درون ایران: نفوذ اطلاعاتی اسرائیل شگفتی‌ها را آشکار می‌کند
اسناد اطلاعاتی فاش شده از داخل ایران، که با متحدان غربی، از جمله ایالات متحده و بریتانیا، به اشتراک گذاشته شده و توسط روزنامه بریتانیایی بررسی شده است، وسعت کامل جاه‌طلبی‌های هسته‌ای و موشکی ایران را آشکار کرد.
گزارشی از روزنامه تایمز بیان کرد که سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل توانسته‌اند به عنوان بخشی از سال‌ها جمع‌آوری اطلاعات مخفی، به قلب برنامه‌های موشکی و هسته‌ای ایران نفوذ کنند و به این نتیجه رسیدند که زیرساخت‌های ساخت سلاح ایران بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.
موساد، به همراه سایر سازمان‌های اطلاعاتی نظامی، به این نتیجه رسیدند که توانایی‌ها، دانش و اجزای فنی رژیم به سرعت در حال پیشرفت است و شبکه توسعه بسیار گسترده‌تر از سایت‌های اصلی شناخته شده در فردو، نطنز و اصفهان است.
یک منبع اطلاعاتی به این روزنامه گفت که اسرائیل سال‌هاست از طریق مأموران اطلاعاتی در محل، چندین سایت را زیر نظر داشته است و هر سایت «حضور از پیش موجود در محل» داشته است. اسرائیل در سال ۲۰۱۰ بر اساس اطلاعاتی که نشان دهنده شتاب گرفتن برنامه تسلیحاتی آن بود، آماده شدن برای حمله به ایران را آغاز کرد.
افشای این اسناد در بحبوحه گزارش‌های متناقضی در مورد میزان خسارت به سایت‌های هسته‌ای پس از جنگ ۱۲ روزه صورت گرفت.
پیش از این، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، گفته بود که سایت فردو به طور کامل توسط بمب‌های سنگرشکن نابود شده است، اما برخی از کارشناسان معتقدند که ذخایر اورانیوم غنی‌شده و سانتریفیوژهای تولید شده هنوز هم ممکن است در آینده قادر به تولید سلاح هسته‌ای باشند. ایالات متحده همچنین حملاتی را به سایت‌های نطنز و اصفهان انجام داد.
سایت‌های هسته‌ای
عملیات نظامی اسرائیل بر اساس اطلاعاتی بود که تولید سانتریفیوژها، ابزارهای مورد استفاده برای غنی‌سازی اورانیوم، را در سه سایت در تهران و اصفهان آشکار می‌کرد، که هر سه در جریان درگیری توسط اسرائیل مورد حمله و تخریب قرار گرفتند.
این حملات همچنین بر هفت جزء جداگانه در تأسیسات نطنز، سایت اصلی غنی‌سازی اورانیوم ایران، متمرکز بود. افسران اطلاعاتی از جاسوسان برای ترسیم نقشه‌های دقیق از سایت، از جمله سازه‌های سطحی و زیرزمینی، از جمله لوله‌ها، سیستم‌های تغذیه و سیستم‌های سخت‌کننده اورانیوم، استفاده کردند. اسرائیل همچنین زیرساخت‌های برق، یک ساختمان تحقیق و توسعه، یک ایستگاه ترانسفورماتور، یک سازه تولید برق پشتیبان برای شبکه برق و کانال‌های تهویه و خنک‌کننده را هدف قرار داد.
نیروهای شناسایی اسرائیل به سایر تأسیسات اصفهان، از جمله سایت‌های کامپیوتری و آزمایشگاهی نور و موغده، سایت نظامی شریعتی و آشیانه عظیم میثمی که مواد منفجره پلاستیکی مورد استفاده در آزمایش سلاح‌های هسته‌ای را به همراه سایر مواد و مواد شیمیایی پیشرفته تولید می‌کرد، نفوذ کردند.
بسیاری از این سایت‌ها توسط SPND، یک سازمان چتری به رهبری دانشمند هسته‌ای ایرانی، محسن فخری‌زاده، تأسیس شده بودند. فخری‌زاده در سال ۲۰۲۰ توسط یک مسلسل کنترل‌شده ماهواره‌ای در عملیاتی که گمان می‌رود توسط اسرائیل انجام شده باشد، ترور شد.
ستاد سپاه پاسداران ایران
این اسناد همچنین حاکی از نفوذ به ستادهای سپاه پاسداران ایران بود که در روزهای پایانی جنگ هدف قرار گرفتند، و همچنین سایت‌های هسته‌ای مانند سنجاریان که طبق ادعاهای اسرائیل، در حال توسعه اجزای سلاح‌های هسته‌ای بود.
طبق این گزارش، تا پایان سال ۲۰۲۴، ایران از مرحله تحقیق فراتر رفته و به توسعه یک سیستم انفجاری و تشعشع پیشرفته روی آورده و آزمایش‌هایی را انجام داده است که منجر به توانایی هسته‌ای «در عرض چند هفته» شده است.
دامنه و جزئیات این ارزیابی به سال‌ها جمع‌آوری اطلاعات اشاره دارد که ممکن است هنوز ادامه داشته باشد. ترامپ در اجلاس ناتو در لاهه گفت: «می‌دانید، آن‌ها افرادی را پس از حمله آوردند و گفتند همه چیز کاملاً از بین رفته است»، که این احتمال را مطرح می‌کند که جاسوسان اسرائیلی هنوز در داخل ایران هستند.
عمق نفوذ اسرائیل در سال ۲۰۱۰ آشکار شد، زمانی که یک دانشمند هسته‌ای ایرانی در روز روشن ترور شد و پس از آن چهار دانشمند دیگر به همین سرنوشت گرفتار شدند. با این حال، این فعالیت‌ها اخیراً با ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس، در جولای سال گذشته، دوباره به صحنه بازگشتند. موساد از پرسنل امنیتی ایران برای کار گذاشتن مواد منفجره در چندین اتاق یک مهمانخانه در تهران کمک گرفت.
موشک‌های ایران
اسناد اطلاعاتی بررسی شده توسط تایمز نشان می‌دهد که ایران قصد داشت ده‌ها موشک بالستیک دوربرد در ماه و تا ۱۰۰۰ موشک در سال تولید کند و هدف آن رسیدن به ذخیره ۸۰۰۰ موشک بود. کارشناسان تخمین زدند که ایران جنگ را با بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ موشک بالستیک آغاز کرد.
به گفته یک منبع اطلاعاتی که در اسناد ذکر شده است، مأموران از تمام کارگاه‌ها و کارخانه‌هایی که متعاقباً مورد حمله قرار گرفتند، بازدید کردند و اسرائیل توانست «کل زیرساخت‌های صنعتی پشتیبان تولید مقادیر زیادی موشک» را هدف قرار دهد. وی افزود که این سایت‌ها هم نظامی و هم غیرنظامی بودند.
از جمله این سایت‌ها، تأسیسات معاد اکبی-نویاد در رشت، در ساحل دریای خزر بود. این تأسیسات تحت نظارت سازمان صنایع هوافضای ایران فعالیت می‌کرد و طبق اطلاعات اسرائیل، تمام فیبر کربن مورد نیاز برای ساخت موشک را تولید می‌کرد. این تأسیسات نیز در حملات هوایی اسرائیل نابود شد.
