۵ نامزد احتمالی برای جانشینی پاپ فرانسیس؛ پاپ جدید کیست؟
یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های کلیسای کاتولیک در حالی درگذشت که واتیکان از مرگ پاپ فرانسیس در سن ۸۸ سالگی پس از مدت‌ها مبارزه با بیماری خبر داد.
پاپ فرانسیس، متولد ۱۷ دسامبر ۱۹۳۶، پس از اینکه ذات‌الریه شدیدش به مرحله بحرانی رسید، آخرین روزهای خود را با امید به زندگی و تحت مراقبت‌های ویژه گذراند و کادر پزشکی را بر آن داشت تا درمان را کاهش دهند.
اما روح او که در داخل واتیکان با سختی‌های زیادی روبرو شده بود، سرانجام در میان فضای غم و اندوه و تأمل از بین رفت.
آن مرحوم نه تنها یک شخصیت مذهبی، بلکه یک صدای جهانی بود که خواستار صلح و شفقت بود. وی پیش از این از جامعه جهانی خواست تا جنگ در غزه را متوقف کند و درخواستی بشردوستانه برای کمک به فلسطینی‌هایی که از گرسنگی و ویرانی رنج می‌برند، صادر کرد.
با توجه به این واقعه، واتیکان اکنون خود را برای مناسبت مهم انتخاب جانشین جدید برای صندلی سنت پیتر آماده می‌کند.
طبق قوانین مجمع پاپ، ۱۳۸ کاردینال زیر ۸۰ سال از بین ۲۵۲ عضو، حق رأی دارند.
جلسات رأی‌گیری در کلیسای سیستین مخفی، با چهار دور رأی‌گیری در روز برگزار می‌شود تا زمانی که نامی پیدا شود که دو سوم آرا را دریافت کند. این روند معمولا بین دو تا سه هفته طول می‌کشد.
جانشینان پاپ
در میان پیش‌بینی‌ها، کلیسا و محافل بین‌المللی در حال بحث درباره تعدادی نام هستند که ممکن است نامزدهای برجسته‌ای برای رهبری کلیسا در مرحله بعدی باشند، که هر یک از آن‌ها رویکرد منحصربه‌فردی دارند که می‌تواند خط مشی‌های پاپ را تغییر دهد.
کاردینال پیترو پارولین
از سال ۲۰۱۳، شماره دو واتیکان، به عنوان صدای عقل و میانه‌روی در محافل کلیسا دیده می‌شود.
او تجربه دیپلماتیک گسترده‌ای دارد و اخیراً معتقد است با اشاره به لزوم احترام به کرامت و حقوق مردم، صلح باید از طریق تفاهم حاصل شود، نه با اجبار.
کاردینال پیتر اردو از مجارستان
به دلیل پایبندی دقیق خود به سنت‌های کلیسا، به ویژه در مورد وضعیت شخصی مشهور است.
او از ارادت به افراد مطلقه و یا ازدواج مجدد خودداری می‌کند و ازدواج را پیوندی ناگسستنی می‌داند و در مورد مسائل مهاجرت اظهار نظر می‌کند.
کاردینال لوئیس آنتونیو تاگل از فیلیپین
او به عنوان یک چهره آینده‌دار آسیایی برجسته است. علیرغم سکوت نسبی او، مواضع او به صراحت تمایل دارد، به ویژه در مورد برابری اجتماعی و رفتار کلیسا با گروه‌های به حاشیه رانده شده.
او احتیاط خود را در مورد لحن سنتی کلیسا نسبت به برخی گروه‌های اجتماعی پنهان نمی‌کند.
کاردینال ماتئو زوپی
او از زمان انتصابش به عنوان اسقف اعظم ایتالیا در کانون توجه بوده و به خاطر فعالیت‌های بین‌المللی خود، از جمله بازدید از اوکراین و ایالات متحده، که شهرت جهانی و نفوذ سیاسی فزاینده در کلیسا را برای او به ارمغان آورده، شناخته شده است.
کاردینال ریموند لئو برک
نماینده سختگیرترین جریان محافظه‌کار است. او همواره منتقد رویکرد نرم پاپ فرانسیس بوده و مکرراً آنچه را که او «ارادت بیش از حد» در مورد موضوعات بحث‌برانگیز مانند همجنس‌گرایی، ازدواج مدنی و پیشگیری از بارداری می‌داند، رد کرده است.
