فرانسیس اولین پاپی بود که از تغییرات آب و هوایی حمایت کرد؛ چه کسی جانشین او می‌شود؟
به مدت دوازده سال، پاپ فرانسیس بیش از هر پاپ دیگر پیش از خود تلاشش را صرف مقابله با تغییرات آب و هوایی کرده که او آن را تهدیدی وجودی برای خانواده انسانی ما توصیف کرده است.
او شروع به نوشتن یک بخشنامه ۱۸۴ صفحه‌ای، یک سند رسمی آموزشی، درباره تغییرات آب و هوا و ضرورت اخلاقی مراقبت از سیاره کرد.
وی سپس راه خود را ادامه داد و میزبان اجلاس‌های زیست‌محیطی بود، با فعالان اقلیم دیدار کرد و خطاب به سیاست‌گذاران تأکید کرد که هر افزایش جزئی دما بلایای جدیدی را به همراه دارد.
در سال ۲۰۱۸، او حتی مدیران ارشد نفت، از جمله رهبران بریتیش پترولیوم و رویال داچ شل، را در یک ویلای قرن شانزدهمی جمع کرد و از آن‌ها خواست که از سوخت‌های فسیلی گرما به سمت منابع انرژی پاک بروند.
به گزارش واشنگتن پست، پاپ فرانسیس به آن‌ها گفت: تمدن نیاز به انرژی دارد، اما استفاده از انرژی نباید تمدن را نابود کند.
اما پس از مرگ فرانسیس در روز دوشنبه در سن ۸۸ سالگی، دانشمندان آب و هوا و حامیان محیط زیست این سوال را مطرح کردند که آیا چنین حمایت اخلاقی قوی می‌تواند به اندازه کافی تفاوت ایجاد کند؟!
بحران‌هایی که فرانسیس هشدار داد در حال شتاب گرفتن هستند، زیرا سیاستمداران در سراسر غرب اقدامات اقلیمی را نه به عنوان یک الزام اخلاقی، بلکه به عنوان تهدیدی برای مشاغل و ثروت به تصویر می‌کشند.
برخی از شرکت‌های نفتی که قبلاً توسط فرانسیس مورد توجه قرار گرفته بود، از تعهدات زیست‌محیطی خود عقب‌نشینی کرده‌اند یا اهداف انرژی‌های تجدیدپذیر خود را تضعیف کرده‌اند.
فرانسیس به سرعت متوجه خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی شد، اما دوران تصدی او در نهایت توانایی محدود بشر برای مقابله با این تهدید را نشان داد.
ویربهادران راماناتان، استاد پایداری آب و هوا که به بررسی این علم در نوشته‌های فرانسیس کمک کرده است، می‌گوید: «من همیشه فرانسیس را یک فانوس دریایی می‌دانستم، اما پیش‌بینی‌های ناامیدکننده آب‌وهوا یکی پس از دیگری به حقیقت می‌پیوندند، گاهی سریع‌تر از آنچه دانشمندان انتظار داشتند.»
راماناتان، یکی از اعضای آکادمی علوم پاپی واتیکان افزود: «اکنون معتقدم که نبرد علیه تغییرات آب و هوایی شکست خورده است. من یک خلاء بزرگ می‌بینم و نمی‌دانم چه کسی آن را پر خواهد کرد.»
پاپ فرانسیس در دوره‌ای زندگی می‌کرد که مصادف بود با ده سال از گرم‌ترین سال‌های تاریخ.
تولید نفت و گاز به سطوح بی‌سابقه‌ای رسید و در سال‌های اخیر، فرانسیس انتقاد خود را از نظم جهانی که او آن را ناقص می‌دانست، تشدید کرد.
او در سند سال ۲۰۲۳ خود خطاب به «همه افراد دارای حسن نیت»، بدبینان تغییرات آب و هوایی و سیاستمدارانی را هدف قرار داد که فقط «ذهنیت هشداردهنده» از خود نشان می‌دهند.
پاپ فرانسیس سال گذشته در یک سخنرانی در اجلاس آب و هوای واتیکان، پیشرفت صنعتی را به دلیل اهداف کوتاه‌مدت «طمع‌آمیز» «صنایع آلوده‌کننده و گسترش اطلاعات نادرست» به عنوان مانعی در برابر تلاش‌های اقلیمی توصیف کرد. او گفت: «برادران و خواهران، راه پیش رو دشوار و پر از خطر است.»
پاپ فرانسیس، پاپ ژان پل دوم و پاپ بندیکت شانزدهم همگی در مورد حفاظت از محیط زیست صحبت کرده‌اند، اما نه با شور و اشتیاق یا منظم.
پاپ فرانسیس به نوبه خود نه تنها به جنبه‌های اخلاقی، بلکه به جنبه‌های علمی نیز پرداخت، به اسیدی شدن زیستگاه‌های دریایی، «اینرسی حرارتی» اقیانوس‌ها، غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو، و کوچک شدن صفحات یخی قاره‌ای اشاره کرد.
چندین کاردینال شرکت‌کننده در این کنفرانس به ویژه لوئیس آنتونیو تاگل از فیلیپین و پیتر ترکسون از غنا، نیز به شدت در مورد تغییرات آب و هوایی صحبت کردند.
اما کلیسای کاتولیک در مورد اینکه آیا این موضوع باید در اولویت پاپ باشد یا خیر اختلاف نظر دارد و محافظه‌کاران تمایل دارند که بگویند رهبر کلیسا باید بیشتر بر مسائل اصلی مذهبی تمرکز کند.
اگر دلیلی وجود داشته باشد که باور کنیم پاپ بعدی در مورد تغییرات آب و هوایی صحبت خواهد کرد، آن این است: با افزایش دما، عواقب آن بدتر خواهد شد.
