شباهت ژنتیکی عجیب میان انسان و سگهای گلدن رتریور!
تحقیقات تازه پژوهشگران نشان میدهد که انسانها و سگهای گلدن رتریور ممکن است برخی رفتارهای مشترک را از طریق ژنهای یکسان به ارث برده باشند؛ موضوعی که میتواند درک دقیقتری از احساسات سگها و همچنین بررسی ریشههای ژنتیکی مشکلات روانی در انسان فراهم کند.
به گزارش «ساینس الرت»، مطالعهای که توسط تیمی از پژوهشگران دانشگاههای کمبریج و لینکلن انجام شده، نشان میدهد مجموعهای از واکنشهای رفتاری و عاطفی، از اضطراب اجتماعی گرفته تا حساسیت نسبت به تجربههای ناخوشایند، میتواند در ژنهای مشترک میان انسان و گلدن رتریورها ریشه داشته باشد. این پژوهش بر پایه رابطه دیرینه انسان و سگ شکل گرفته است؛ رابطهای چند هزار ساله که فراتر از همراهی ساده بوده و اکنون شواهدی از پیوندهای ژنتیکی در رفتارهای دو گونه ارائه میدهد.
پژوهشگران میگویند سگها در طی هزاران سال زندگی در کنار انسان صفاتی کسب کردهاند که تعامل و همکاری آنها را تقویت میکند. نمونههای این ویژگیها در توانایی دنبال کردن حرکات انسان، مانند اشاره دست، و درک حالات عاطفی انسان دیده میشود؛ قابلیتی که حتی شامپانزهها، نزدیکترین خویشاوندان ژنتیکی ما، در آن ضعف دارند. از سوی دیگر، انسانها نیز به شکل طبیعی قادرند برخی اصوات و واکنشهای سگها را متوجه شوند. همزمان با مدرن شدن جوامع انسانی، میزان استرس در سگها نیز افزایش یافته است، بهویژه در کشورهایی مانند آمریکا، و این مسئله این پرسش را ایجاد کرده که آیا برخی از مشکلات رفتاری و روانی مشترک میتواند ریشه ژنتیکی واحد داشته باشد.
در این تحقیق، ژنها و رفتار ۱۳۰۰ گلدن رتریور مورد بررسی قرار گرفت و پژوهشگران موفق به شناسایی ۱۲ ژن شدند که با ویژگیهای روانی مشترک میان انسان و سگها مرتبط هستند. برای نمونه، ژن «ADD2» در سگها با اضطراب نسبت به افراد غریبه مرتبط است، در حالی که همین ژن در انسان با افسردگی پیوند دارد. از آنجا که کنارهگیری اجتماعی یکی از نشانههای افسردگی در انسانها محسوب میشود، این ارتباط میتواند نشانی از ریشه ژنتیکی مشترک اضطراب اجتماعی در هر دو گونه باشد.
نتایج دیگری هم نشان میدهد قابلیت آموزشپذیری سگها با ژنهایی در انسان مرتبط است که با هوش و حساسیت نسبت به اشتباهات ارتباط دارد. اگرچه سگها قادر نیستند مانند انسان خود را در موقعیتهای انتزاعی تصور کنند، اما حساسیتشان به تجربههای ناخوشایند میتواند حلقه ژنتیکی این شباهتها باشد.
«النا رافان»، استادیار فیزیولوژی در دانشگاه کمبریج، این یافتهها را چشمگیر توصیف کرده و میگوید شواهد بهدستآمده نشان میدهد بخشی از رفتارهای انسان و گلدن رتریورها میتواند ریشه مشترکی داشته باشد. پژوهشگران معتقدند شناسایی این پیوندهای ژنتیکی راه را برای فهم بهتر احساسات سگها و مطالعه عمیقتر منشأ ژنتیکی مشکلات روانی انسان هموار میکند.
