«لکه سیاه» ونزوئلا که جان صدها نفر را گرفته است!
لجن سیاه رنگی که در سال ۱۹۸۶ در ونزوئلا کشف و باعث مرگ و میر صدها نفر شده، افسانه‌هایی را با خود به همراه داشت.
به گزارش Popular mechanics، این پدیده که نام‌های متعددی هم دارد از جمله «لا مانچا نگرا» ، «لکه سیاه» و یا حتی «گووی سیاه مرموز»، اتوبانی در حومه کاراکاس، پایتخت ونزوئلا را در بر گرفته و باعث ایجاد تصادف‌های مرگبار رانندگی می‌شود.
رامانان کریشنامورتی، استاد مهندسی شیمی و نفت دانشگاه هیوستون درباره این «لکه سیاه» گفت :«این یک ماجرای قدیمی است و افسانه‌ها و واقعیت‌های زیادی درباره آن مطرح می‌شود. سایز و اندازه و دامنه و زمان تراوش و سپس تکرار آن بعد از پنج سال، واقعا مرموز است.»
داستان این «لکه سیاه» چیست؟
در سال ۱۹۸۶، گروهی از کارگران جاده‌ای برای اولین بار در بزرگراهی پهن واقع بین شهر کاراکاس و فرودگاه بین‌المللی سیمون بولیوار، یک لکه سیاه رنگ را کشف کردند. گزارش‌های اولیه در سال ۱۹۹۲، این لکه را به شکل زیر توصیف کردند: «یک لجن سیاه غلیظ با قوامی مانند آدامس».
این لکه از اواخر دهه ۱۹۸۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰ در یک منطقه به طول ۱۳ کیلومتر گسترش یافت. براساس گزارشات انتشار یافته در طول این دوره، این لکه جان حدود ۱۸۰۰ راننده موتورسیکلت را در این بزرگراه گرفت.
یک راننده تاکسی محلی در یم مصاحبه گفت که عبور از این لکه با سطح لغزنده، مانند رانندگی در یک مسابقه اتومبیلرانی بوده است.
جهت از بین بردن و حذف این لکه، تلاش‌های متعددی با استفاده از دستگاه‌های شستشوی برقی، خراش‌دهنده‌ها، مواد شوینده و سنگ آهک پودر شده انجام شد و با این اقدامات، لکه برخی در دهه ۹۰ برای مدتی ناپدید شد، اما چند سال بعد، در سال ۲۰۰۱، دوباره ظاهر شد.
مقاله‌ای در این زمینه نیز به ضخامت این لکه سیاه که در برخی مناطق به ۲.۵ سانتی‌مترمی‌رسید، اشاره کرده است.
نظر دانشمندان چیست؟
دو تئوری در مورد این لکه سیاه مطرح شده است: تأثیر آسفالت زیر سطحی و اثرات نشت نفت از منابع زیرزمینی.
رینالدو گونزالس، استادیار در دانشگاه هیوستون در بخش مهندسی نفت، تأکید می‌کند که آسفالت نامناسب یکی از علل ایجاد این لکه بوده است.
وی در این زمینه می‌گوید: «لامانچا نگرا روی یک آسفالت ظاهر شد که با استفاده از امولسیفایرها پردازش شده بود تا یک محصول با ویژگی‌های معمولی آسفالت برای استفاده در جاده‌ها تولید شود. اما من حدس می‌زنم که احتمالاً این روش برای کاهش هزینه‌ها و بهره‌برداری از مزایای شیمیایی دیگر بوده است. ساده‌ترین توضیحی که به یاد دارم این است که در آن زمان، فازهای آسفالت جدا شده و یکی از آنها به سطح بیرونی رسید و یک لکه سیاه و روغنی در جاده ایجاد کرد.»
کریشنامورتی نیز باور دارد که این نظریه، محتمل‌تر از خروج نفت از ذخایر زیرزمینی است.
