آیا قدرت عضلات مردان با نعوظ آلت تناسلی آنها ارتباط دارد؟

بر پایه پژوهشی که اخیرا در نشریه «مرورهای پزشکی جنسی» منتشر شده است، میان قدرت عضلات اسکلتی و عملکرد جنسی مردان از جمله خطر اختلال نعوظ ارتباط معناداری وجود دارد.
این بررسی نشان داده هرچه توان عضلانی بیشتر باشد، احتمال تجربه نعوظ کامل و پایدار نیز افزایش مییابد و این رابطه حتی مستقل از برخی عوامل دیگر دیده شده است.
در این پژوهش نظاممند، صدها مدخل علمی جستوجو و در نهایت ۳۲ مطالعه وارد تحلیل شدند. در این مطالعات متغیرهایی مانند توده عضلانی، قدرت پنجه دست بهعنوان نمایه سادهای از توان عمومی عضله و نتایج پرسشنامههای استاندارد عملکرد جنسی گردآوری و سپس با روشهای آماری مقایسه شدند.
یافتههای کلیدی شامل سه نکته اصلی است: نخست، وجود رابطه مثبت میان توان عضلانی و کیفیت نعوظ که در مردان سالمند و نیز مبتلایان به دیابت، اضافهوزن، چاقی یا کاهش توده عضله برجستهتر است. دوم، برتری شاخص قدرت نسبت به حجم عضله به این معنا که صرف داشتن عضله حجیم بدون توان کافی با عملکرد بهتر همراه نیست. سوم، پایداری این ارتباط حتی پس از وارد کردن سطح تستوسترون در مدلهای تحلیلی که نشان میدهد بخشی از پدیده به سلامت خود عضله و دستگاه عروقی وابسته است نه فقط به هورمونها.
توضیح زیستی این موضوع چنین بیان شده که عضله سالمتر با متابولیسم کارآمدتر، التهاب کمتر و کارکرد بهتر رگها همراه است و این مجموعه برای جریان خون آلت و فرآیند نعوظ ضروری محسوب میشود. همچنین شاخصهای قدرت با آمادگی هوازی، فعالیت بدنی منظم و کنترل وزن همبستگی دارند که مجموعهای از بهبودهای کوچک اما همجهت در مسیرهای فیزیولوژیک ایجاد میکنند.
این مرور بیان میکند که مردان بالای ۴۰ سال، افراد دارای اضافهوزن یا چاقی، بیماران دیابتی یا مبتلا به پرفشاری خون و کسانی که نشانههای ضعف عضلانی مانند ناتوانی در گرفتن اشیا یا خستگی سریع را تجربه میکنند باید توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند. در صورت بروز مکرر اختلال نعوظ نیز مراجعه به پزشک ضروری است زیرا میتواند نشانگر مشکلات قلبیعروقی یا متابولیک باشد.
با این حال پژوهشگران یادآور شدهاند که بیشتر مطالعات موجود از نوع مقطعی است و تنها همبستگی را نشان میدهد، نه علت را. به همین دلیل انجام آزمایشهای طولی و مداخلهای بیشتر برای سنجش اثر تمرینهای هدفمند بر شاخصهای نعوظ توصیه شده است.
این مرور علمی در جمعبندی خود تأکید میکند که افزایش قدرت عضلانی نهتنها برای سلامت عمومی قلب و کنترل قند خون سودمند است بلکه میتواند با بهبود عملکرد جنسی و کیفیت زندگی مردان نیز همسو باشد.