فاش شد: علامت کلیدی که نشان میدهد ممکن است شما یک روانی باشید!
یک مطالعه جدید یک نشانه کلیدی را شناسایی کرده که نشان میدهد ممکن است فردی روانی باشد.
محققان استرالیایی با بیش از ۲۰۰ داوطلب در بریتانیا آزمایشهایی را انجام دادند.
کسانی که برای روانپریشی امتیاز بالایی کسب کردند، در تنظیم تمرکز توجه خود مشکل داشتند، به این معنی که در دیدن تصویر بزرگتر بهتر بودند اما به خوبی دیدن جزئیات دقیقتر نبودند.
در یک موقعیت اجتماعی چه در یک جلسه اداری یا یک دورهمی میخانه، این بدان معنی است که روانپریشان به سرعت علاقه خود را به جزئیات ظریف از دست میدهند یا اصلاً در توجه به آنها مشکل دارند.
روانپریشی که حدود یک درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار میدهد، یک اختلال شخصیتی است که با رفتار ضد اجتماعی و فقدان شدید همدلی یا پشیمانی مشخص میشود.
از روانپریشان روی پرده میتوان به پاتریک بیتمن از روانشناس آمریکایی با بازی کریستین بیل و تام ریپلی در فیلم آقای ریپلی با استعداد با بازی مت دیمون اشاره کرد.
مطالعات قبلی روانپزشکان نشان داده که بزرگترین سایکوپاتها احتمالاً برای پنهان کردن سرنخهایی درباره شخصیت خود، سر خود را در حین مکالمه ثابت نگه میدارند.
در همین حال، مطالعه اخیر دیگری نشان میدهد، افرادی که میتوانند سطوح بیشتری از درد را تحمل کنند، به احتمال زیاد روانپریش هستند.
مطالعه جدید توسط استفانی سی گودو و مارک ادواردز، دو روانشناس در دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا انجام شد.
آنها به PsyPost گفتند: «بُعدهای متعددی از ویژگیهای شخصیتی روانپریشی وجود دارد، از جمله خود محوری، سنگدلی، تکانشگری و رفتار ضداجتماعی.»
«نتایج ما نشان میدهد که افرادی که سطوح بالاتری از تکانشگری و رفتار ضد اجتماعی از خود نشان میدهند، در تنظیم تمرکز توجه خود با مشکل مواجه هستند.»
عموماً افرادی که به عنوان روانپریشان توصیف میشوند ویژگیهایی مانند رفتار ضداجتماعی، دروغگویی، عدم مسئولیتپذیری، خود محوری، سنگدلی و عدم پشیمانی یا همدلی را نشان میدهند.
محققان برای مطالعه خود که در Personality and Individual Differences منتشر شد، بر روی سه ویژگی روانپریشی متمرکز شدند: ضد اجتماعی بودن، خود محوری بودن و سنگدلی.
در نظر گرفته میشود که سایکوپاتها دارای شکل شدید شخصیت ضداجتماعی هستند، که میتواند همه چیز را از رفتار بد گاه به گاه گرفته تا نقض مکرر قانون و ارتکاب جرایم جدی نشان دهد.
خودمحوری فقط به دنبال علایق خود است، در حالی که سنگدلی احساس نکردن عاطفه یا احساس یا نشان ندادن همدردی با دیگران است.
در طی دو آزمایش، محققان ۲۳۶ شرکتکننده بین ۱۸ تا ۴۰ سال ساکن بریتانیا را انتخاب کردند که باید از طریق کامپیوتر شرکت کنند.
ویژگیهای روانپریشی آنها با استفاده از مقیاس روانپریشی خودگزارشدهی لوونسون (E-LSRP)، پرسشنامهای متشکل از ۲۶ بیانیه که شرکتکنندگان باید با آن موافق یا مخالف باشند، اندازهگیری شد.
به عنوان مثال، بیانیهای در مورد آزمایش E-LSRP برای ضد اجتماعی بودن این است که «من در مسابقات فریاد زدن زیادی با افراد دیگر بودهام.»
محققان «وسعت توجه» آنها را ارزیابی کردند، یعنی اینکه چقدر در پردازش ذهنی اطلاعات «جهانی» و «محلی» خوب هستند، جایی که اطلاعات محلی جزئیات دقیقتر و اطلاعات جهانی تصویر بزرگتر است.
برای تعیین وسعت توجه، به شرکتکنندگان محرکهای ناوون ارائه شد، تصاویری که از یک حرف بزرگ تشکیل شده از چندین حرف کوچکتر تشکیل شده بود.
به عنوان مثال، یکی از تصاویر ناوون یک شکل T بزرگ است که از تعداد زیادی اشکال E بسیار کوچکتر تشکیل میشود.
هنگامی که تصویر به آنها ارائه شد، شرکتکنندگان باید ابتدا با فشار دادن سریع کلید مربوطه روی صفحه کلید، میگفتند که چه حرفی را متوجه شدهاند.
اگر آنها حروف بزرگ را اندازه میگرفتند، نشان میداد که وسعت توجه گستردهای داشتند، به این معنی که روی تصویر بزرگتر تمرکز میکردند.
در همین حال، اگر آنها حروف کوچک را میدیدند، نشان میداد که وسعت توجه کمی دارند، به این معنی که آنهعا مستعد تمرکز بر جزئیات کوچک هستند.
با امتیاز دادن به سرعت و دقت، تست ناوون همچنین میزان توانایی افراد را در محدود کردن و گسترش مکرر میدان دید خود ارزیابی میکند.
به طور کلی، تیم هیچ ارتباطی بین وسعت توجه و سه ویژگی روانپریشی پیدا نکرد.
اما محققان شواهد روشنی یافتند که نشان میدهد یکی از ویژگیهای روانپریشی، ضد اجتماعی بودن، با گسترش سریعتر توجه مرتبط است.
به عبارت دیگر، افرادی که برای ضد اجتماعیبودن نمره بالاتری کسب کردند، تمایل داشتند به سرعت میدان دید خود را افزایش دهند تا تصویر بزرگتر را ببینند.
بنابراین در یک موقعیت اجتماعی، روانپریشان ضداجتماعی ممکن است دائماً محیط وسیعتری را اندازهگیری کنند، در حالی که جزئیات ظریف را از دست میدهند.
در مقابل، تیم هیچ ارتباط قابل توجهی بین دو ویژگی روانپریشی دیگر، خود محوری و بیعاطفی، و گسترش یا محدود شدن توجه پیدا نکرد.
این بدان معناست که تمایل به دیدن تصویر بزرگتر و ممکن است فقط در مورد بیماران روانی که تمایل شدیدی به رفتارهای ضد اجتماعی دارند اعمال شود.
این تیم اعتراف میکند که گروه داوطلبان آنها کوچک بوده است، اما امیدواریم که نمونه بزرگتری از افراد از سراسر جهان یافتههای جدید را تکرار یا گسترش دهند.
آنها نتیجه میگیرند که ارزیابی میزان تکرار یافتههای حاضر یا اینکه آیا روابط جدید بین ویژگیهای روانی اولیه و تنفس توجه در چنین نمونههایی پدیدار میشود، آموزنده خواهد بود.