ضرغامی: لاریجانی نمیتواند بگوید فساد طبری به من ربطی ندارد
انتقادات اخير مدیر اسبق صداوسيماى ايران از رئيس پیشین قوه قضائيه و پرونده فساد اکبری طبری
به نقل از روزنامه اعتمادآنلاين، عزتالله ضرغامی زمانی که صداوسیمای ایران را ترک کرد به عنوان یک اصولگرای تند و تیز شناخته میشد و دوره ۱۰ ساله مدیریتیاش در «رسانه ملی» دلیل بر این مدعاست.
اما پس از آن و به خصوص در آستانه انتخابات ۹۶ تلاش کرد با ورود به فضای مجازی، گفتوگو با رسانههای مختلف و اظهارنظرهای خلاف انتظار، چهره سیاسیاش را ترمیم کند و حالا میتوان او را بخشی از جریان سیاسی اصولگرا دانست که تلاش میکند عدالتمحور باشد و البته با تدارک صبحانههای سیاسی نشان دهد به منتهیالیه هیچ طیفی وابسته نیست، بلکه میانه راه ایستادهاست.
اظهارات دیروز ضرغامی و انتقاداتش از رئیس پیشین دستگاه قضا نیز شاید اثبات تلاش برای قرار گرفتن در دسته کنشگرانی باشد که دستکم در گفتار بر «عدالتمحوری»، «فسادستیزی» و البته «نه چپ و نه راست» تأکید دارند؛ پارامترهایی که این روزها برای رأیآوری و انتخابات به کار میآید.
ضرغامی فضای مجازی را افشاکننده فساد میداند و جالب این است که از این گزاره پلی به ماجرای اکبر طبری میزند و با مرور داستان این معاون سابق قوه قضائيه تأکید دارد: «آملیلاریجانی نمیتواند بگوید فساد طبری به من ربطی ندارد».
این مدیر اسبق صداوسیما بهطور تلویحی به اظهارات محمدجعفر منتظری، دادستان کل کشور که اخیرا گفته بود «فساد را به ما اطلاع دهید، در فضای مجازی منتشر نکنید» نیز اشاره میكند و میگوید: «اگر بگوییم اصلا این حرفها را در فضای مجازی نزنید، ما یک دفتر و یک کانال ارتباطی میدهیم، هر مطلبی دارید به ما بگویید رسیدگی میکنیم، نادرست است».
اکبر طبری، مدیرکل امور مالی و معاون اجرایی سابق قوه قضائیه، در زمان ریاست صادق آملیلاریجانی که این روزها پرونده قطور فسادش به اتهاماتی چون «پولشویی، رشوه، جعل و اعمال نفوذ» در دست بررسی است، امروز به مصداقی مناسب برای نظارتپذیر شدن قوه قضائیه بدل شده که ضرغامی نیز به آن اشاره میکند.
ضرغامى باور دارد كه اکبر طبری یک استثنا نیست و در همین راستا توضیح میدهد: «حالا برخی میگویند این حرفها برای نظام خوب نیست، آبروریزی میشود، مردم دیگر اعتماد ندارند. ممکن است یک جاهایی تأثیرهایی بگذارد و برخی بگویند همه دزدند و میخورند و میبرند، اما اولا نظام متعلق به مردم است و نظام یکطرف نیست که مسئولان متولی آن باشند و مردم یک طرف دیگر. مردم اگر جایی احساس کنند یک بخشی از نظام دارد فاسد میشود، میآیند به میدان یا با سازوکار قانونی یا آتش به اختیار میگویند غلط کردى این کار را کردی».