آیا دولت ایران واقعاً نمیتواند جلوی مازوتسوزی را بگیرد؟
یکی از دلایل اصلی افزایش آلودگی هوای ایران در فصل سرما، استفاده از سوخت مازوت است. این امر مورد اعتراض شدید نهادهای محیطزیستی و عموم مردم قرار گرفته اما مقامات میگویند برای جبران کمبود سوخت مازوت تنها چاره است.
مازوت نوعی سوخت با کیفیت پایین و ویسکوزیته بالاست که در نیروگاهها از آن استفاده میشود.
هفته گذشته علی سلاجقه، رئیس سازمان محیطزیست، در پاسخ به پرسشی دربارهی استفاده از مازوت در زمستان گفت نمیتواند قول دهد که مازوتسوزی نشود اما بهعنوان متولی محیطزیست این موضوع را پیگیری خواهد کرد.
این اظهارات با واکنش تند سوده نجفی، عضو شورای شهر تهران، مواجه شد. او صحبتهای سلاجقه را «شانه خالی کردن از اجرای قانون» خواند. نجفی با بیان اینکه شهروندان باید بدانند یکی از دلایل اصلی آلودگی هوا مازوتسوزی است، عملکرد ضعیف شهرداری تهران را دلیل آلودگی هوای پایتخت دانست.
اما مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، مازوتسوزی در تهران را تکذیب کرد. او گفت شاید در نقاط دیگر کشور از مازوت استفاده شود اما در تهران چنین چیزی صحت ندارد.
چمران گازوئیل را بدتر از مازوت دانست و گفت گازوئیل مورد استفادهٔ اتوبوسهای تهران آلایندگی بسیار بیشتری دارد.
ظاهراً ناتوانی سازمان محیطزیست در اجرای قوانین زیستمحیطی مختص تهران و مازوتسوزی نیست.
بسیاری از شهرهای ایران دچار آلودگی هوا هستند و سازمان محیطزیست در برابر نهادها و صنایع آلاینده چشمپوشی میکند.
در حالی که طبق قانون هوای پاک مصوب مجلس، دولت دیگر حق ندارد بهدلیل کمبود سوخت از مازوت استفاده کند. همچنین دولت موظف است حملونقل عمومی را گسترش دهد، صنایع آلاینده را ساماندهی کند و استانداردهای زیستمحیطی را برای خودروها اعمال کند؛ دستورالعملهایی که تاکنون اجرایی نشدهاند.
پرسش اینجاست که آیا دولت واقعاً نمیتواند جلوی مازوتسوزی و آلودگی هوا را بگیرد یا اینکه صرفاً بهانه میآورد؟