چرا امریکایی‌ها روباه را در کنار خود دفن می‌کردند؟
یافته‌های جدید دانشمندان نشان می‌دهد جوامع انسانی که در آمریکای جنوبی می‌زیستند برای روباه آن قدر حرمت قائل بودند که او را کنار خود دفن می‌کردند.
بر اساس یافته‌های دانشمندان موسسه تکامل آرژانتین (IDEVEA) در شهر مندوزا شواهد جدید نشان می‌دهد اجداد ما احتمالا قبل از اهلی کردن سگ‌ها، روباه‌‌ها را به‌عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌کردند.
شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهند جوامع بشری ساکن آمریکای جنوبی برای روباه به‌قدری حرمت قائل بودند که او را کنار خود دفن می‌کردند.
دانشمندان در بررسی‌هایشان با روباهی روبرو شدند که یک هزار و ۵۰۰ سال پیش در پاتاگونیای آرژانتین، کنار انسان دفن شده بود. به باور دانشمندان، محتمل‌ترین توضیح برای این یافته این است که این روباه همدم و به‌عبارتی حیوان خانگی بسیار ارزشمندی برای انسان به شمار می‌رفته است.
بررسی مبتنی بر دی‌ان‌ای هم نشان می‌دهد که این حیوان همراه با انسان شکارچی‌ــ‌گردآوردنده غذا می‌خورده و در اجتماع انسانی جایگاه خاصی داشته است. تجزیه و تحلیل ایزوتوپ‌های کربن و نیتروژن در استخوان‌های روباه نشان داد که رژیم غذایی این حیوان غنی از گیاه، یعنی مشابه رژیم غذایی انسانی که در گور خفته، بوده است.
پژوهشگران بر این باورند که سگ‌ها حدود چهار هزار سال پیش با انسان وارد قاره آمریکای جنوبی شده‌اند، اما به نظر می‌رسد تا سه هزار سال پیش، گسترش آن‌ها در شمال پاتاگونیا متوقف شده باشد. در نتیجه، نخستین شواهد مبنی بر وجود سگ‌ها در این منطقه مربوط به قرن شانزدهم است.
بقایای روباه اخیر در گورستانی در کانیادا سکا در آرژانتین پیدا شد و بررسی استخوان‌هایش نشان داد که این روباه از گونه «دوسیسیون آووس» بوده که حدود ۵۰۰ سال پیش منقرض شده و وزن آن‌ها ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم بوده است. پژوهشگران می‌گویند این گونه روباه احتمالا صد‌ها سال پس از ورود سگ‌های اهلی به پاتاگونیا منقرض شده است.
