گسترش بی‌سابقه نوشیدنی‌های انرژی‌زا در افغانستان؛ دلیل چیست؟
شوق نوشیدنی‌های انرژی‌زا افغانستان را فراگرفته است و این نوشیدنی‌ها در دکه‌های کنار جاده‌های افغانستان بیشتر از آب در دسترس هستند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: محبوبیت نوشیدنی‌های انرژی‌زا در افغانستان که با سربازان آمریکایی وارد این کشور شد، روز به روز در حال گسترش است.
نوشیدنی‌های انرژی‌زا، درمیان همه مردم افغانستان، از کودکان کابلی گرفته تا مقامات طالبان، محبوبیت زیادی دارد و پروای مضرات آن را ندارند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، افغانستان را به تصرف خود درآورده‌اند و افراد در همه سنین، از جمله کودکان نوپا و مادران باردار از نوشیدن این نوشیدنی‌های شیرین با کافئین بالا لذت می‌برند؛ بی‌آنکه به خطرات احتمالی آن برای سلامتی توجه چندانی داشته باشند.
این نوشیدنی‌ها در بیرون از مدارس، لابی‌های بیمارستان‌ها، گوشه خیابان‌ها و هر سوپرمارکتی فروخته می‌شوند. در مراسم عروسی و جلسات وزیران برای پذیرایی استفاده می‌شوند و در عین حال، تبلیغات تلویزیونی و بلبوردهای تبلیغاتی کیفیت آن‌ها را می‌ستاید.
بنا بر همین گزارش، نوشیدنی‌های انرژی‌زا که حاوی کافئین و شکر هستند، توسط بسیاری از مردم به عنوان راهی برای تأمین نیاز‌های غذایی خود استفاده می‌شود.
از آنجا که افغانستان به لحاظ رسمی اعتقادات «سخت‌گیرانه» دارد و نوشیدن مشروبات الکلی در آن ممنوع است، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، مهمانی‌ها، عروسی‌ها، جلسات دولتی و حتی اجتماعات بزرگان قبیله را به تصرف خود درآوردند.
مصرف الکل در افغانستان غیر قانونی است اما انرژی‌های سرشار از کافئین را همه از پلیس مخفی تا کودکان مصرف می‌کنند و بیش از تبلیغات دولتی طالبان روی بیلبوردهای تبلیغاتی به چشم می‌خورد.
خبرگزاری فرانسه در گزارش خود افزود: دولت طالبان بسیاری از نشانه‌های نفوذ غرب را از بین برده اما تمایل و علاقه به نوشیدنی‌های انرژی‌زا که با سربازان آمریکایی وارد این کشور شده همچنان باقی مانده و صنعت داخلی پر رونقی را رقم زده است.
یک شرکت در غرب افغانستان هر ثانیه ۲۴ نوشیدنی انرژی‌زا تولید می‌کند تا مردم خسته این کشور با نوشیدن آن با سختی‌های زندگی و مشکلات روزمره مقابله کرده و روحیه‌شان را تقویت کنند.
شرکت پامیر کولا اعلام کرده است که روزانه بیش از یک میلیون قوطی نوشیدنی انرژی‌زا تولید می‌کند. با این حال، شرکت پامیر کولا اعلام کرده با تولید روزانه دو قوطی نوشیدنی انرژی‌زا برای هر یک از ۴۰ میلیون شهروند افغانستان، هنوز یک بازیگر کوچک در این صنعت است.
بسیاری از نام‌های تجاری نوشیدنی‌های انرژی‌زا که در داخل افغانستان تولید می‌شوند به جنگ و درگیری‌های گذشته اشاره دارند، از جمله می‌توان در این مورد به نام‌های «کماندو» و «شکارچی» اشاره کرد.
میلاد غزنوی در مقابل قفسه‌های یک سوپرمارکت در شهر هرات که ۴۰ نوع نوشیدنی انرژی‌زا را در خود جای داده‌اند، در گفتگو با خبرگزاری فرانسه با اشاره به سختی‌هایی که جوانان افغان با آن‌ها مواجه هستند، گفت که این نوشیدنی‌ها به بخشی از زندگی روزمره مردم تبدیل شده است.
این جوان ۱۹ ساله که ادعا می‌کرد پیشتر به نوشیدنی‌های انرژی‌زا «اعتیاد» داشته، اما برای سلامتی‌اش نوشیدن آن‌ها را کنار گذاشته است، گفت مردم هر چیزی را که به آن‌ها آرامش بدهد مصرف می‌کنند.
گلزار، یک کارگر افغان برای تقویت روز‌های کاری ۱۴ ساعته‌اش از چهار قوطی نوشیدنی انرژی‌زای «هیت» استفاده می‌کند.
این مرد ۴۰ ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: ما اینجا کار می‌کنیم، عرق می‌ریزیم، بنابراین وقتی خسته می‌شویم، نوشیدنی انرژی‌زا می‌نوشیم. او در گفت: اگر ننوشید، خسته‌اید، سردرد دارید و احساس ناتوانی می‌کنید.
گلزار با مصرف این مقدار نوشیدنی انرژی‌زا بیش از ۱۰۰ گرم شکر وارد بدن خود می‌کند که دو برابر میزان توصیه‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت است، و همچنین مقدار کافئینی که وارد بدن او می‌شود معادل شش اسپرسو است که می‌توان آن را با عادت به سیگار کشیدن مقایسه کرد.
نوشیدنی‌های انرژی‌زا با برند‌های محلی فقط حدود ۳۰ افغانی (۰.۴۰ دلار) قیمت دارند، در حالی که برند‌های وارداتی مانند ردبول یا مانستر برای اکثر افغان‌ها غیرقابل خریداری هستند.
افغان‌های فقیر که به کمک‌های خارجی وابسته هستند نمی‌توانند نوشیدنی‌های انرژی‌زا بخرند و به جای آن، نان و چای سبز کافئین‌دار مصرف می‌کنند.
بر اساس گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا، مصرف بیش از حد کافئین می‌تواند باعث فشار خون بالا، تپش قلب، اضطراب و بی‌خوابی شود. اما گلزار می‌گوید چاره‌ای ندارد.
بنا به گزارش موسسه تحقیقاتی «Future Market Insights»، ارزش صنعت نوشیدنی‌های انرژی‌زا در سال جاری میلادی نزدیک به ۴۰ میلیارد دلار بوده است. محبوبیت نوشیدنی‌های انرژی‌زا که در سال ۱۹۶۲ در ژاپن اختراع شدند، در دهه ۲۰۰۰ به طور چشمگیری افزایش یافت و به یک صنعت جهانی تبدیل شد.
بر اساس گزارش برنامه جهانی غذا، نزدیک به ۹۰ درصد از مردم در افغانستان که در فقر شدید به سر می‌برند، از نظر تغذیه دچار کمبود هستند.
آخرین داده‌های آماری در ماه مارس نشان می‌دهند که ۸۶ درصد از خانوار‌ها در افغانستان از غذا‌های کم‌کیفیت و ارزان‌تر استفاده می‌کنند. همچنین بیش از یک‌سوم آن‌ها وعده‌های غذایی خود را کاهش داده‌اند و بیش از نیمی از آن‌ها اندازه وعده‌های غذایی را کم کرده‌اند.
