پیام رئیس COP30: جهان از قلب آمازون با بحران آب و هوا مقابله می‌کند
با نزدیک شدن به اولین اجلاس اقلیمی سازمان ملل در منطقه آمازون، رئیس کنفرانس از انتخاب شهر بلم در برزیل برای میزبانی این رویداد علیرغم وجود مشکلات احتمالی در آسمان دادن گروه‌های مشارکت‌کننده دفاع کرد.
رئیس کنفرانس از انتخاب شهر بلم در برزیل برای میزبانی این رویداد دفاع کرد، با وجود اینکه این تصمیم می‌تواند به دلیل دشواری یافتن مسکن مقرون به صرفه، مانع از مشارکت گروه‌هایی شود که قرار است در قلب بحث اقلیمی باشند.
آندره کوریا دو لاگو، رئیس COP30، روز سه‌شنبه پنجمین نامه سرگشاده خود را به ده‌ها هزار نماینده و ناظر دعوت‌شده به بلم، شهری با ۱.۳ میلیون نفر جمعیت واقع در دروازه آمازون، ارسال کرد. رئیس‌جمهور لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا این شهر را برای میزبانی کنفرانسی که قرار است از ۱۰ تا ۲۱ نوامبر برگزار شود، انتخاب کرده بود.
آندره کوریا در بحبوحه کاهش اشتیاق برخی از بازیگران کلیدی برای اقدامات بلندپروازانه‌تر در حوزه آب و هوا، مذاکره در مورد تعهدات جدید و بزرگ را رد کرد.
در عوض، برزیل یک «دستور کار اقدام» داوطلبانه با هدف حمایت و اجرای تعهدات موجود در ۳۰ هدف کلیدی، از جمله حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی، پیشنهاد می‌دهد.
بر اساس متن نامه، برزیل به دنبال گسترش مشارکت و دادن حق اظهار نظر به گروه‌های «به حاشیه رانده‌شده، آواره و محروم» است.
گزیده‌هایی از مصاحبه آندره کورئا با خبرگزاری فرانسه در ادامه آمده است:
شما قول می‌دهید که مردم را «در قلب COP30» قرار دهید. چه چیزی این کنفرانس را از کنفرانس‌های قبلی متمایز می‌کند؟
این کنفرانس خاص است زیرا اهداف آن، در مقایسه با کنفرانس‌های قبلی، کاملاً مشخص نیست. ما وارد مرحله جدیدی می‌شویم؛ ده سال از توافق پاریس می‌گذرد که در طی آن به دستاوردهای زیادی دست یافته‌ایم.
اما ما همچنین می‌دانیم که بسیاری از مردم از سرعت کند پیشرفت در زمینه تغییرات اقلیمی ناامید شده‌اند. بنابراین، ما به شدت بر اجرای اقدامات و تبدیل آن‌ها به اقداماتی که برای همه قابل درک باشد، تمرکز می‌کنیم.
این کنفرانس همچنین متنوع خواهد بود زیرا در آمازون برگزار می‌شود، در جامعه‌ای متنوع و چندوجهی که با چالش‌های فقر و نابرابری شدید روبرو است، اما همچنین شامل علم پیشرفته و رهبران تجاری توانمند نیز می‌شود. برزیل تا حدودی یک جهان کوچک است.
رئیس گروه کشورهای جزیره‌ای کوچک اظهار داشت که ممکن است به دلیل هزینه بالای اقامت در بلم، مجبور به کاهش تعداد هیئت‌های نمایندگی خود شوند. چگونه قصد دارید به این موضوع رسیدگی کنید؟
ما به مشارکت و شمول نیاز داریم و به دلیل مشکلات مربوط به محل برگزاری، نمی‌توانیم کنفرانسی کوچک‌تر را تصور کنیم. بنابراین، باید محل برگزاری را فراهم کنیم و تمام تلاش خود را برای دستیابی به این هدف انجام می‌دهیم. در غیر این صورت، کنفرانس می‌تواند بخشی از مشروعیت خود را از دست بدهد.
آیا این چالش لجستیکی بر محتوای کنفرانس سایه می‌اندازد؟
درست است که برزیل شهری را انتخاب کرده که از نظر زیرساخت در سطح بالایی نیست، اما بلم نمادگرایی بسیار قوی‌ای دارد.
من معتقدم که می‌توانیم بر اکثر این مشکلات غلبه کنیم تا این کنفرانس را استثنایی کنیم، به نتایج قوی دست یابیم و کاری کنیم که نمایندگان در شهری با مزایای فراوان احساس راحتی کنند.
چرا شما اینقدر روی «دستور کار اقدام» که اساساً مبتنی بر تعهدات داوطلبانه شرکت‌ها و کشورها است، تمرکز می‌کنید؟
بسیاری این دستور کار را موازی با کنفرانس طرفین (COP) می‌دانند که می‌تواند به عنوان یک عامل حواس‌پرتی تلقی شود. اما ما تصمیم گرفتیم آن را به یک ابزار اجرایی تبدیل کنیم.
آیا این به قیمت از دست رفتن تعهدات الزام‌آور مورد مذاکره در کنفرانس تمام می‌شود؟
ما بر اساس آنچه که با اجماع بین کشورها توافق شده است، کار می‌کنیم. با این حال، اجرا نیازی به اجماع کامل ندارد. برخی از کشورها ممکن است مسیرهای متفاوتی نسبت به سایرین دنبال کنند و برخی از بخش‌ها ممکن است تعهداتی را بپذیرند که کشورها به طور کلی نتوانند به آن‌ها عمل کنند.
ما بیش از ۴۰۰ ابتکار اعلام شده از زمان راه‌اندازی دستور کار اقدام در سال ۲۰۲۱ را بررسی کردیم تا اطمینان حاصل کنیم که به جای ابداع راه‌حل‌های جدید، بر دستاوردهای گذشته بنا می‌کنیم.
