کاپ۳۰ جلسه رسمی خود را بدون توافق به پایان رساند؛ مذاکرات در بحبوحه اختلافات بین‌المللی ادامه دارد
اجلاس COP30 به دلیل اختلاف نظر در مورد سوخت‌های فسیلی و تأمین مالی آب و هوا به تعویق افتاد و مذاکره‌کنندگان در بحبوحه تهدیدهای بین‌المللی مبنی بر رد هرگونه توافقی که فاقد نقشه راه مشخص باشد، جلسات پشت درهای بسته را ادامه دادند.
مذاکرات COP30 در بلم، برزیل، در بحبوحه اختلافات شدید بر سر طرح حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی ادامه یافت، در حالی که اتحادیه اروپا و کشورهای در حال توسعه برای تأمین بودجه اضافی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی فشار می‌آوردند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، مذاکرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در بلم، برزیل، در سی‌امین کنفرانس طرفین (COP30)، روز جمعه ساعت ۶ بعد از ظهر (۲۱:۰۰ به وقت گرینویچ) از پایان برنامه‌ریزی‌شده خود فراتر رفت، زیرا کشورها همچنان بر سر توافق پیشنهادی که هیچ اشاره‌ای به حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی نداشت، اختلاف نظر داشتند.
مذاکره‌کنندگان به برگزاری جلسات پشت درهای بسته ادامه دادند و تلاش کردند تا بر اختلافات غلبه کنند و به توافقی برسند که هدف بلندمدت محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد را حفظ کند و نشان دهد که همکاری بین‌المللی علیرغم اختلافات جهانی هنوز امکان‌پذیر است.
پیش‌نویس توافق‌نامه‌ای که توسط برزیل، کشور میزبان، رونمایی شد، هیچ اشاره‌ای به «سوخت‌های فسیلی» یا «نقشه راهی» که رئیس‌جمهور لوئیز ایناسیو لولا دا سیلوا علناً خواستار آن شده بود، نکرد.
وپکه هوکسترا، کمیسر آب و هوای اتحادیه اروپا، گفت که متن «غیرقابل قبول» است و اجلاس می‌تواند بدون توافق به پایان برسد. او در حالی که مذاکره‌کنندگان برای یافتن مصالحه گرد هم آمده بودند، گفت: «آنچه اکنون روی میز است، به وضوح عدم توافق است.»
بیش از ۳۰ کشور، از جمله کشورهای ثروتمند، اقتصادهای نوظهور و کشورهای جزیره‌ای کوچک، هشدار داده‌اند که هر توافقی را که شامل برنامه‌ای برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی نباشد، رد خواهند کرد.
مونیک باربو، وزیر گذار زیست‌محیطی فرانسه، تأیید کرد که برخی از کشورها مانع توافق در مورد سوخت‌های فسیلی می‌شوند.
کارستن اشنایدر، وزیر محیط‌زیست آلمان، با هشدار نسبت به دشواری مذاکرات در آستانه پایان کنفرانس COP30، اظهار داشت که «آخرین پیش‌نویس نمی‌تواند به همین شکل باقی بماند». ایرن ولز تورس، وزیر محیط‌زیست کلمبیا، افزود که این کنفرانس بدون نقشه راهی برای سوخت‌های فسیلی «نمی‌تواند پایان یابد».
رسیدن به یک توافق نیازمند اجماع نزدیک به ۲۰۰ کشور است و کنفرانس امسال بدون ایالات متحده برگزار می‌شود که به دلیل اختلافات سیاسی آن را تحریم کرده است.
آندره کوریا دو لاگو، دیپلمات برزیلی و رئیس COP30، گفت کسانی که در مورد اثربخشی همکاری‌های بین‌المللی تردید دارند، «از اینکه ما نمی‌توانیم بین خودمان به توافق برسیم، خوشحال خواهند شد.»
کنفرانس روز پنجشنبه به دلیل آتش‌سوزی در سالن، چندین ساعت به تعویق افتاد و منجر به تخلیه اجباری شد. نوزده نفر به دلیل استنشاق دود و دو نفر به دلیل حملات پانیک تحت درمان قرار گرفتند. سالن عصر همان روز بازگشایی شد.
اختلاف نظرها در مورد بودجه مورد نیاز برای کشورهای فقیر جهت مقابله با تأثیرات تغییرات اقلیمی، مانند سیل و خشکسالی، و همچنین گذار به آینده‌ای با کربن کم، همچنان ادامه دارد.
پیش‌نویس قطعنامه بر لزوم دو برابر کردن حمایت مالی از کشورهای در حال توسعه، از جمله سه برابر کردن بودجه سازگاری تا سال ۲۰۳۰ در مقایسه با سطح ۲۰۲۵، تأکید کرد.
جیک اشمیت، مدیر ارشد استراتژیک در شورای دفاع از منابع طبیعی، گفت که اتحادیه اروپا خواستار دو برابر شدن بودجه سازگاری قبل از برنامه و بدون هیچ گونه امتیازی در مورد حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی است و این وضعیت را «غیرقابل قبول» توصیف کرد.
برانوین تاکر، رئیس امور مالی عمومی در Oil Change International، آخرین متن پیش‌نویس را «ظالمانه» توصیف کرد و خاطرنشان کرد که به سوخت‌های فسیلی نمی‌پردازد یا کشورهای ثروتمند را از نظر مالی پاسخگو نمی‌کند، بلکه وعده‌های مبهمی در مورد سازگاری ارائه می‌دهد.
هوکسترا آمادگی اتحادیه اروپا برای تعهد به سازگاری را تأیید کرد، اما تأکید کرد که تأمین مالی باید در تعهدات توافق شده در COP29 در باکو گنجانده شود، جایی که کشورهای توسعه‌یافته متعهد شدند تا سال ۲۰۲۵ سالانه ۳۰۰ میلیارد دلار برای اقدامات اقلیمی تأمین کنند.
اتحادیه اروپا همچنین با مقاومت چین و هند در مورد «مالیات کربن» بر واردات فولاد، آلومینیوم، سیمان و کود مواجه است، اقداماتی که بریتانیا و کانادا نیز در حال آماده شدن برای اتخاذ آن هستند.
کنفرانس COP30 در بلم همچنان یک آزمون واقعی برای همکاری بین‌المللی است، در بحبوحه فشارهای شدید برای دستیابی به توافقی که کاهش سوخت‌های فسیلی را با تأمین مالی سازگاری با اقلیم برای کشورهایی که بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی دیده‌اند، متعادل کند.
