از تنبل درختی تا اسب کوتوله: کدام حیوان از همه کندتر است؟
پرسش از اینکه کندترین حیوان جهان کدام است، شاید در نگاه نخست ساده به نظر برسد، اما پاسخ آن چندان روشن نیست. سرعت برای بسیاری از گونه‌ها اهمیتی ندارد و بقا با روش‌های دیگری تضمین می‌شود.
به گزارش لایوساینس، جیمز مک‌لین، مسئول بخش ماهیان در موزه تاریخ طبیعی لندن، می‌گوید: «ما معمولاً سرعت را یک مزیت می‌دانیم، اما برای بسیاری از حیوانات، کند بودن به معنای سازگاری است.» یکی از نمونه‌ها شقایق دریایی است که تنها با سرعت ۱۰ تا ۲۵ سانتی‌متر در ساعت جابه‌جا می‌شود و در بسیاری از مواقع نیز ثابت باقی می‌ماند.
اندکی سریع‌تر از آن، اسب دریایی کوتوله قرار دارد که کندترین ماهی شناگر جهان شناخته می‌شود. این موجود کوچک اگر مجبور به حرکت شود، تنها در یک ساعت می‌تواند حدود یک و نیم متر جابه‌جا شود. دلیل این کندی، وضعیت عمودی شنا کردن و باله پشتی بسیار کوچک آن است. با این حال، چون غذای اصلی‌اش به سراغش می‌آید و پوشش استخوانی محکمی دارد، نیازی به سرعت ندارد. جالب اینکه تنها در فصل جفت‌گیری، این ماهی در قالب رقص‌های طولانی و هماهنگ کمی پرتحرک‌تر می‌شود.
در اعماق سرد اقیانوس نیز کوسه گرینلند با طولی نزدیک به ۷.۳ متر شناور است. این شکارچی عظیم‌الجثه با سرعتی حدود ۳ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند و بیشتر از لاشه‌های دریایی تغذیه می‌کند.
روی خشکی، لیسه‌ی موزی با سرعت ۰.۰۰۹۶ کیلومتر در ساعت کندترین نمونه به شمار می‌رود. در مقایسه، حلزون باغچه‌ای می‌تواند با سرعت ۰.۰۴۸ کیلومتر در ساعت حرکت کند. از دیگر نمونه‌ها لاک‌پشت‌های غول‌پیکر گالاپاگوس هستند که تنها با سرعت ۰.۲۶ کیلومتر در ساعت پیش می‌روند. این در حالی است که انسان به طور میانگین ۴.۵ کیلومتر در ساعت راه می‌رود.
در میان پستانداران، لورهای کند با سرعتی حدود ۱.۸ کیلومتر در ساعت نمونه‌ای شاخص‌اند. این میمون‌های کوچک در شاخه‌ها آرام حرکت می‌کنند و ساعت‌ها بی‌حرکت باقی می‌مانند.
با این حال، زیست‌شناسان معتقدند عنوان کندترین حیوان جهان به تنبل‌های سه‌انگشتی می‌رسد. این جانوران در بهترین حالت سرعتی نزدیک به ۱.۶ کیلومتر در ساعت دارند، اما معمولاً تنها چند ده متر در مدت طولانی جابه‌جا می‌شوند. استتار فوق‌العاده، قدرتی سه برابر انسان و متابولیسمی بسیار کند، به آن‌ها اجازه می‌دهد با برگ‌های کم‌انرژی روزها زندگی کنند.
تنبل‌ها تنها هفته‌ای یک‌بار از درخت پایین می‌آیند تا دفع کنند. زیست‌شناسان می‌گویند راز بقای این موجودات در همین کندی نهفته است؛ چرا که سرعت نیازمند انرژی فراوان است، اما آن‌ها با کمترین مصرف انرژی توانسته‌اند بقای خود را تضمین کنند.
