مصرف چای کیسه‌ای باعث سرطان و ناباروری می‌شود
کارشناسان پس از مطالعه‌ای جدید هشدار دادند که یک چای کیسه‌ای می‌تواند میلیاردها ذره میکروپلاستیک را در بدن آزاد کند و خطر ابتلا به سرطان و ناباروری را افزایش دهد.
کارشناسان هشدار داده‌اند که میکروپلاستیک موجود در چای کیسه‌ای می‌تواند با مجموعه‌ای از بیماری‌های جدی، مشکلات باروری و افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های متعدد مرتبط باشد.
نگرانی امروز پس از آن مطرح شد که یک مطالعه جدید نشان داد ذرات سمی میکروسکوپی توسط چای کیسه‌ای در آب داغ غوطه‌ور می‌شوند.
میکروپلاستیک‌ها که در طیف وسیعی از اقلام روزمره از جمله ظروف غذا و قابلمه‌ها نیز یافت می‌شوند، می‌توانند به غذا و نوشیدنی و حتی هوایی که ما تنفس می‌کنیم نفوذ کنند. سپس آن‌ها راه خود را به اعماق بدن می‌یابند.
آزمایش‌ها نشان می‌دهند سطوح بالای میکروپلاستیک در شیر مادر، بزاق، مدفوع و خون انسان هم وجود دارد.
اخیراً، کارشناسان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو دریافتند که ذرات پلاستیک میکروسکوپی موجود در هوا می‌توانند مقصر افزایش موج جوانان مبتلا به سرطان روده بزرگ باشند.
محققان داده‌های ۳ هزار مطالعه را بررسی کردند و دریافتند پس از استنشاق می‌توانند از طریق ریه‌ها وارد خون شده و در طول زمان در اندام‌ها تجمع کنند.
آن‌ها به چندین مطالعه اشاره کردند که نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک می‌تواند خطرات تغییرات ساختاری روده بزرگ را افزایش دهد.
یک مطالعه چینی در سال ۲۰۲۲ نشان داد که موش‌های آزمایشگاهی که به طور مزمن در معرض میکروپلاستیک‌ها قرار می‌گرفتند، «اختلالات قابل توجه روده بزرگ» مانند آسیب به دیواره‌های روده بزرگ داشتند.
مطالعه دیگری که در همان سال منتشر شد نشان داد که قرار گرفتن در معرض میکروپلاستیک باعث می‌شود روده بزرگ مخاط کمتری تولید کند که این اتفاق باعث تشکیل یک لایه محافظ در اطراف آن می‌شود.
در همین حال، تحقیقات دیگری که در اوایل سال جاری منتشر شد، نشان داد که سلول‌های سرطانی در روده پس از تماس با میکروپلاستیک‌ها با سرعتی سریع گسترش می‌یابند.
یک بررسی علمی، که در ماه اکتبر در مجله Life Sciences منتشر شد، نگرانی‌های رو به رشدی از متخصصان را خلاصه کرد: «میکروپلاستیک‌ها باعث تکثیر کنترل‌نشده سلولی می‌شوند و در نتیجه رشد بافت‌ها منجر به سرطان‌های مختلفی می‌شود که بر ریه‌ها، خون، سینه‌ها، پروستات و تخمدان‌ها تأثیر می‌گذارد.»
کارشناسان همچنین هشداری را در مورد پتانسیل بین میکروپلاستیک‌ها و سلامت باروری به صدا درآورده‌اند.
دانشمندان در ماه ژوئن هشدار دادند که ذرات ریز پلاستیکی را در اسپرم مردان پیدا کردند.
پلاستیک نوع خاصی بود که در لوله‌های لوله‌کشی استفاده می‌شد، با آزمایش‌ها نشان داد که اسپرم در معرض پلاستیک تحرک کمتری دارد و بنابراین کمتر قادر به بارورکردن تخمک است.
تیم چینی پیشنهاد کرد که این ممکن است میکروپلاستیک‌ها را با کاهش جهانی مشاهده‌شده در نرخ باروری مرتبط کند.
این در حالی است که دانشمندان دانشگاه «اتونوما د بارسلونا» هشدار دادند که یک چای کیسه‌ای می‌تواند میلیاردها میکروپلاستیک خطرناک را وارد بدن شما کند.
این تیم طی آزمایشات خود دریافتند که بیشتر این میکروپلاستیک‌ها توسط سلول‌های روده تولیدکننده مخاط جذب می‌شوند.
با این حال، آن‌ها دریافتند که برخی حتی می‌توانند وارد هسته سلول شوند، بخشی از سلول که مواد ژنتیکی را در خود جای داده است.
