پایان یک زیرگونه مهم از لاکپشتهای غولپیکر با مرگ «جورج تنها»
انقراض اغلب آرام و بیصدا رخ میدهد و بسیاری از گونهها بدون جلب توجه از چرخه حیات حذف میشوند، اما مرگ «جورج تنها» به یکی از معدود مواردی تبدیل شد که پایان یک زیرگونه را به موضوعی جهانی بدل کرد.
این لاکپشت غولپیکر، آخرین بازمانده لاکپشتهای بومی جزیره پینتا، با زندگی و مرگش به نمادی از شکنندگی حیات و اهمیت حفاظت از تنوع زیستی تبدیل شد.
جورج تنها متعلق به زیرگونه لاکپشت جزیره پینتا با نام علمی Chelonoidis nigra abingdoni بود؛ زیرگونهای نادر از لاکپشتهای غولپیکر جزایر گالاپاگوس، مجمعالجزایری آتشفشانی در اقیانوس آرام که نقش مهمی در شکلگیری نظریه تکامل چارلز داروین داشت. پژوهشگران میگویند اجداد این لاکپشتها حدود سیصد هزار سال پیش از جزیره اسپانیولا به پینتا مهاجرت کردهاند؛ مهاجرتی که با توجه به جثه بزرگ و توان محدود این جانوران در شنا، همچنان بهعنوان معمایی علمی باقی مانده است.
تا اوایل قرن بیستم، بسیاری از دانشمندان تصور میکردند لاکپشتهای جزیره پینتا بهطور کامل منقرض شدهاند. شکار گسترده در قرن نوزدهم و ورود بزهای آزادشده در دهه هزار و نهصد و پنجاه، زیستگاه و منابع غذایی این لاکپشتها را بهشدت تخریب کرد و جمعیت آنها را به مرز نابودی رساند. با این حال در سال هزار و نهصد و هفتاد و یک، یوزف واگوُلگی، دانشمند مجارستانی، بهطور اتفاقی با یک لاکپشت غولپیکر تنها در جزیره پینتا روبهرو شد؛ کشفی که جهان را شگفتزده کرد و «جورج تنها» را دوباره به صحنه علم و رسانه بازگرداند.
این لاکپشت در سال هزار و نهصد و هفتاد و دو به ایستگاه تحقیقاتی چارلز داروین منتقل شد. تلاشهای گسترده برای یافتن جفتی از همان زیرگونه بینتیجه ماند و حتی جفتگیری با نزدیکترین زیرگونههای ژنتیکی نیز به تولید نسل منجر نشد. نام «جورج تنها» احتمالاً از سنت جورج یا کمدین آمریکایی جورج گوبل الهام گرفته شده است، اما این نام بهسرعت در جهان شناخته شد.
صبح بیستوچهارم ژوئن سال دو هزار و دوازده، جورج تنها مدتی پس از گذر از صد سالگی در پارک ملی گالاپاگوس جان باخت. سر دیوید اتنبرو از آخرین افرادی بود که تنها دو هفته پیش از مرگ، از او فیلمبرداری کرد. پس از مرگ، پژوهشگران نمونههای بافتی جورج را برای تحقیقات آینده جمعآوری کردند. ژنوم او بهطور کامل توالییابی شده و بررسیها نشان میدهد هنوز لاکپشتهایی با شباهت ژنتیکی قابلتوجه به جورج وجود دارند.
پیکر تاکسیدرمیشده جورج پس از نمایش کوتاه در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، به گالاپاگوس منتقل شد و اکنون بهعنوان یادآور پایان یک زیرگونه و اهمیت حفاظت از تنوع زیستی، در معرض دید عموم قرار دارد.
