زیباترین زنان جهان بر اساس معیارهای یونان باستان
بر اساس یک آزمایش علمی مبتنی بر معیارهای ریاضی یونان باستان، آنا تیلور جوی بازیگر آمریکایی به عنوان زیباترین زن جهان شناخته شده است.
پس از این بازیگر، بلا حدید سوپرمدل هلندی فلسطینی و مارگو رابی ستاره سینمای هالیوود در ردههای بعدی قرار دارند.
پیشتر، اندازهگیریهایی که دکتر جولیان دیسیلوا، جراح مشهور زیبایی صورت در خیابان هارلی لندن، بر اساس «نسبت طلایی زیبایی فی (Phi) انجام داده بود نشان میداد بلا حدید با دقت ۹۴.۳۵ درصد با این معیار مطابقت دارد.
به گفته دیسیلوا چشمها، ابروها، بینی، لبها، چانه، فک و شکل صورت حدید نزدیکترین تطابق را با ایدهآل زیبایی یونان باستان داشته است.
طبق گفته دکتر سیلوا، چانه حدید با امتیاز ۹۹.۷ درصد، تنها ۰.۳ درصد با کمال مطلق فاصله دارد.
پس از حدید، بیانسه خواننده مشهور با ۹۲.۴۴ درصد، امبر هرد بازیگر آمریکایی با ۹۱.۸۵ درصد و آریانا گرانده خواننده پاپ با ۹۱.۸۱ درصد در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
نسبت طلایی زیبایی فی ریشه در رنسانس اروپا دارد و هنرمندان بسیاری از این معادله برای خلق شاهکارهای خود استفاده کردهاند. دانشمندان از این فرمول ریاضی برای توضیح زیبایی انسان استفاده میکنند.
بر اساس نسبت طلایی، نتیجه ایدهآل حدود ۱.۶ است. حدید در زمینه موقعیت چشمها پس از اسکارلت جوهانسون در رتبه دوم قرار گرفت.
دکتر سیلوا به دیلی میل گفت: او یکی از نسل جدید سوپرمدلهاست و میتواند با زیبایی خیرهکنندهاش در دهه آینده بر این حرفه تسلط یابد. بزرگترین ضعف او در ناحیه ابروهاست.
برای اندازهگیری زیبایی، از خط موی پیشانی تا نقطه بین چشمها، سپس تا پایین بینی و از آنجا تا پایین چانه اندازهگیری میشود. هر چه این اعداد به هم نزدیکتر باشند، فرد زیباتر در نظر گرفته میشود. دکتر سیلوا از تکنیکهای نقشهبرداری کامپیوتری برای اندازهگیریهای حدید استفاده کرده است.
این یافتهها بحثهای جدیدی را درباره معیارهای زیبایی و نقش علم در تعریف آن برانگیخته است. برخی کارشناسان معتقدند که زیبایی مفهومی فراتر از اعداد و نسبتهای ریاضی است و عوامل فرهنگی، اجتماعی و شخصی نیز در درک زیبایی نقش مهمی دارند.
منتقدان این روش میگویند که تمرکز بر معیارهای فیزیکی خاص میتواند به تقویت کلیشههای زیبایی و فشار بر افراد برای رسیدن به استانداردهای غیرواقعی منجر شود. آنها تأکید میکنند که تنوع در زیبایی باید ارج نهاده شود و معیارهای سنتی زیبایی نباید محدودکننده باشند.
با این حال، طرفداران این روش معتقدند که این مطالعات میتوانند به درک بهتر جنبههای عینی جذابیت فیزیکی کمک کنند و در زمینههایی مانند جراحی پلاستیک و طراحی محصولات زیبایی مفید باشند.