عشق ذهن ما را به هم می‌زند؟ این مطالعه پاسخ می‌دهد
نتایج این مطالعه فاش کرد که چرا که چرا وقتی عاشق می‌شویم نمی‌توانیم از فکر کردن به معشوق دست برداریم.
بر اساس گزارش «نیویورک‌پست»، محققان دانشگاه «ساوت استرالیا»، «دانشگاه ملی استرالیا» و «دانشگاه کانبرا» با انجام یک نظرسنجی، پاسخ‌های ۱۵۵۶ جوان را که «عاشق» هستند یا بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
سوالات این نظرسنجی واکنش‌های عاطفی شرکت‌کنندگان به شریک زندگی‌شان، رفتار آن‌ها با معشوق و همچنین تمرکزآن‌ها روی آن را بررسی می‌کرد.
نتایج این مطالعه که به تازگی در مجله «علوم رفتاری» منتشر شده، بر وجود ارتباط بین سیستم فعال‌سازی رفتاری ذهن با به وجود آمدن احساسات عاشقانه در ذهن تاکید کرده است.
در گزارش «نیویورک‌پست» آمده است که «آدام بود»، محقق ارشد این مطالعه، روز سه‌شنبه (۱۹ دی) در بیانیه‌ای گفت: «ما در واقع در مورد روند تکامل رابطه عاشقانه یا عشق رمانتیک انسان‌ها اطلاعات کمی داریم.»
وی افزود: «بنابراین هر نتیجه‌ای یا یافته‌ای درباره تکامل عشق رمانتیک، قطعه‌ای از پازلی است تازه شروع شده است.»
او توضیح داد: «گمان می رود که رابطه عاشقانه اولین بار حدود پنج میلیون سال پیش، پس از جدا شدن ما از اجدادمان، پدیدار شد.»
او افزود: «یونانیان باستان نیز در باب عشق فلسفه‌‌بافی‌های بسیار کرده و آن را تجربه‌ای شگفت‌انگیز و در عین حال رنج‌آلود خوانده‌اند.»
وی در ادامه گفت: «قدیمی‌ترین شعری عاشقانه (عشق رمانتیک) که در دست داریم، حدود دو هزار سال قبل از میلاد مسیح سروده شده بود.»
محققان همچنین به این نتیجه رسیده‌اند مغز انسان وقتی عاشق می‌شود، واکنش متفاوتی نشان می‌دهد.
«فیل کاوانا»، یکی از اعضای علمی دانشگاه کانبرا، در این مورد گفت: «ما از نقش هورمون «اکسی‌توسین» در عشق رمانتیک که اصطلاحا به آن «هورمون عشق» گفته می‌شود، اطلاع داریم.»
وی توضیح داد: «این هورمون امواجی در سراسر سیستم عصبی و جریان خون به گردش درمی‌آید و در واقع عامل همان حس سرخوشی است که فرد هنگام عاشق شدن احساس می‌کند.»
وی در ادامه افزود: «اما این مطالعه جدید نشان می‌دهد که عاشق بودن باعث می‌شود بخشی از مغز به هم بریزد و دچار اختلال شود، به طوری که معشوق به مرکز دنیای عاشق تبدیل شود. »
هورمون عشق چیست؟
اکسی‌توسین که به «هورمون عشق» معروف است نوعی انتقال‌دهنده‌ی عصبی قدرتمند در مغز است که در ایجاد رابطه، اعتماد، بخشندگی، فعالیت جنسی و همدلی با دیگران نقش دارد و احساسات ما را در ارتباط با آن‌ها تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
اکسی‌توسین هورمون مادرانه همچنین است و در تولد فرزند و مراقبت از او نقش فعالی دارد.
وقتی کسی را که دوستش داریم در آغوش می‌گیریم یا می‌بوسیم، ترشح هورمون اکسی‌توسین شدت پیدا می‌کند و به‌همین دلیل است که نامش را هورمون عشق گذاشته‌اند.
اکسی‌توسین هم مثل دوپامین به شما حال خوش می‌دهد و باعث پیوند عمیق و حس آرامش و دلبستگی به طرف مقابل می‌شود.
