کشف یخچال دو هزار ساله در آلمان؛ نگاهی تازه به زندگی سربازان روم باستان
گروهی از دانشجویان دانشگاه کلن در کشفی باستان‌شناسی شگفت‌انگیز، در موزه «ال‌دبلیو‌ال رومر» در شهر هالترن آم‌زه آلمان، موفق به شناسایی سازه‌ای شدند که به‌عنوان «یخچال» باستانی متعلق به حدود دو هزار سال پیش شناخته شده است.
این سامانه ابتکاری در دوران روم باستان برای خنک نگه داشتن مواد غذایی استفاده می‌شده است.
این کشف که نتایج آن به‌تازگی در مجله «باستان‌شناسی در وستفالن-لیپه» منتشر شده، جزئیات تازه‌ای از زندگی روزمره سربازان در پایگاه نظامی «الیسو» را آشکار می‌کند؛ یکی از مهم‌ترین دژهای امپراتوری روم در شمال قلمرو آن زمان.
به گفته پژوهشگران، درون این یخچال باستانی مجموعه‌ای از ظروف سفالی ظریف موسوم به «ترا سیگیلاتا»، کوزه‌های وارداتی رومی و ابزارهای روزمره یافت شده است. این یافته‌ها به گفته دکتر بتینا تریمل، تصویر تازه‌ای از سطح رفاه و سبک زندگی سربازان رومی در مناطق دورافتاده امپراتوری ارائه می‌دهد.
به گزارش وب‌سایت «دیلی گلکسی»، مهم‌ترین بخش این اکتشاف، حفره‌ای بوده که به‌عنوان «چاله خنک‌کننده رومی» شناخته می‌شود؛ نوعی انبار زیرزمینی که با لایه‌هایی از گل، سنگ، کاه یا شن پوشانده می‌شد تا عایق حرارتی ایجاد کند. این چاله‌ها در اقلیم‌های سرد شمال اروپا برای نگهداری مواد غذایی و نوشیدنی‌ها به کار می‌رفتند و به‌احتمال زیاد با تخته‌های چوبی پوشیده می‌شدند تا دمای داخل حفظ شود.
پژوهشگران همچنین بقایای خندقی از ستون‌های سوخته را در همان منطقه شناسایی کردند که احتمال می‌رود به عملیات موسوم به «تخریب داغ» مربوط باشد؛ روشی که طی آن سربازان پیش از ترک پایگاه، ستون‌های چوبی را می‌سوزاندند تا سازه‌ها را از بین ببرند.
بر اساس فرضیه‌های موجود، این آثار به دوران پس از شکست بزرگ رومی‌ها در نبرد جنگل تویتوبورگ در سال ۹ میلادی بازمی‌گردد؛ نبردی که طی آن قبایل ژرمنی ارتش روم را درهم شکستند و امپراتوری را وادار به عقب‌نشینی از سرزمین‌های جرمانیا کردند.
باستان‌شناسان می‌گویند این یافته‌ها نه‌تنها بیانگر نبوغ مهندسی رومی‌ها در طراحی سامانه‌های ذخیره‌سازی و خنک‌سازی است، بلکه نگاهی تازه به فرهنگ غذایی و شرایط زندگی سربازان در مرزهای دورافتاده امپراتوری ارائه می‌دهد. این کشف به پژوهشگران کمک کرده تا جنبه‌هایی از زندگی روزمره انسان‌ها در دو هزار سال پیش را بازسازی کنند و اهمیت کاوش‌های طولانی‌مدت در درک ژرف‌تر از تاریخ بشر را یادآور شوند.
