افغانستان غمگینترین کشور جهان در گزارش جهانی شادی؛ ایران کجای ردهبندی است؟

گزارش جهانی شادی سال ۲۰۲۵ که روز پنجشنبه ۳۰ اسفند منتشر شد، نشان میدهد فنلاند برای هشتمین سال متوالی به عنوان شادترین کشور جهان انتخاب شده است. در این بین جایگاه ایران و افغانستان بسیار تاملبرانگیز است.
این گزارش که به مناسبت روز جهانی شادی سازمان ملل متحد منتشر شده، حاکی از کاهش اعتماد اجتماعی و رضایت از زندگی در برخی کشورهاست.
کشورهای شمال اروپا همچنان در صدر این فهرست قرار دارند. فنلاند، دانمارک، ایسلند و سوئد به ترتیب رتبههای اول تا چهارم را کسب کردهاند و نروژ نیز در جایگاه هفتم قرار گرفته است. ایانا رون-لوی، مدیرعامل مؤسسه گالوپ، درباره موفقیت کشورهای نوردیک توضیح داده است که این کشورها از سیستمهای اجتماعی کارآمد، آموزش و بهداشت باکیفیت و توزیع عادلانه رفاه برخوردارند. وی همچنین به کم بودن نابرابری در میزان شادی بین شهروندان این کشورها اشاره کرده است.
آمریکا که در سال گذشته برای اولین بار از میان ۲۰ کشور برتر خارج شده بود، امسال نیز با سقوط به رتبه ۲۴، پایینترین جایگاه خود را تاکنون تجربه کرده است. آقای رون-لوی کاهش شادی در آمریکا را به افت سطح امید و رضایت در میان جوانان زیر ۳۰ سال نسبت میدهد. او در اینباره گفته است که جوانان آمریکایی احساس حمایت کمتری از سوی خانواده و دوستان خود دارند، آزادی کمتری در تصمیمگیریهای شخصی حس میکنند و نسبت به آینده اقتصادیشان خوشبین نیستند.
در میان ۱۰ کشور شاد برتر، اسرائیل در جایگاه هشتم قرار گرفته است. همچنین دو کشور کاستاریکا و مکزیک از آمریکای جنوبی برای نخستین بار به فهرست ۱۰ کشور شاد دنیا راه یافته و به ترتیب در ردههای ششم و دهم قرار گرفتهاند.
بر اساس این گزارش، افغانستان همچنان در رتبه ۱۴۷، یعنی آخرین جایگاه این فهرست، قرار دارد و غمگینترین کشور جهان محسوب میشود. پس از افغانستان، کشورهای سیرالئون (۱۴۶)، لبنان (۱۴۵)، مالاوی (۱۴۴) و زیمبابوه (۱۴۳) در پایینترین رتبههای شادی قرار گرفتهاند.
ایران نیز در این رتبهبندی جایگاه ۹۹ را کسب کرده است. در حالی که رتبه آزادی در ایران ۱۳۲ است، اما رتبه ۱۳ شهروندان در سخاوت و کمک به دیگران باعث شده تا جایگاه کلی ایران در این فهرست پایینتر نیاید.
این گزارش بر اساس نظرسنجیهای مؤسسه گالوپ از بیش از ۱۴۰ کشور تهیه شده است. شش عامل کلیدی در تعیین سطح شادی شامل تولید ناخالص داخلی سرانه، حمایت اجتماعی، امید به زندگی سالم، آزادی فردی، سخاوت و میزان درک مردم از فساد دولتی هستند.