این جایگزین‌های شکر را مصرف نکنید؛ تاثیرات خطرناک دارند
اینفوگرافیک | ۵ جایگزین شکر که توصیه می‌شود از مصرف آنها خودداری کنید
با توجه به مضرات شکر برای سلامتی، تعداد زیادی از مردم شکر را با شیرین کننده‌های مصنوعی جایگزین می‌کنند.
عده‌ای به اشتباه فکر می‌کنند که این جایگزین‌های مصنوعی، مضراتی که شکر دارد را ندارند و به همین دلیل در پخت شیرینی‌ها از آن استفاده می‌کنند.
در حالی که علاوه بر شکر قهوه‌ای، موادی مانند ملاس، رنگ کارامل، مالت جو، شربت ذرت، عسل، سوربیتول، فروکتوز، آب نیشکر، قند افرا و شکر نارگیل نیز به نظر سالم می‌آیند و به عنوان جایگزین شکر استفاده می‌شوند، اما این مواد در واقع اسامی پنهان شکر هستند و مشکلات زیادی برای سلامتی انسان ایجاد می‌کنند.
هشدار جدی درباره این ۵ جایگزین شکر:
سازمان جهانی بهداشت درباره مصرف زیاد ساخارین، آسپارتام، آدوانتام، آسه‌سولفام پتاسیم و استیویا و مشتقات آن هشدار داده است.
این شیرین کننده‌ها می‌توان تاثیرات منفی روی سلامتی بدن از جمله سردرد و میگرن، کوچک شدن غده تیموس، اختلال در عملکرد کبد و کلیه و اختلال در خلق‌وخو داشته باشند.
شکر تصفیه‌شده هم برای سلامتی مناسب نیست. اثرات جانبی آن شامل دیابت، پوسیدگی دندان، چاقی، بیماری قلبی، انواع مشخصی از سرطان و ضعف شناختی است.
به همین دلیل پزشکان و محققان توصیه می‌کنند که به جای این جایگزین‌های مصنوعی از شیرین‌کننده‌های طبیعی مصرف شود. از جمله:
استویا
گلیکوزیدهای استویول (استویوزید و ربادیوزید A) ترکیبات طبیعی گیاه استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) هستند و معمولاً با نام استویا شناخته می‌شوند.
شیرین‌کننده استویا، یک شیرین‌کننده غیرمغذی است و طعم آن ۲۰۰ تا ۳۰۰ برابر شیرین‌تر از شکر معمولی است. در میزان مناسب، استفاده از این شیرین‌کننده، طعم شیرینی خوبی به غذاها و نوشیدنی‌ها می‌بخشد. با این حال، در مقادیر بالاتر، ممکن است طعم آن تلخ و نامطبوع شود.
خواص آن عبارتند از: افزایش تولید انسولین و اثر آن بر غشای سلول، تثبیت سطح قند خون و مقابله با دیابت نوع ۲ و عوارض آن
قابل ذکر است که عصاره برگ و گیاه استویا خام، به طور کلی بی‌خطر شناخته نمی‌شوند و تأیید FDA را برای استفاده در مواد غذایی ندارند. به همین دلیل، استفاده از این شیرین‌کننده باید با احتیاط و در میزان مناسب صورت گیرد.
قندهای الکلی
استفاده از قندهای الکلی در محصولات غذایی، به منظور کاهش مصرف کربوهیدرات، رایج است و تأثیر کمتری روی افزایش میزان قند خون دارند. این شیرین‌کننده‌ها می‌توانند به تنهایی یا در ترکیب با سایر شیرین‌کننده‌ها استفاده شوند. در این گروه، شیرین‌کننده‌هایی مانند «سوربیتول»، «مانیتول» و «زایلیتولو ایزومالت» وجود دارند.
تأمین انرژی توسط قندهای الکلی، به علت تفاوت در هضم و جذب آنها، متفاوت است. با این حال، مصرف زیاد سوربیتول و مانیتول باعث اسهال می‌شود، به همین دلیل برای افراد دارای بیماری دیابت با اضافه وزن و همچنین دارای چربی خون بالا، توصیه نمی‌شود. برای اینکه از مصرف این نوع شیرین‌کننده‌ها در فرآورده‌های غذایی رژیمی جلوگیری شود، بهتر است قبل از خرید، برچسب محصول را بررسی کرده و ترکیبات موجود در آن را مورد بررسی قرار دهید.
