گزارش تصویری: آدم‌خواری در قرن بیست‌و‌یکم!
علی‌رغم اینکه مقوله آدم‌خواری نزد اکثریت مردم جهان منفور است، اما همچنان در قرن بیست‌و‌یکم این پدیده در بعضی نقاط کره زمین دیده می‌شود.
عوامل مختلفی از جمله آداب و رسوم مذهبی بعضی از قبایل و نیازهای شدید روحی روانی و مذبوحانه موجب گسترش پدیده آدم‌خواری در بین اقلیت انسان‌ها شده است.
در مناطقی مانند «پاپوآ گینه نو»، «غارهای نهیهه» در سیگاتوکا فیجی و «رودخانه گنگ» در هند به دلایل مذهبی از جمله رسوم نزدیکی و ارتباط با خدا و خلاصی از شر شیطان هنوز آدم‌خواری رواج دارد.
البته آدم‌خواران در این مناطق با انسان‌های زنده کاری ندارند و از جسد انسان‌ها برای تغذیه و گاه به عنوان پوشش استفاده می‌کنند.
در مناطقی مانند «جمهوری کنگو»، «لیبریا» و «کامبوج» نیز معتقدند خوردن قلب، جگر و اندام‌های جنسی سربازان شکست خورده در جنگ، موجب تقویت حس شجاعت و قوای آن‌ها می‌گردد.
اما در بعضی مناطق از کره خاکی نیز انسان‌هایی دیده شدند که بر خلاف موارد قبلی که معمولا به صورت قبیله‌ای و بر اساس رسوم کهن، این کار را انجام می‌دادند، برای ارضا روحی روانی اقدام به خوردن همنوع خود می‌کنند و هیچ رسم و رسومی در کار نیست.
در «نوکوهیوا» فرانسه بقایای تکه تکه شده و سوخته گردشگری آلمانی یافت شد که به دست آدم‌خوارها به دام افتاده بود.
در «روتنبورگ» آلمان فردی روانی که از تمام مراحل به دام انداختن قربانی و کشتن وی تا خورده شدنش فیلم تهیه کرده بود، بعد از گیر افتادن به پلیس آلمان گفت: «قربانی با پای خود به منزل من آمد و پیشنهادم را پذیرفت.»
همچنین در «میامی» فلوریدا نیز چندی پیش یک فرد روانی که در خیابان، در حال خوردن صورت یک مرد بود با گلوله پلیس کشته شد.
مسئله آدم‌خواری همچنان در قرن بیست‌و‌یکم میان بعضی قبایل رواج دارد و شاید این مسئله گاهی برای مردم جهان بسیار خطرناک باشد.
