رونمایی از قدیمی‌ترین ابزار انسان نخستین؛ فسیل ۷۰۰ هزار ساله در موزه بزرگ مصر
مصر در آستانه گشایش رسمی موزه بزرگ مصر، از وجود یک اثر کم‌نظیر در میان مجموعه عظیم این موزه خبر داده است؛ ابزاری سنگی با قدمتی نزدیک به ۷۰۰ هزار سال که به گفته باستان‌شناسان، قدیمی‌ترین شیء به‌نمایش‌گذاشته‌شده در این مجموعه خواهد بود.
موزه بزرگ مصر که قرار است امروز با حضور ۷۹ هیئت رسمی از کشورهای مختلف افتتاح شود، بیش از ۱۰۰ هزار قطعه تاریخی را در خود جای داده و به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه جهان با تمرکز کامل بر تمدن مصر باستان شناخته می‌شود.
مصطفی وزیری، دبیرکل پیشین شورای عالی آثار باستانی، اعلام کرده است که این ابزار سنگی در جریان حفاری‌های منطقه العباسیة کشف شده و براساس رسوبات نیل و روش‌های تاریخ‌گذاری علمی، قدمت آن به حدود ۷۰۰ هزار سال می‌رسد. این شیء، تبر دستی بزرگی است که انسان اولیه در مصر برای شکار حیوانات، قطع گیاهان و آماده‌سازی غذا از آن بهره می‌برده است.
عیسی زیدان، مدیرکل ترمیم و انتقال آثار در موزه، توضیح داده است که این تبر متعلق به دوره پارینه‌سنگی قدیم است؛ دوره‌ای که نزدیک به یک میلیون سال پیش آغاز شد و حدود ۱۰ هزار سال پیش به پایان رسید. در این دوران، انسان هنوز ساکن نبود و از طریق جابه‌جایی مداوم، شکار و گردآوری خوراک روزگار می‌گذراند.
رضا سید احمد، استاد باستان‌شناسی دانشگاه منصوره، می‌گوید این ابزار نه‌تنها سندی از حضور انسان در مصر در یکی از کهن‌ترین دوره‌های تاریخ است، بلکه نشان می‌دهد که نخستین اشکال سازگاری بشر با طبیعت، بسیار زودتر از پیدایش شهرها و معابد مصری شکل گرفته است. به گفته او، ابزار سنگیِ کشف‌شده شاهدی نادر از آغاز روند تکامل فناوری و تفکر انسان است؛ روندی که حدود ۸ هزار سال پیش و هم‌زمان با کشف کشاورزی، مسیر شکل‌گیری نخستین جوامع ثابت را هموار کرد.
با وجود تمرکز جهانی بر کلکسیون فرعونی موزه، از جمله مجموعه کامل آثار توت‌عنخ‌آمون، حضور این شیء پارینه‌سنگی توجه ویژه محافل پژوهشی را برانگیخته است؛ زیرا نشان می‌دهد که تاریخ سکونت انسان در سرزمین مصر نه با دوره فراعنه، بلکه صدها هزار سال پیش آغاز شده است.
موزه بزرگ مصر که در نزدیکی اهرام جیزه ساخته شده، قرار است پس از سال‌ها ساخت‌وساز، به‌طور رسمی به روی بازدیدکنندگان گشوده شود؛ رویدادی که دولت مصر آن را یکی از مهم‌ترین پروژه‌های میراث فرهنگی تاریخ معاصر خود توصیف کرده است.
