حسن نصرالله کیست؟
حسن نصرالله روز جمعه هدف حمله شدید اسرائیل به بیروت قرار گرفت، در جدیدترین قسمت از مجموعه‌ای از حملات که طی ۱۰ روز شدت یافته بود و جنبش لبنانی که او از ۳۲ سال پیش رهبری آن را برعهده دارد، را تکان داد.
حسن نصرالله دهه‌هاست که رهبری جنبشی را برعهده دارد که با اسرائیل دشمنی دارد و بر تغییر این جنبش به یک نیروی نظامی با نفوذ منطقه‌ای نظارت داشته است.
پس حسن نصرالله کیست؟
تولد: او فرزند نهم از میان ۳ برادر و ۵ خواهر عبد الکریم است. او به "سید" و "ابو هادی" ملقب است. در ۳۱ اوت ۱۹۶۰ در یک خانواده شیعه در برج حمود در شمال بیروت به دنیا آمد.
تحصیلات: او از کودکی به مطالعه اصول دین علاقه‌مند بود. تحصیلاتش را در مدرسه رسمی پسرانه صور به پایان رساند، جایی که به جنبش شیعه امل پیوست. اما در صور با امام مسجد امام جعفر صادق، سید محمد غروی آشنا شد که راه او را به نجف در ایران باز کرد، جایی که او در حوزه علمیه به تحصیل علوم اسلامی پرداخت. در طول تحصیل با عباس موسوی، مؤسس حزب‌الله، آشنا شد.
بازگشت به لبنان: نصرالله در سال ۱۹۷۹ پس از اتمام مرحله اول تحصیلاتش به لبنان بازگشت. او تحصیلات خود را در حوزه دینی بعلبک ادامه داد که از تعالیم آیت‌الله محمدباقر صدر، بنیانگذار جنبش دعوه در نجف در دهه ۱۹۶۰، پیروی می‌کرد.
خانواده: او با فاطمه یاسین ازدواج کرده است که اصالتاً از روستای العباسیه است. او 5 فرزند دارد: محمد جواد، زینب، محمد علی و محمد مهدی. پسر بزرگ‌ترش محمد هادی در سپتامبر ۱۹۹۷ در نبردی با سربازان اسرائیلی در جبل‌الرفیع کشته شد.
مسیر به حزب‌الله: نصرالله بعدها نماینده جنبش امل در بقاع شد و به عضویت دفتر سیاسی مرکزی آن درآمد. اما پس از تهاجم اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۸۲، در صفوف جنبش امل انشقاقی ایجاد شد و دو جناح پدید آمدند: جناحی به رهبری نبیه بری و جناح مخالف به رهبری عباس موسوی. به دنبال این انشقاق، حزب‌الله شکل گرفت که نصرالله در ۲۲ سالگی در تأسیس آن نقش داشت و مسئولیت او در این جنبش مربوط به بسیج و ایجاد هسته‌های نظامی بود. او بعداً به سمت معاون مسئول منطقه بیروت منصوب شد و سپس مسئولیت آن منطقه را بر عهده گرفت. بعدتر، به سمت مسئول اجرایی کل منصوب شد و عضو شورای رهبری شد که بالاترین هیئت رهبری حزب‌الله است.
اما در سال ۱۹۸۹، او از بیروت به قم در ایران رفت و تحصیلات دینی خود را در آنجا ادامه داد. او در سال ۱۹۹۱، پس از درگیری‌های مسلحانه میان حزب‌الله و جنبش امل، به لبنان بازگشت. عباس موسوی به عنوان دبیرکل حزب انتخاب شد و نعیم قاسم به عنوان معاون او منصوب شد، در حالی که نصرالله به سمت پیشین خود بازگشت.
در ۱۶ فوریه ۱۹۹۲، نصرالله به عنوان دبیرکل حزب‌الله انتخاب شد و جانشین عباس موسوی شد که توسط اسرائیل ترور شده بود.
جنگ با اسرائیل: از سال ۱۹۹۳، اسرائیل با حزب‌الله وارد جنگ شد و حزب‌الله شمال اسرائیل را با موشک‌ها مورد هدف قرار داد، پیش از آن‌که توافقی برای آتش‌بس حاصل شود. در آوریل ۱۹۹۶، اسرائیل عملیات "خوشه‌های خشم" را آغاز کرد که ۱۶ روز به طول انجامید و با توافق آتش‌بس پایان یافت. در سال ۲۰۰۰، ایهود باراک، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، تمام نیروهای اسرائیلی را به طور کامل از لبنان خارج کرد که باعث افزایش محبوبیت نصرالله شد. در سال ۲۰۰۴، نصرالله نقش کلیدی در مبادله زندانیان میان حزب‌الله و اسرائیل ایفا کرد که منجر به آزادی صدها زندانی فلسطینی و لبنانی و بازگرداندن اجساد بسیاری از جمله پیکر پسرش هادی نصرالله که در سال ۱۹۹۷ کشته شده بود، شد. جنگ ژوئیه ۲۰۰۶ پس از عملیاتی از سوی حزب‌الله با نام عملیات "وعده صادق" آغاز شد که در آن سه سرباز اسرائیلی کشته و دو نفر به اسارت گرفته شدند.
اسرائیل با حملات شدید به بیشتر مناطق پایتخت بیروت پاسخ داد، به ویژه در ضاحیه جنوبی که پایگاه حزب‌الله است. در ۳ اوت ۲۰۰۶، نصرالله وعده داد که در پاسخ به بمباران بیروت توسط اسرائیل، تل‌آویو را بمباران کند.
روابط با ایران: نصرالله خطیبی تواناست که از سال ۱۹۹۲ توانسته رهبری حزب‌الله را حفظ کند و قدرت خود را از وفاداری کامل به ایران که او را از حمایت سیاسی، مالی و نظامی نامحدود برخوردار کرده، به دست آورده است. تخمین زده می‌شود که تعداد نیروهای حزب‌الله حدود ۱۰۰ هزار نفر باشد که به مجموعه‌ای از تسلیحات شامل موشک‌ها، پهپادها و انواع مختلف سلاح‌ها مجهز هستند و حزب‌الله را به یک دولت درون کشور لبنان تبدیل کرده است.
هنگامی که جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۷۵ آغاز شد، خانواده او مجبور شدند به البازوریه، زادگاه پدرش، بازگردند.
