خطر مرگ ناگهانی بدنسازان را تهدید میکند

مطالعهای جدید نشان داده است که بدنسازان، به ویژه آنهایی که به صورت حرفهای رقابت میکنند، با خطر بالای مرگ ناگهانی ناشی از حمله قلبی مواجه هستند.
یک مطالعه بزرگ روی ۲۰ هزار بدنساز نشان داد که وزنه زدن میتواند شما را در معرض خطر سقوط ناگهانی و مرگ قرار دهد.
محققان دریافتند کسانی که در طول زندگی خود سطوح بسیار بالایی از عضله ساختهاند، در مقایسه با جمعیت عمومی، دو برابر بیشتر در معرض مرگ ناگهانی قلبی هستند.
در همین حال، کسانی که در مسابقات منظم بدنسازی شرکت میکردند، مانند آرنولد شوارتزنگر یا دیگر دارندگان عنوان «مستر المپیا»، در مقایسه با همتایان آماتور خود، شاهد افزایش پنج برابری خطر مرگ ناشی از شوک بودند.
به طرز نگرانکنندهای، حدود ۴۰ درصد از مرگ و میرها در بین تمام بدنسازان مورد مطالعه، ناگهانی و مرتبط با قلب بود.
نویسندگان اظهار داشتند که ارقام آنها میتواند کمتر از حد واقعی باشد، زیرا بسیاری از مرگ و میرها به عنوان «نامشخص» ذکر شدهاند.
دکتر مارکو وکیاتو، متخصص پزشکی ورزشی از دانشگاه پادووا و نویسنده این مطالعه، گفت که تجزیه و تحلیل گزارشهای کالبدشکافی نشان میدهد که ترکیبی از عوامل مقصر هستند.
«بدنسازی شامل چندین عمل است که میتواند بر سلامت تأثیر بگذارد، مانند تمرینات قدرتی شدید، استراتژیهای کاهش وزن سریع از جمله محدودیتهای شدید غذایی و کم آبی بدن.»
او همچنین خطرات «استفاده گسترده از مواد مختلف تقویتکننده عملکرد» را برجسته کرد.
این رویکردها میتوانند فشار قابل توجهی بر سیستم قلبی عروقی وارد کنند، خطر ریتم نامنظم قلب را افزایش دهند و ممکن است به مرور زمان منجر به تغییرات ساختاری قلب شوند.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که از هر چهار بدنساز، سه نفر از داروهای تقویتکننده عملکرد مانند استروئیدها استفاده کردهاند، که به ایجاد فشار اضافی بر قلب معروف هستند.
دکتر وکیاتو گفت: «اگرچه تلاش برای تعالی جسمی قابل تحسین است، اما تلاش برای تغییر شکل شدید بدن به هر قیمتی میتواند خطرات قابل توجهی برای سلامتی، به ویژه برای قلب، به همراه داشته باشد.»
آگاهی از این خطرات باید شیوههای تمرینی ایمنتر، نظارت پزشکی بهبود یافته و رویکرد فرهنگی متفاوتی را که قاطعانه استفاده از مواد نیروزا را رد میکند، تشویق کند.
او همچنین تصویب قوانین ضد دوپینگ قویتر برای مسابقات و همچنین راهاندازی کمپینهایی را در میان جامعه ورزشی در مورد خطرات استفاده از مواد نیروزا پیشنهاد کرد.
دکتر وکیاتو افزود که این تحقیق یادآوری میکند که مهم نیست کسی چقدر سالم به نظر برسد، ممکن است درگیر رفتاری شود که او را در معرض خطر قرار دهد.
او گفت: «این تحقیق این ایده را که ظاهر به تنهایی شاخص سلامتی است، به چالش میکشد و خطرات پنهانی را که میتواند حتی در پشت خوشهیکلترین بدنها وجود داشته باشد، برجسته میکند.»
با این حال، او افزود که این یافتهها نباید به عنوان مدرکی دال بر مضر بودن ذاتی بدنسازی یا هر نوع تناسب اندام دیگری در نظر گرفته شوند.
«فعالیت بدنی منظم و تمرینات قدرتی میتواند برای سلامتی، کیفیت زندگی و کاهش خطر مرگ و میر بسیار مفید باشد.»
مرگ ناگهانی قلبی یک بیماری خاص پزشکی نیست، بلکه توصیفی از مرگ غیرمنتظره به دلیل یک مشکل قلبی پنهان است.
این میتواند یک حمله قلبی ناگهانی بدون علائم قبلی یا یک نقص مادرزادی قلب باشد که از زمان تولد فرد تشخیص داده نشده است.
اخیراً با مورد زک ویلکینسون ۳۲ ساله، تأثیر استروئیدها بر بدنسازان و کسانی که به باشگاه میروند، برجسته شد.
آقای ویلکینسون، مانند تعداد فزایندهای از مردان جوان، برای تقویت رشد عضلات خود به استروئیدها که نقش هورمون طبیعی تستوسترون را تقلید میکنند، روی آورد.
اما این کار هزینه زیادی برای سلامتی او داشت و او دچار تشنج، استفراغ و تعریق شدید شد و در یک مقطع حتی به کما رفت.
پزشکان به این مرد ۳۷ ساله که یک فرزند نیز دارد، گفتهاند که احتمالاً تا آخر عمر از عوارض آن رنج خواهد برد.
استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک رایجترین نوع داروهای افزایشدهنده حجم بدن و عملکرد هستند.
آنها معمولاً مستقیماً به عضله تزریق میشوند، اگرچه میتوانند به صورت خوراکی به شکل قرص یا حتی کرم نیز مصرف شوند.
عوارض جانبی رایج شامل آکنه شدید، نارسایی کلیه، کلسترول بالا و حتی سکته مغزی است.
یکی دیگر از یافتههای مطالعه جدید این بود که تعداد قابل توجهی از مرگ و میر در بین بدنسازان چیزی بود که محققان آن را «مرگهای ناگهانی ناشی از ضربه» طبقهبندی کردند.
این شامل حوادثی مانند تصادفات رانندگی، خودکشی، قتل و مصرف بیش از حد مواد مخدر میشد.
دکتر وکیاتو گفت که این دادهها نشان میدهد که نیاز به آگاهی و حمایت بیشتر در مورد سلامت روان در بین جامعه بدنسازی وجود دارد.
او گفت: «این یافتهها بر لزوم پرداختن به تأثیر روانی فرهنگ بدنسازی تأکید میکند. این چالشهای سلامت روان، گاهی اوقات با سوءمصرف مواد بدتر میشوند و میتوانند خطر رفتارهای تکانشی یا خود تخریبی را افزایش دهند.»
در این مطالعه که در مجله قلب اروپا منتشر شده است، محققان سوابق ۲۰۲۸۶ بدنساز را که بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۰ حداقل در یک رویداد رسمی فعال بودهاند، بررسی کردند.
پس از تجزیه و تحلیل دادهها، آنها دریافتند که در مجموع ۱۲۱ ورزشکار فوت کردهاند که میانگین سن آنها هنگام مرگ ۴۵ سال بوده است.
این تیم اکنون در حال برنامهریزی مطالعه مشابهی روی بدنسازان زن است تا بررسی کند که آیا آنها نیز افزایش خطر مرگ ناگهانی قلبی را تجربه میکنند یا خیر.