جایزه «صلح» ناشران آلمان به سلمان رشدی رسید
شورای بنیاد ناشران و کتابفروشان آلمان روز دوشنبه اعلام کرد جایزه صلح خود را به سلمان رشدی نویسنده هندی‌تبار بریتانیایی اهدا خواهد کرد.
سلمان رشدی ۷۶ ساله که به خاطر نوشتن کتاب «آیات شیطانی» بارها مورد سوءقصد قرار گرفته و در خفا زندگی می‌کند، تابستان گذشته در آخرین حمله به شدت مجروح شد و یک چشمش را از دست داد.
رشدی قرار است جایزه صلح شورای بنیاد ناشران و کتابفروشان آلمان را در پاییز امسال در کلیسای تاریخی پائول فرانکفورت دریافت کند.
این شورا اعلام کرد «به دلیل تسلیم‌ناپذیری رشدی، ذهنیت گشوده به زندگی و این واقعیت که با شور داستان‌سرایی، به جهان غنا بخشیده است» این جایزه را به او اهدا می‌کند.
شورای بنیاد ناشران و کتابفروشان آلمان به نقل از رشدی اعلام کرد او از اعطای این جایزه احساس افتخار کرده و گفته است: «فقط می‌توانم از بزرگواری هیئت داوران تشکر کنم. می‌دانم که این جایزه تا چه اندازه اهمیت دارد و با دیدن فهرست برندگان پیشین که نام من اکنون به آن می‌پیوندد، به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم. از صمیم قلب خوشحالم.»
جایزه صلح ناشران و کتابفروشان آلمان به همراه مبلغ نقدی ۲۵هزار یورو اهدا می‌شود. این جایزه از شخصیت‌هایی تجلیل می‌کند که در تحقق اندیشه صلح در حوزه‌های ادبیات، علم یا هنر سهیم بوده‌اند. سال گذشته سرهی ژادان، نویسنده اوکراینی این جایزه را دریافت کرد.
سلمان رشدی با رمان «آیات شیطانی» خود که در سال ۱۳۶۷ منتشر شد، جنجال بزرگی در جهان اسلام به راه انداخت و روح‌الله خمینی، رهبر پیشین حکومت ایران، فتوای ریختن خون او را صادر کرد.
این رمان که در ژانر سوررئالیسم پست مدرن نگاشته شده، خشم برخی مسلمانان را نیز برانگیخت، چرا که آن را توهین به حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم، پیامبر اسلام، می‌دانستند.
انتشار و توزیع این کتاب در برخی کشورها ممنوع شد. یک سال پس از انتشار آن، خمینی خواستار قتل رشدی شد و حکومت ایران برای قتلش سه میلیون دلار جایزه تعیین کرد.
رشدی که در هند و از پدر و مادری مسلمان به دنیا آمد، پس از نگارش کتاب آیات شیطانی و فتوای خمینی، مجبور شد در خفا و تحت حمایت پلیس بریتانیا زندگی کند.
در دهه‌های اخیر مترجمان و ناشران کتاب او در یک سلسله اقدامات خشونت‌بار کشته شده‌اند یا هدف ترور قرار گرفته‌اند.
رشدی حدود یک دهه مخفی ماند و بارها محل سکونت خود را تغییر داد. او حتی نمی‌توانست محل سکونت خود را به فرزندانش اطلاع دهد.
اعطای لقب «سر» به او توسط ملکه الیزابت در سال ۲۰۰۷ باعث اعتراضات گسترده‌ای در ایران و پاکستان شد.
