لباس فرعون در خیابان‌های مجازی مصر؛ جشن مردم هم‌زمان با افتتاح بزرگ‌ترین موزه جهان
هم‌زمان با افتتاح «موزه بزرگ مصر»، هزاران کاربر مصری در شبکه‌های اجتماعی روز شنبه با بازنشر تصاویر خود در پوشش فرعون، جشنی غیررسمی و گسترده به راه انداختند.
این جشن در چند ساعت به یکی از ترندهای اصلی «فیس‌بوک»، «ایکس» و «اینستاگرام» تبدیل شد و حال‌وهوای شبکه‌های اجتماعی را به میدان نمایش هویت تاریخی بدل کرد.
کاربران با استفاده از فیلترهای ویژه، نرم‌افزارهای ویرایش تصویر و حتی لباس‌های واقعی برگرفته از دوران باستان، خود را در قالب پادشاهان، کاهنان و زنان اشراف مصر باستان نشان دادند. برخی تنها تاج طلایی یا گردنبند «واسخ» را به عکس خود افزودند، اما عده‌ای لباس کامل فرعونی پوشیدند و عکس‌هایی شبیه نقوش مقابر باستانی منتشر کردند. این موج، ترکیبی از شوخ‌طبعی، غرور ملی و یادآوری میراث فرهنگی چند هزار ساله بود.
کاربران در این بازآفرینی نمادین به اصلی‌ترین عناصر پوشاک مصر باستان اشاره کردند؛ از جمله «شِنتی»، که به‌عنوان ساده‌ترین پوشش مردان از کتان سفید شناخته می‌شد و همه اقشار از کشاورز تا فرعون آن را می‌پوشیدند، یا «کلاسیرِیس»، لباس چسبان زنانه که از شانه تا پا امتداد داشت و با رداهای شفاف و تزیینات طلایی همراه می‌شد. در میان نشانه‌های سلطنتی نیز «نِمِس» ـ تاج راه‌راه آبی و طلایی با نقش مار کبری ـ و گردنبند سنگی «واسخ» بیش از دیگر نمادها بازتولید شدند.
بخشی از کاربران این موج را فرصتی برای بازخوانی تاریخ پوشاک مصر دانستند؛ تاریخی که بر پایه کتان، زیورهای سنگی و نمادهای دینی استوار بود و نوع پوشش را به طبقه اجتماعی و نقش فرد در جامعه پیوند می‌داد. حتی کفش‌های باستانی ـ صندل‌های بافته‌شده از پاپیروس یا چرم نخل ـ در تصاویر کاربران بازسازی شد؛ با یادآوری این‌که پادشاهان گاهی نسخه طلایی آنها را در معابد می‌پوشیدند.
این رویداد اینترنتی هم‌زمان با مراسم رسمی افتتاح موزه صورت گرفت؛ مراسمی که در آن اجرای نمایشی شریهان، رهبری موسیقی توسط نایر ناجی و حضور چهره‌های جهانی و دیپلماتیک فضای عمومی را تحت‌تأثیر قرار داد. کاربران شبکه‌های اجتماعی با همراه کردن این نمایش دیجیتال، افتتاح موزه را از یک رخداد دولتی به جشن جمعی تبدیل کردند؛ جشنی که در آن طنز، نوستالژی و فناوری به راهی تازه برای بیان تعلق تاریخی بدل شد.
این موج تصویری نشان داد که پیوند مصریان با گذشته فرعونی تنها در ویترین موزه‌ها نیست، بلکه هنوز در حافظه عمومی، فرهنگ روزمره و حتی فیلترهای موبایل زنده است.
