چرا برزیل همیشه اولین سخنران مجمع عمومی سازمان ملل است؟
هر سال مجمع عمومی سازمان ملل مطابق با یک سنت قدیمی با سخنرانی نماینده کشور برزیل آغاز می‌شود. این در حالی است که این کشور حتی عضو شورای امنیت سازمان ملل نیست.
دلیل این امر بسیار جالب است. دزموند پارکر، رئیس پروتکل سازمان ملل از سال ۲۰۱۰، می‌گوید: «در دوره‌های اولیه مجمع عمومی، زمانی که هیچ کشوری حاضر نبود اول صحبت کند، برزیل همیشه داوطلب می‌شد که اول صحبت کند.»
پارکر اظهار داشت: همین مسئله باعث شد برزیل از سال ۱۹۵۵ حق صحبت به عنوان اولین سخنران مجمع عمومی را به صورت سنتی به دست آورد.
بعد از آن ایالات متحده (کشور میزبان) سخنرانی می‌کند. اما ترتیب از اینجا به بعد پیچیده می‌شود: «برای سایر کشورهای عضو، ترتیب صحبت به سطح نمایندگی در جلسات و معیارهای دیگر مانند تعادل جغرافیایی و اندازه نفوذ کشور بستگی دارد.»
مدت زمان صحبت چقدر است؟
روی کاغذ، ۱۵ دقیقه محدودیت برای سخنرانی نمایندگان کشورها وجود دارد، اما این فقط روی کاغذ است و بسیاری از رهبران به آن توجهی ندارند.
به عنوان مثال، باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا در سال ۲۰۱۶ حدود ۴۷ دقیقه، در سال ۲۰۱۵ حدود ۴۳ دقیقه و در سال ۲۰۱۴ حدود ۳۹ دقیقه صحبت کرد.
طولانی‌ترین سخنرانی
طولانی ترین سخنرانی ثبت شده در مجمع عمومی سازمان ملل مربوط به فیدل کاسترو با ۲۶۹ دقیقه در سال ۱۹۶۰ بود. همچنین سخنرانی‌های نیکیتا خروشچف رهبر شوروی (۱۴۰ دقیقه، ۱۹۶۰) و معمر قذافی (۹۶ دقیقه، ۲۰۰۹) قابل توجه است.
به چه زبان‌هایی سخنرانی انجام می‌شود؟
سخنرانی‌ها به زبان کشورهای مختلف ارائه می‌شود، اما ترجمه همزمان تنها به شش زبان مورد تایید سازمان ملل متحد انجام می شود: عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی.
چه کسی شرکت می‌کند؟
اعضای سازمان ملل به همراه نماینده اتحادیه اروپا، فلسطین و واتیکان.
شرکت‌کنندگان در مورد چه چیزی بحث می‌کنند؟
جلسات مجمع با عنوان «بحث عمومی» شناخته می‌شود اما نه بحث واقعی وجود دارد و نه هیچ رأی «آری» یا «خیر». در عوض، رهبران می‌توانند در مورد هر چیزی که می‌خواهند صحبت کنند، که معمولاً به معنای هر چیزی است که در حال حاضر برای دولت آنها مهم است، و این ممکن است کم و بیش از موضوعات جلسات دور باشد.
