عجیب‌ترین هواپیماهایی که تا به حال به پرواز درآمده‌اند؛ یکی از آن‌ها بادی است!
دنیای هوانوردی شاهد توسعه مداومی است که در آن برخی از هواپیماها از محدودیت استانداردهای طراحی سنتی رها شده و برخی دیگر از محدودیت‌های مهندسی فراتر می‌روند، زیرا طراحی‌های آن‌ها از عجیب تا شگفت‌انگیز متفاوت است.
در اینجا نگاهی خواهیم داشت به برخی از هواپیماهای استثنایی و بی‌نظیری که ذهن خلاق مهندسان در طول سال‌ها ایجاد کرده‌اند.
۱- هواپیمای Partini VVA-14
اتحاد جماهیر شوروی از ترس اینکه مورد حمله اتمی زیردریایی‌های آمریکایی قرار گیرد به شرکت هواپیماسازی «بریف» که به ساخت هواپیماهای دریایی معروف بود متوسل شد.
اتحاد جماهیر شوروی به دنبال ساخت یک هواپیمای آبی-خاکی برای تعقیب زیردریایی‌ها بود که علاوه بر امکان برخورداری از فناوری برخاست و فرود عمودی و وظیفه شناسایی زیردریایی‌های پرسرعت، می‌توانست هم از خشکی و هم از دریا بلند شود و روی سطح اقیانوس‌ها با سرعت بالا سر بخورد.
اما این پروژه به دلیل عدم موفقیت شرکت مسئول تامین موتورهای جت مورد نیاز برای برخاستن عمودی و همچنین مرگ لوئیجی پارتینی، مهندس اصلی پروژه، به پایان نرسید. پس از مرگ او، تست‌های عملکردی که بر روی آن انجام شد با مشکلات زیادی مواجه شد و در نهایت پروژه رها شد. آخرین VVA-14 در موزه نیروی هوایی در Monino، مسکو نگهداری می‌شود.
۲- هواپیمای بادی گودیر یا GA-33
گودیر Inflatoplane یا به قول ارتش ایالات متحده GA-33، به نظر می‌رسد نمونه‌ای از طرحی باشد که قبل از اجرای آن به خوبی در موردش اندیشیده نشده بود. گودیر ایده‌ای برای یک هواپیمای جمع و جور و قابل حمل ارائه کرد که می‌تواند برای خلبانانی که در پشت خطوط دشمن به دام افتاده‌اند، فرود آید. کل این هواپیما را می‌توان در پشت یک جیپ یا کامیون حمل کرد.
بال‌ها، صندلی‌ها و دم همگی از پارچه مخصوص هواپیما ساخته شده‌اند که هزاران لایه نایلون لاستیکی را با نخ‌های نایلونی معمولی ترکیب می‌کنند.
بقیه هواپیما از پارچه و فلز معمولی هواپیما ساخته شده بود، اما ارتش در نهایت تصمیم گرفت هواپیما را که حداکثر سرعت ۹۰ کیلومتر در ساعت داشت، رها کند، زیرا این بهترین راهی بود که یک خلبان می‌توانست به زندگی خود اعتماد کند.
۳- استپا کاپرونی
روزهای اولیه هوانوردی مانند غرب وحشی بود و طراحان می‌توانستند هر کاری که می‌خواستند انجام دهند. هیچ شبیه‌سازی کامپیوتری برای کمک به آزمایش امکان‌سنجی طراحی وجود نداشت. تنها کاری که طراح باید انجام می‌داد این بود که یک ایده داشته باشد و سپس شروع به اجرای آن کند.
این رویکرد جامع برای یادگیری عملی، فرصتی واقعی در مورد هواپیماهای عجیب و غریب به وجود آورده است. شاید Caproni CA60 یک نمونه باشد.
این هواپیمای منحصربه‌فرد که با نام «بشکه پرنده» نیز شناخته می‌شود، زاییده فکر مهندس هوانوردی ایتالیایی «لوئیجی استپا» است و هنوز هم از جمله عجیب‌ترین هواپیماهایی است که تاکنون ساخته شده است.
لوئیجی معتقد بود که ادغام فن‌ها و موتور توربو در یک ساختار لوله مانند، مثل اگزوز، قدرت موتور را افزایش می‌دهد و او طرح خود را پنکه لوله‌ای نامید.
آزمایشات اولیه انجام شده بر روی این نمونه نشان داد که این طرح جدید یک معجزه آیرودینامیکی بوده است. این هواپیما با وجود موتور ضعیف و طول بال‌های کوتاه، پایداری قابل توجهی از خود نشان می‌داد، اما دقیقا به همین دلیل قادر به رسیدن به سرعت‌های بالا نبود.