محققان گفتند: پیامدهای بالقوه میکرو/نانوپلاستیک‌های زیست‌محیطی (MNPL) بطور فزاینده‌ای نگران‌کننده است.
فراتر از قرار گرفتن در معرض محیطی، منابع دیگری مانند بسته‌بندی مواد غذایی، از جمله گیاهی/چای کیسه‌ای، نیز ممکن است قابل توجه باشند.
مطالعات قبلی نشان داده است که بسته‌بندی مواد غذایی منبع اصلی میکروپلاستیک است.
با این حال، تاکنون، تحقیقات کمی در مورد تعداد این پلاستیک‌هایی که از کیسه‌های چای مصرف می‌کنیم، انجام شده است.
این تیم در مطالعه جدید خود که در Chemosphere منتشر شده است، میکروپلاستیک‌های آزادشده از سه نوع چای کیسه‌ای محبوب را بررسی کردند که به راحتی می‌توان آن‌ها را به صورت آنلاین یا در سوپرمارکت‌های محلی خریداری کرد.
نوع اول یک کیسه چای نایلونی بود که محققان آن را از آمازون سفارش دادند. سپس یک کیسه چای پلی پروپیلن از AliExpress سفارش داده شد.
در نهایت، نوع سوم با پلیمر فیلتر ناشناخته، در یک سوپرمارکت خریداری شد. برای هر نوع چای کیسه‌ای، محققان ۳۰۰ کیسه چای را به یک گالن ۱ لیتری حاوی ۶۰۰ میلی‌لیتر آب در دمای ۹۵ درجه سانتی‌گراد منتقل کردند.
این تیم دریافت که در هر سه نوع، مقادیر عظیمی از ذرات در اندازه نانو در آب رها شد.
کیسه‌های چای پلی گ‌پروپیلن با انتشار حدود ۱.۲ میلیارد ذره در هر میلی‌لیتر، با اندازه متوسط ۱۳۶.۷ نانومتر، بدترین متخلف بودند.
در همین حال، کیسه‌های چای نایلونی ۸.۱۸ میلیون ذره در هر میلی‌لیتر با اندازه متوسط ۱۳۸.۴ نانومتر منتشر کردند.
سپس، محققان میکروپلاستیک‌ها را قبل از قرار دادن آن‌ها در معرض انواع مختلف سلول‌های روده انسان رنگ‌آمیزی کردند.
آن‌ها دریافتند که سلول‌های روده‌ای که مخاط تولید می‌کنند بیشترین جذب پلاستیک را دارند. انسان می‌تواند از طریق مصرف مواد غذایی، آب آشامیدنی و از طریق هوا در معرض ذرات پلاستیکی قرار گیرد.
با این حال، سطح قرار گرفتن این ذرات در معرض انسان، غلظت‌هایی که باعث ایجاد یک اثر سمی می‌شوند و مکانیسم‌های زمینه‌ای که میکروپلاستیک‌ها از طریق آن آسیب می‌رسانند، هنوز به اندازه کافی برای ارزیابی کامل خطرات برای انسان درک نشده است.
ماریا وستربوس، یکی از بنیان‌گذاران شورای سلامت پلاستیک، در مورد یافته‌های جدید گفت: «سالهاست که دانشمندان در حال جدا کردن پوشش اثرات خطرناک پلاستیک بر سلامت انسان هستند. دیگر نمی‌توان شک کرد. جامعه بین‌المللی تنها چند ماه تا مذاکرات نهایی پیمان جهانی پلاستیک فاصله دارد و با این حال سیاست‌گذاران به غول‌های پتروشیمی تسلیم می‌شوند. جامعه بین‌المللی نمی‌تواند بیش از این زمان را تلف کند، آن‌ها باید بالاخره یک بار برای همیشه به علم گوش دهند.»
بر اساس تحقیقات بر روی چای کیسه‌ای، محققان خواستار تحقیقات فوری در مورد اثرات میکروپلاستیک‌ها بر بدن انسان هستند.
آن‌ها افزودند: «یافته‌های ما به مجموعه‌ای از شواهد در مورد ماهیت فراگیر آلودگی پلاستیکی و پیامدهای بالقوه آن برای سلامت انسان کمک می‌کند.»
از آنجایی که استفاده از پلاستیک در بسته‌بندی مواد غذایی در حال افزایش است، تحقیقات علمی و سیاست‌گذاری باید چالش‌های ناشی از آلودگی MNPL را برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی و رفاه مصرف‌کننده برطرف کند.
