موجودی شگفت‌انگیز این غواص مستندساز را در زیر آب‌های اطراف مکزیک هیپنوتیزم کرد
یک شناگر به نام سوزان آید مورالس کروز که سال‌هاست در حال مستندسازی حیات دریایی در Playa Miramar است، در حال غواصی در آب‌های آبی اطراف مکزیک با موجود دریایی نادر و منحصربفردی شبیه به حلزون مواجه شد.
فیلمی که از این غواصی گرفته شده، یک خرچنگ دریایی قرمز روشن را نشان می‌دهد که در آب‌های کم‌عمق خلیج مکزیک شنا می‌کند و مورالس کروز را هیپنوتیزم و حیرت‌زده می‌کند.
خرچنگ‌های دریایی می‌توانند در آب‌های کم‌عمق و ساحلی که پوشش گیاهی دریایی و جلبک‌های زیادی برای تغذیه دارند، یافت شوند که رنگ قرمز-مارونی این موجود را به آن‌ها می‌دهد.
مورالس کروز، که در سیوداد مادرو زندگی می‌کند و فاصله کمی از جایی که خرچنگ دریایی را دیده دارد، این ملاقات را تجربه‌ای بسیار به یاد ماندنی توصیف کرد.
او به Storyful گفت: «این خرچنگ دریایی واقعا من را هیپنوتیزم کرد و شروع به شنا کردن به دنبالش کردم. شروع به ضبط آن کردم و مدتی طولانی، شاید ۳۰ دقیقه، دنبالش رفتم.»
ویدیو یک دقیقه‌ای نشان داد که مورالس کروز در حال تعقیب موجودی است که می‌تواند تا هفت اینچ رشد کند.
خرچنگ‌های دریایی دارای ساختارهایی به نام رینوفورها در سر خود هستند که می‌توانند مولکول‌ها را در جریان آب حس کنند و در پیدا کردن غذا به او کمک کنند.
مورالس کروز گفت: «یافتن این گونه در اینجا که من زندگی می‌کنم نادر است.»
او افزود: «این یک صحنه فوق‌العاده بود، ترکیب عظمت حیوان و غروب خورشید. یک لحظه بسیار به یاد ماندنی.»
خرچنگ‌های دریایی در اکثر آب‌های دریایی جهان که جریان قوی ندارند، یافت می‌شوند و از جلبک‌ها و علف‌های دریایی تغذیه می‌کنند و رنگ‌های مختلفی از جمله قرمز-مارونی، سبز و قهوه‌ای دارند.
با وجود نام حلزون دریایی، خرچنگ‌های دریایی به طور تکاملی دارای پوسته‌های داخلی کوچک هستند اما مانند حلزون‌های خشکی، پوسته‌های خارجی ندارند.
این موجودات کنجکاو به طور متوسط دارای عمر یک ساله هستند که از زمانی که از تخم‌هایشان خارج شده و به صورت لارو شروع به زندگی می‌کنند، آغاز می‌شود.
در حدود دو ماهگی، به بلوغ کامل می‌رسند و می‌توانند از حدود هفت ماهگی تولیدمثل کنند.
مانند حلزون‌های خشکی، خرچنگ‌های دریایی هرمافرودیت هستند و می‌توانند در هنگام جفت‌گیری هم نقش نر و هم نقش ماده را ایفا کنند.
این موجودات معمولاً در گروه‌های بزرگی از ۲۰ یا بیشتر جفت‌گیری می‌کنند و هر خرچنگ دریایی میلیون‌ها تخم تولید می‌کند که بعد از حدود دو هفته جوجه‌کشی می‌شود.
خرچنگ‌های دریایی به حفظ اکوسیستم دریایی کمک می‌کنند زیرا با تغذیه از جلبک‌ها و علف‌های دریایی، تعادل گیاهان را حفظ می‌کنند تا سایر گونه‌ها بتوانند وجود داشته باشند.
آن‌ها به عنوان گونه‌ای تهدید شده یا در معرض خطر شناخته نمی‌شوند، اما جمعیت آن‌ها به دلیل اسیدification اقیانوس، تغییرات اقلیمی و توسعه ساحلی در معرض خطر کاهش است.
اسید ification اقیانوس به دلیل انتشار دی‌اکسید کربن رخ می‌دهد که توسط آب دریا جذب می‌شود و آن را اسیدی‌تر می‌کند و می‌تواند به پوسته‌های خارجی موجودات زیر آب آسیب بزند.
طبق گفته بنیاد پناهگاه‌های دریایی ملی، اگر این موجودات کاهش یابند، «رشد بیش از حد و عدم تعادل اکولوژیکی نگرانی جدی است.»
این موضوع می‌تواند به پیامدهایی از جمله تغییرات در دسترسی به غذاهای دریایی، کیفیت آب و فروپاشی جزئی اکوسیستم، منجر شود که بر جامعه انسانی نیز تأثیر بگذارد.