۴- بوئینگ B377PG یا Guppy the Carrier
گوبی کریر، همانطور که بوئینگ ۳۷۷ اصلاح شده از آن یاد می‌شود، در نتیجه نیاز ناسا به راهی برای انتقال اجزای حجیم ماموریت‌های آپولو به وجود آمد.
این هواپیما توسط Aero Spaceline، سازنده هواپیمای آمریکایی که بین سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۶۸ فعالیت می‌کرد، طراحی و توسعه داده شد.
این هواپیما کار خود را به خوبی انجام داد و یکی از هواپیماهای کمتر شناخته شده‌ای بود که در برنامه فضایی نقش پشتیبانی داشت.
۵- پنکیک پرنده یا «ووت»
نام رسمی نیروی دریایی ایالات متحده برای این هواپیمای عجیب Vought V-173 است، اما همه آن را به دلیل شکل دایره‌ای عجیب و غریب آن که شبیه بشقاب پرنده است، با نام «پنکیک پرنده» می‌شناسند.
هدف از طراحی عجیب این بود که نیروی دریایی را با هواپیمایی با قابلیت فرود و برخاست در مناطق باریک آماده کند.
نمونه اولیه به لطف طراحی بدنه دیسکی شکل، با سرعت‌های پایین در برخاست و فرود بسیار خوب عمل کرد.
بودجه برای نسخه پیشرفته با سرعت فرود هدف ۲۰ مایل در ساعت و حداکثر سرعت ۴۲۵ مایل در ساعت تامین شد. اما این هواپیما در نهایت به دلیل نواقص قابل توجهی مانند لرزش بیش از حد محفظه موتور و همچنین تلاش برای توسعه هواپیماهای جت کارآمدتر شکست خورد.
۶- هواپیمای Snecma Coleopter (C-450)
حمله به فرانسه باعث شد پاریس هواپیمای بسیار عجیب و نامناسبی به نام SNECMA Coleoptere یا C-450 را طراحی کند.
این هواپیمای بال حلقه‌ای، یک کابین جت را در بالای بدنه بشکه‌ای شکل قرار داد که حاوی یک راکتور توربین بود.
مانند هواپیماهای برخاست عمودی آمریکایی، خلبان باید مهارت بالایی برای مدیریت فرودهای عمودی دشوار و انتقال بین پرواز عمودی و افقی داشته باشد.
در نهمین پرواز آزمایشی C-450، خلبان هنگام فرود کنترل خود را از دست داد و مجبور شد از هواپیمای غرق شده خارج شود و این برنامه به سرعت به پایان رسید.
۷- وان پرنده
آمریکا توسعه این هواپیما را در سال ۱۹۶۲ آغاز کرد و اولین پرواز آزمایشی آن در ۱۶ آگوست ۱۹۶۳ انجام شد. به دلیل طراحی غیر متعارف آن، هواپیما به حمام پرواز لقب گرفت.
این هواپیما در مجموع ۷۷ پرواز آزمایشی در طول ۳ سال انجام داد و دقیقاً ۳ سال پس از اولین پرواز خود در ۱۶ آگوست ۱۹۶۶ بازنشسته شد.
۸- «ماموت» یا MD-160 Ekranoplane
این هواپیما که به «ماموت» معروف است، ترکیبی از هواپیما و کشتی نیروی دریایی است.
این هواپیمای روسی تنها در ارتفاع ۵ متری از سطح آب پرواز می‌کند اما می‌تواند به سرعت فوق‌العاده بیش از ۵۶۰ کیلومتر در ساعت برسد.
این هواپیماها از توانایی خود در پرواز نزدیک به سطح آب به نفع خود استفاده کردند که به آن‌ها امکان سر خوردن با سرعت زیاد بر روی اقیانوس‌ها را می‌داد و این موضوع علاوه بر اینکه توانایی فوق‌العاده‌ای به آن‌ها داد، کارایی آن‌ها را نیز افزایش داد.
هواپیمای دوم از این کلاس قرار بود در اواخر دهه ۱۹۸۰ برای استفاده به عنوان وسیله حمل و نقل سریع از میدان نبرد به بیمارستان‌ها ساخته شود، اما فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به کل برنامه پایان داد، حتی زمانی که هواپیمای دوم در حال ساخت بود.
این هواپیما در سال ۱۹۹۷ از رده خارج شد و اکنون در ایستگاه نیروی دریایی روسیه در کاسپیسک قرار دارد.
