دانشمندان کلیه‌ای ساختند که همه بیماران می‌توانند دریافت کنند
پس از ده سال تحقیق، گروهی از دانشمندان موفق شدند کلیه‌ای بسازند که با همه گروه‌های خونی سازگار است؛ عضوی که می‌تواند امید تازه‌ای برای میلیون‌ها بیمار در انتظار پیوند باشد و نظام درمانی را در یکی از دشوارترین حوزه‌های پزشکی متحول کند.
به گزارش فرارو به نقل از ساینس آلرت، این کلیه آزمایشی در بدن یک بیمار مرگ مغزی، با رضایت خانواده او، پیوند زده شد و چند روز به عملکرد طبیعی خود ادامه داد. دانشمندان می‌گویند این نخستین بار است که چنین فرآیندی در مدل انسانی مشاهده می‌شود و نتایج آن می‌تواند مسیر تازه‌ای در علم پیوند اندام باز کند.
استفن ویترز، بیوشیمیست دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا، در توضیح این موفقیت گفت: «این تجربه نشان داد که می‌توان سازگاری گروه‌های خونی را از میان برداشت. بینش تازه‌ای به دست آمده که می‌تواند نتایج درازمدت پیوند اعضا را بهبود دهد.»
در حال حاضر، بیماران دارای گروه خونی O با دشوارترین شرایط مواجه‌اند، زیرا تنها از کلیه‌هایی با همان گروه خونی می‌توانند استفاده کنند. از آنجا که کلیه‌های نوع O می‌توانند برای بیماران دیگر هم کارایی داشته باشند، تقاضا برای آن‌ها بسیار بالاست و این موضوع نیمی از فهرست انتظار جهانی را شامل می‌شود.
روش جدید با استفاده از آنزیم‌هایی انجام شد که مولکول‌های قندی موسوم به آنتی‌ژن را از سطح کلیه حذف می‌کنند. این مولکول‌ها عامل تعیین گروه خونی هستند و حذف آن‌ها موجب می‌شود سیستم ایمنی بدن، کلیه را به‌عنوان عضو بیگانه شناسایی نکند. ویترز این فرایند را به «پاک کردن رنگ قرمز از بدنه یک خودرو برای آشکار شدن رنگ پایه خنثی» تشبیه کرد.
با وجود این، چالش‌ها همچنان ادامه دارد. در نمونه آزمایشی، کلیه پس از سه روز نشانه‌هایی از بازگشت گروه خونی اولیه را نشان داد، اما پاسخ ایمنی بدن کمتر از حد معمول بود. پژوهشگران در تلاش‌اند با اصلاح ترکیبات آنزیمی، این مشکل را برطرف کنند تا کلیه بتواند مدت طولانی‌تری در بدن باقی بماند.
بر پایه آمار، در ایالات متحده هر روز حدود ۱۱ نفر در انتظار پیوند کلیه جان خود را از دست می‌دهند و بسیاری از آن‌ها در صف کلیه نوع O هستند. دانشمندان امیدوارند با توسعه این فناوری و استفاده از کلیه‌های حیوانی مانند خوک و آنتی‌بادی‌های مهندسی‌شده، تعداد کلیه‌های قابل پیوند افزایش یابد. ویترز تأکید کرده است: «دیدن تأثیر مستقیم تحقیقات بر زندگی بیماران، انگیزه‌ای بزرگ برای ادامه مسیر ماست.»
