جستجو در گوگل ارث، به کشف تکاندهندهای در حومه استرالیا منجر شد
در اوایل امسال، یک غارنورد در حال تماشای تصاویر ماهوارهای از دشت نولاربور بود که با چیزی غیرمنتظره برخورد کرد: زخمی عظیم و مرموز که در منظره بایر حک شده بود.
این کشف، دانشمندان، از جمله من و همکارانم را برانگیخت. پس از بررسی دقیقتر، متوجه شدیم که جای زخم توسط گردبادی وحشیانه ایجاد شده که هیچکس از وقوع آن خبر نداشت. ما این یافته ها را در تحقیق جدیدی که امروز منتشر شد، بیان میکنیم.
گردبادها یک تهدید شناختهشده در ایالات متحده و جاهای دیگر هستند. اما در استرالیا نیز این رویداد اتفاق میافتد.
بدون قدرت فناوری، این نمونه قابل توجه از وحشیگری طبیعت مورد توجه قرار نمیگرفت. مطالعه پیامدهای گردباد برای کمک به پیشبینی و آمادهشدن برای گردباد بزرگ بعدی مهم است.
تاریخچه گردباد استرالیا
گردبادها ستونهای هوای خشن و سخت هستند که از طوفانهای رعد و برق به زمین میریزند و سرعت باد اغلب بیش از ۲۰۰ کیلومتر در ساعت است. آنها میتوانند باعث تخریب گسترده، ریشهکن کردن درختان، تخریب ساختمانها و پرتاب آوار در فواصل زیاد شوند.
گردباد در همه قارهها به جز قطب جنوب گزارش شده است. آنها بیشتر در منطقه دشت بزرگ ایالات متحده و در منطقه شمال شرقی هند-بنگلادش رخ میدهند.
مردی که این زخم را کشف کرد از تصاویر ماهوارهای Google Earth استفاده میکرد
اولین گردباد مشاهده شده در استرالیا در سال ۱۷۹۵ در حومه سیدنی رخ داد. اما گردباد تا اواخر دهه ۱۸۰۰ از نظر علمی تأیید نشده بود.
در دهههای اخیر، نمونههای مستند در استرالیا شامل گردبادی در سال ۲۰۱۳ است که از شمال شرق ویکتوریا عبور کرد و تا مرز نیو ساوت ولز رفت. بادهایی با سرعت ۲۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر در ساعت به ارمغان آورد و به شهرکهای رودخانه موری آسیب رساند.
در سال ۲۰۱۶، یک طوفان شدید حداقل هفت گردباد را در بخشهای مرکزی و شرقی استرالیای جنوبی ایجاد کرد.
پیشبینی دقیق گردبادها برای دانشمندان مهم است، بنابراین میتوانیم هشدارهایی را به جوامع صادر کنیم. به همین دلیل است که اسکار گردباد Nullarbor برای مطالعه مفید بود.
یک معمای گردباد
دشت Nullarbor یک زمین دورافتاده، خشک و بدون درخت در جنوب استرالیا است. مردی که این زخم را کشف کرد از تصاویر ماهوارهای Google Earth برای جستجوی غارها یا دیگر ویژگیهای کارست در Nullabor استفاده میکرد.
کارست منظرهای است که زیر آن سنگ آهک است که دارای شکلهای زمینی متمایز است. کشف این اسکار از طریق شبکه مشترک محققان و کاشفانی که کارست Nullarbor را مطالعه میکنند، مورد توجه من و همکارانم قرار گرفت.
این زخم از استرالیای غربی بر روی مرز تا استرالیای جنوبی کشیده شده است. این شهر در ۲۰ کیلومتری شمال راهآهن ترانس استرالیا و ۹۰ کیلومتری شرق-شمال شرقی فارست، یک شهرک راهآهن قدیمی، قرار دارد.
ما تصاویر ماهوارهای این سایت را طی چندین سال مقایسه کردیم تا مشخص کنیم که گردباد بین ۱۶ و ۱۸ نوامبر ۲۰۲۲ رخ داده است. الگوهای دایرهای آبی رنگ در کنار زخم ظاهر میشوند که حوضچههای آب مرتبط با باران شدید را نشان میدهد.
من و همکارانم سپس در ماه می امسال برای بررسی و عکاسی از جای زخم و منظره همسایه به سایت سفر کردیم.
نتایج ما امروز در مجله علوم سیستمهای زمین نیمکره جنوبی منتشر شده است.
چیزی که ما پیدا کردیم
طول این اسکار ۱۱ کیلومتر و عرض آن بین ۱۶۰ تا ۲۵۰ متر است. دارای الگوهای قابل توجهی به نام «علامتهای سیکلوئیدی» است که توسط گردابهای مکش گردباد شکل میگیرد. این نشان میدهد که این گردباد طوفانی معمولی نبود، بلکه در دسته قوی F2 یا F3 بود که با بادهای مخرب بیش از ۲۰۰ کیلومتر در ساعت میچرخید.
این گردباد احتمالا بین هفت تا ۱۳ دقیقه طول کشید. ویژگیهای این اسکار نشان میدهد که باد چرخشی درون گردباد در جهت عقربههای ساعت حرکت میکرد. ما همچنین فکر میکنیم که گردباد از غرب به شرق حرکت کرده است، که با جهت یک جبهه سرد قوی در منطقه در آن زمان سازگار است.
مشاهدات آب و هوای محلی همچنین پوشش شدید ابر و بارندگی را در آن دوره در نوامبر ۲۰۲۲ ثبت کردند.
برخلاف گردبادهایی که به مناطق پرجمعیت برخورد کردند، این گردباد به خانهها یا شهرها آسیبی نرساند. اما با این وجود، اثر خود را بر جای گذاشت و خاک و پوشش گیاهی را فرسایش داد و منجر به تغییر شکل سطح زمین شد.
شایان ذکر است که این اسکار ۱۸ ماه پس از رویداد، هم در تصاویر ماهوارهای و هم روی زمین به وضوح قابل مشاهده بود. این احتمالاً به این دلیل است که پوشش گیاهی در این منظره خشک به آرامی رشد میکند، بنابراین هنوز فرسایش را پوشش نداده بود.