دایناسورها تا آخرین لحظه پیش از برخورد شهاب‌سنگ حاکم جهان بودند!
پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد دایناسورها تا آخرین لحظات پیش از برخورد شهاب‌سنگ عظیمی که ۶۶ میلیون سال پیش به زمین اصابت کرد، همچنان پرشمار و فعال بوده‌اند.
این تحقیق که توسط گروهی از دیرینه‌شناسان انجام شده، تصویری تازه از پایان دوران دایناسورها ارائه می‌دهد و باور پیشین مبنی بر افول تدریجی آن‌ها را زیر سؤال می‌برد.
به گزارش فرارو به نقل از نشنال جئوگرافیک، حدود ۶۶ میلیون سال قبل، شهاب‌سنگی با قطر تقریبی ۱۰ کیلومتر به منطقه‌ای در آمریکای مرکزی که اکنون شبه‌جزیره یوکاتان نام دارد، برخورد کرد. این رویداد فاجعه‌بار باعث نابودی بیش از ۷۵ درصد از گونه‌های زنده زمین شد، از جمله تقریباً تمام دایناسورها به جز آن دسته که در نهایت به پرندگان امروزی تبدیل شدند.
تا مدت‌ها تصور می‌شد دایناسورها پیش از این برخورد، در مسیر زوال و کاهش جمعیت قرار داشتند. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد در آخرین صدها هزار سال پیش از فاجعه، آن‌ها جوامعی پرجمعیت و متنوع تشکیل داده بودند. در اواخر دوره کرتاسه، گونه‌هایی مانند آلاموسوروس در جنوب غربی آمریکای شمالی و تیرانوسوروس و تریسراتوپس در شمال قاره زندگی می‌کردند.
محققان با بررسی لایه‌های سنگی در منطقه‌ای به نام San Juan Basin و به‌ویژه بخش Naashoibito در نیومکزیکو، فسیل‌هایی یافته‌اند که تنها حدود ۳۴۰ هزار سال پیش از برخورد شهاب‌سنگ شکل گرفته‌اند. به گفته دانشمندان، این زمان کمتر از نیم‌میلیون سال تا لحظه انقراض کامل دایناسورها فاصله داشته است، که نشان می‌دهد آن‌ها تا آخرین دوره زیستی خود، در اوج حیات بوده‌اند.
پروفسور استیون بروسات، دیرینه‌شناس دانشگاه ادینبورگ، در واکنش به نتایج این مطالعه گفت: «می‌توان تصور کرد درست پیش از برخورد، دایناسوری عظیم‌الجثه در حال حرکت بوده و زمین زیر پایش می‌لرزیده است، و چند لحظه بعد، همان زمین زیر نیروی سهمگین شهاب‌سنگ فرو می‌پاشد.»
این تحقیق تأکید می‌کند که آمریکای شمالی پیش از انقراض، یکی از زیستگاه‌های متنوع و پویای دایناسورها بوده است و انقراض ناگهانی آن‌ها نه به‌دلیل ضعف یا کاهش طبیعی جمعیت، بلکه به‌واسطه رویدادی فاجعه‌بار و غیرقابل پیش‌بینی رخ داده است.
