طی نیم قرن اخیر، زنان فضانورد در زمینه اکتشافات فضایی نقش بسیار مهمی داشته‌اند.
والنتینا ترشکووا، نخستین زن فضانورد در تاریخ ۱۴ ژوئن ۱۹۶۳ با فضاپیمای وستک-۶ به فضا پرواز کرد و پس از ۷۱ ساعت و ۴۸ بار گردش به دور زمین، در ۱۹ ژوئن به زمین بازگشت. در طول بازگشت، او با چتر نجات از کپسول خود در ارتفاع ۲۰،۰۰۰ پایی خارج شده و به سلامت به زمین بازگشت.
اسوتلانا ساویتسکایا، نخستین زن فضانوردی بود که به صورت مستقل به راهپیمایی فضایی پرداخت و در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۱۹۸۴ پس از خروج از ایستگاه فضایی سالیوت-۷ به مدت ۳ ساعت و ۳۵ دقیقه در مدار زمین به راهپیمایی پرداخت. او همچنین دومین زن فضانوردی در جهان بود.
همچنین، نخستین فضانورد و گردشگر فضایی ایرانی نیز یک زن بود. انوشه انصاری، که با پرداخت حدود ۲۰ میلیون دلار با فضاپیمای روسی سایوز تی‌ام‌ای ۹ در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۶ به مدار زمین رفت، اقامت ۹ روزه خود را در ایستگاه فضایی بین‌المللی آغاز کرد. او ترجیح می‌دهد به عنوان "فضانورد همراه" به جای عنوان "توریست فضایی" شناخته شود.
در حال حاضر، زنان فضانورد به‌عنوان شخصیت‌های پیشرو در عرصه فضایی، نقش بسزایی در تحولات و اکتشافات این حوزه ایفا کرده‌اند.
اینفوگرافیک زیر به تعداد فضانوردان زن در سراسر جهان اشاره می‌کند.
