مرگبارترین اپیدمیهای تاریخ بشر
یکی از دشمنان سرسخت، ماندگار و کشنده تاریخ بشر اپیدمیها هستند که از گذشته تا کنون آنچنان بر مرگ و میر و به دردسر افتادن انسانها تاثیر داشتهاند که شاید هیچ جنگ و بلای طبیعی همچون سیل و زلزله در جوامع بشری کشته به جای نگذاشته است.
تا چندین سال قبل، قدرت بشر در برابر اپیدمیها بسیار پایینتر بود و به دلیل نبود واکسن و نداشتن علم روشهای مقابله با اپیدمی، کشتار و مرگ و میر عظیمی رخ میداد.
اپیدمیهایی نظیر آبله تا قبل از کشف واکسن، در جامعه بسیاری از افراد را مبتلا میکرد و عدهای بر اثر ابتلا جان خود را از دست میدادند و عدهای نیز جان سالم به در میبردند تا رفتهرفته اپیدمی خاموش شود.
یکی از قدیمیترین اپیدمیهای تاریخ که کشتار شدیدی به جا گذاشته مربوط به اپیدمی طاعون در قرن دوم میلادی است که تخمین زده میشود حدود ۵۰۰ هزار نفر را قربانی کرد.
در آن دوران چیزی به نام بیمارستان وجود نداشت و افرادی که مشکوک به ابتلا بودند در جایی مانند قلعه حبس میشدند و به علت مواجهه با افرادی که بیماریهای متنوعی داشتند مرگ آنان به زودی فرا میرسید.
یکی دیگر از مهمترین اپیدمیهای تاریخ بشر که بالاترین میزان مرگ بر اثر آن ثبت شده اپیدمی طاعون یا مرگ سیاه در قرن چهاردهم میلادی است که برآورد میشود حدود ۲۰۰ میلیون نفر را در کره زمین قربانی کرده باشد. این اپیدمی از چین، مغولستان و خاور دور شروع شد و آسیا را در نوردید و نیمی از جمعیت اروپا را نیز به کام مرگ کشید.
اپیدمیهایی مانند وبا، آبله، طاعون و تیفوس از معمولترین اپیدمیهایی است که بشر آنها را تجربه کرده است.
اهمیت اپیدمیها به قدریست که در تاریخ آمده عامل شکست ناپلئون در جنگ با روسیه مقابله نظامی نبود، بلکه یک شپش باعث شد تیفوس در بین سربازان گسترش پیدا کند و در نهایت ارتش ناپلئون شکست بخورد.
یکی از شدیدترین آنفولانزاها اواخر قرن نوزدهم رخ داده است. این پاندمی حدود یک میلیون نفر کشته داد و بعد از آن نیز در اوایل قرن بیستم اپیدمی آنفولانزای اسپانیایی رخ داد که در کشورهای مختلف پخش شد و بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون نفر کشته برجای گذاشت.
اپیدمیهای تهدیدکننده زمانی حادث میشوند که واکسیناسیونی برای آنها وجود ندارد. در سالهای اخیر بیماری کرونا به عنوان یک اپیدمی تهدیدکننده آخرین اپیدمی در جهان بود که بار خیلی سنگینی را به جوامع تحمیل کرد و باعث مرگ و میر بسیاری در جهان شد.
