کشف جدید و هیجانانگیز ستارهشناسان درباره سیاره اورانوس
ستارهشناسان به کشف هیجانانگیزی در سیاره اورانوس دست یافتهاند که میتواند اسرار این سیاره را فاش کند و اینکه آیا جهانهای دور ممکن است از حیات پشتیبانی کنند یا خیر.
گروهی از ستارهشناسان به سرپرستی «اما توماس» دانشجوی فارغالتحصیل «دانشگاه لستر» انگلیس با استفاده از دادههای آرشیو شده تلسکوپ غولپیکر «کِک»، برای اولین بار شفق فروسرخ اورانوس را با موفقیت مشاهده کردند.
مانند شفقهای قطبی روی زمین، شفقهای روی اورانوس زمانی ایجاد میشوند که ذرات باردار سوار بر باد خورشیدی با میدان مغناطیسی سیاره برخورد کنند و در امتداد خطوط میدان مغناطیسی به سمت قطبهای مغناطیسی هدایت شوند. با ورود آنها به جو اورانوس، ذرات باردار با مولکولهای جو برخورد میکنند و این به درخشش مولکولها منجر میشود.
زلزلهشناس مشهور هلندی تصویری از نقشه فلسطین را منتشر کرد.. چه گفت؟
شفق فرابنفش اورانوس اولین بار در سال ۱۹۸۶ توسط کاوشگر «وویجر ۲»(Voyager ۲) ناسا مشاهده شد که آن سال از کنار سیاره عبور کرد. نزدیک به ۴۰ سال طول کشیده است تا همتای فروسرخ آن شناسایی شود.
با استفاده از دادههای «طیفسنج فروسرخ نزدیک»(NIRSPEC) متعلق به «تلسکوپ کک»(Keck Observatory) که در سال ۲۰۰۶ به دست آمدند، گروهی از ستارهشناسان به سرپرستی «اما توماس»(Emma Thomas) دانشجوی فارغالتحصیل «دانشگاه لستر»(University of Leicester) انگلیس، انتشار مولکول +H۳ را شناسایی کردند. این مولکول یک کاتیون تریهیدروژن است که سه پروتون و تنها دو الکترون را در بر دارد؛ به این معنی که دارای بار مثبت است.
انتشارات اورانوس نتیجه یونیزه شدن هیدروژن مولکولی و تشکیل شدن کاتیونهای +H۳ در پی برخورد با ذرات باردار بود که تابش یک درخشش شفق فروسرخ را روی قطب مغناطیسی شمالی به همراه داشت. گروه توماس در اصل نورهای شمالی اورانوس را دیدند.