانگری از تفکر سبز نیست، اما این بقایا تأثیر دائمی بر محیط ماه نخواهند داشت.
هیچ میکروارگانیسمی که در ضایعات انسانی وجود دارد، نمی‌تواند در شرایط نامساعد سطح ماه رشد کند. اگرچه بعضی از آنها ممکن است به شکل اسپورهای غیرفعال برای مدتی باقی بمانند. پس از گذشت ۵۰ سال از آخرین حضور انسان روی سطح ماه، ضایعات انسانی که اکنون به احتمال زیاد فقط کیسه‌هایی از غبار هستند، ممکن است دارای اطلاعات مهمی درباره ماندگاری میکروارگانیسم‌در محیط بیگانه باشند، اما در کل محیط ماه آنها تأثیر چندانی ندارند و به رشد و تکثیر نمی‌پردازند.
همچنین، نمونه‌های خاک و سنگ جمع‌آوری شده توسط فضانوردان آپولو از ارزش علمی بالایی برخوردار هستند و به بررسی ساختار و تشکیل ماه کمک می‌کنند.
در حال حاضر، ناسا و سایر سازمان‌ها و شرکت‌های فضایی در حال برنامه‌ریزی برای بازگشت به ماه و اکتشاف دوباره آن هستند. در این برنامه‌ها، مسائل مربوط به پاکسازی و مدیریت ضایعات فضایی، از جمله آثار فضایی رها شده توسط ماموریت‌های قبلی، مورد توجه قرار می‌گیرد. از طرح‌هایی برای برگشت و بازیابی بقایا و زباله‌های فضایی روی ماه گفته می‌شود تا محیط ماه حفظ شود و ماه‌نشینان آینده بتوانند از منابع آن بهره‌برداری کنند.
