پزشک امریکایی که درباره سرطان ریه تحقیق می‌کرد به آن مبتلا شد!
یک پزشک برجسته آمریکایی که تحقیقات خود را به سرطان ریه در میان افراد غیرسیگاری اختصاص داده بود، به سرطان ریه مرحله چهار مبتلا شده است.
به گزارش دیلی‌میل، دکتر برایانت لین، پزشک مراقبت‌های اولیه و استاد دانشگاه استنفورد، که امسال به سرطان ریه مرحله چهار مبتلا شده، سال‌ها درباره افزایش ابتلا به این بیماری در میان افراد جوان و غیرسیگاری، به‌ویژه آسیایی‌تبارها، تحقیق کرده بود.
این پزشک که در سال ۲۰۱۸ مرکز تحقیقات سلامت آسیایی‌ها در دانشگاه استنفورد را تأسیس کرد، ابتدا علائم بیماری را با آلرژی اشتباه گرفت. اما پس از شش هفته سرفه مداوم، آزمایش‌های دقیق‌تر نشان داد که او به سرطان ریه مبتلا است، با وجود اینکه هرگز سیگار نکشیده است.
آمارها نشان می‌دهد که هر سال بیش از ۲۳۰ هزار نفر در آمریکا به سرطان ریه مبتلا می‌شوند و این بیماری عامل ۲۰ درصد مرگ‌های ناشی از سرطان است. اما با کاهش میزان سیگار کشیدن در آمریکا، موارد ابتلا به سرطان ریه در افراد زیر ۵۰ سال که سابقه سیگار کشیدن ندارند، در حال افزایش است.
این روند به‌ویژه در میان زنان آسیایی‌آمریکایی برجسته است، به‌طوری که میزان ابتلا در این گروه از سال ۲۰۰۶ سالانه دو درصد افزایش یافته است.
دکتر لین گفت: «هرگز فکر نمی‌کردم به این بیماری مبتلا شوم یا به نماد تحقیقاتی که انجام می‌دهم تبدیل شوم.»
پس از تشخیص بیماری، او یک کلاس جدید در دانشگاه استنفورد آغاز کرد که هدف آن آموزش دانشجویان در مورد درمان سرطان و همدلی با بیماران از دیدگاه یک بیمار است.
تحقیقات نشان داده است که بسیاری از بیماران جوان مبتلا به سرطان ریه به دلیل اشتباه پزشکان در تشخیص اولیه، با تأخیر درمان می‌شوند. این تأخیر به‌طور متوسط ۱۳۸ روز از آغاز علائم مانند سرفه، درد قفسه سینه و تنگی نفس طول می‌کشد.
در مورد دکتر لین، آزمایش‌های ژنتیکی نشان داد که جهشی در ژن EGFR باعث بیماری او شده است. این جهش در ۵۰ درصد بیماران آسیایی غیرسیگاری مبتلا به سرطان ریه دیده می‌شود، در حالی که در میان سفیدپوستان غیرهیسپانیک این عدد کمتر از ۲۰ درصد است.
او اکنون تحت درمان با داروی شیمی‌درمانی هدفمند اوسیمرتینیب و شیمی‌درمانی مکمل قرار دارد، اما هشدار داده است که سرطان ممکن است ظرف یک تا دو سال به این درمان مقاوم شود. با این حال، او خوش‌بین است و می‌گوید: «فقط باید به اندازه کافی زنده بمانید تا درمان بعدی اثر کند.»
