فیلم ۱۸ دقیقه‌ای کالبدشکافی موجودات فضایی در رازول دنیا را شوکه کرد
یک ویدیوی ۱۸ دقیقه‌ای از کالبدشکافی یک موجود فضایی که ادعا می‌شود دهه‌ها پیش جهان را به وحشت انداخته بود، دوباره منتشر شده است، زیرا تحقیقات در مورد یوفوها به اوج خود رسیده است.
این فیلم تکان‌دهنده که سه نفر را با لباس‌های محافظ در حال تشریح چیزی که به نظر می‌رسد یک جسد بیگانه از سقوط رازول در سال ۱۹۴۷ در نیومکزیکو باشد، نشان می‌دهد، در ابتدا در سال ۱۹۹۵ منتشر شد.
این فیلم سیاه و سفید دانه‌دار که در سراسر جهان از تلویزیون پخش شد، یک چهره انسان‌نما با سری بزرگ و چشمانی تیره را نشان می‌داد که از حدقه بیرون زده بود و همین امر گمانه‌زنی‌ها در مورد لاپوشانی این حادثه توسط دولت را بیشتر دامن زد.
میلیون‌ها بیننده مجذوب این فیلم شدند، زیرا به نظر می‌رسید این فیلم وجود موجودات فضایی را ثابت می‌کند، به خصوص که سریال‌هایی مانند «پرونده‌های ایکس» در حال تبدیل شدن به یک پدیده فرهنگی بودند. با این حال، سال‌ها بعد، تهیه‌کنندگان فیلم اعتراف کردند که همه اینها یک حقه پیچیده بوده که در یک آپارتمان در لندن با استفاده از اعضای بدن حیوانات و قالب‌های پلاستیکی فیلمبرداری شده است. با وجود اعتراف آن‌ها، سوالات همچنان باقی ماند، زیرا یکی از فیلمسازان پشت صحنه کالبدشکافی جعلی موجودات فضایی ادعا کرد که این ویدیو بر اساس یک ضبط واقعی از دانشمندانی است که بقایای یک موجود فرازمینی مرده را بررسی می‌کنند.
این فیلم اکنون به لطف یک سریال مستند جدید که قرار است این راز را بررسی کند و به ساخت این ویدیو در ۳۰ سال پیش و تأثیر ماندگار آن بر فرهنگ یوفو بپردازد، دوباره به بحث عمومی در مورد حیات بیگانه بازگشته است.
در همین حال، در طول سال گذشته تقاضا برای پاسخ به این سوال حتی بیشتر شده است، و حتی مقامات منتخب به درخواست برای افشای هر آنچه دولت در مورد حوادث یوفو مانند سقوط رازول می‌داند، پیوسته‌اند.
ری سانتیلی، کارآفرین بریتانیایی، «کالبدشکافی» ۱۸ دقیقه‌ای رازول را منتشر کرد که در ۲۸ آگوست ۱۹۹۵ از شبکه فاکس با عنوان «کالبدشکافی بیگانه: واقعیت یا داستان» پخش شد. به گفته فیلیپ مانتل، محقق و نویسنده بریتانیایی یوفو، سانتیلی با فیلمساز اسپیروس ملاریس، که نابغه واقعی پشت ویدیوی کالبدشکافی جعلی بود، همکاری کرد. ملریس در مصاحبه‌ای برای کتاب مانتل، «کالبدشکافی بیگانه رازول، فیلمی که جهان را تکان داد»، استوری‌بوردهایی را که هنگام برنامه‌ریزی این فریب پیچیده استفاده کرده بود، فاش کرد. وسایلی که برای این فیلم ساخته شده بودند، چیزی بیش از یک بدن بیگانه را شامل می‌شدند. قالب‌هایی که برای شبیه‌سازی پنل‌های کنترل یوفو ساخته شده بودند، فلزات بیگانه با زبانی ناشناخته روی آن‌ها و حتی اندام‌های فرازمینی، همگی برای این شیرین‌کاری ساخته شده بودند. در سال ۱۹۹۵، سانتیلی ادعا کرد که این فیلم از یک فیلمبردار بازنشسته ارتش ایالات متحده به دست آمده است، اما فیلم بیش از حد بی‌کیفیت بود، بنابراین تیمش آن را «بازسازی» کرد. بیش از یک دهه بعد، سانتیلی و گری شوفیلد، تهیه‌کننده همکار، اعتراف کردند که این فیلم جعلی بوده است.
آن‌ها ادعا کردند که این فیلم «ترمیم‌شده» یک فیلم واقعی است که سانتیلی در سال ۱۹۹۲ دیده بود، اما مانتل خاطرنشان کرد که هیچ مدرکی دال بر وجود آن هرگز پیدا نشده است.
منتل به دیلی میل گفت: «هیچ فیلم معتبری از کالبدشکافی یک موجود فضایی وجود نداشته است. ری سانتیلی به تعدادی از مردم قول داده بود که تکه‌ای از فیلم را برای تجزیه و تحلیل دریافت کنند، اما این اتفاق هرگز نیفتاد.» منتل فاش کرد که اسپیروس مجموعه‌ای از پرونده‌های تحقیقاتی، نقاشی‌ها و حتی یک دفتر خاطرات داشته است که همگی از این نتیجه‌گیری پشتیبانی می‌کنند که هرگز کالبدشکافی واقعی یک موجود فضایی که تهیه‌کنندگان از آن به عنوان الهام استفاده کنند، وجود نداشته است.
دولت ایالات متحده همچنان بر این ادعا پافشاری می‌کند که در سال ۱۹۴۷ هیچ فضاپیمای بیگانه‌ای در رازول وجود نداشته است. در سال ۱۹۹۷، گزارش نیروی هوایی توسط افسر اطلاعاتی جیمز مک‌آندرو هیچ مدرکی دال بر کالبدشکافی موجودات بیگانه یا بشقاب پرنده‌ها در این محل پیدا نکرد.
ارتش ادعا کرد که این بقایای یک بالن مرتبط با پروژه مغول، یک برنامه نظارتی طبقه‌بندی‌شده، بوده است. با این حال، چندین محقق یوفو همچنان به چالش کشیدن روایت ارتش در مورد این حادثه ادامه داده‌اند. دکتر هال پوتهوف، فیزیکدانی که در برنامه‌های تحقیقاتی یوفوی دولت کار می‌کرد، اخیراً فاش کرد که ارتش نه تنها یک یوفوی سقوط کرده را از رازول بازیابی کرده، بلکه حداقل ۱۰ فروند از این نوع را در اختیار داشته است. پوتهوف در پادکست Joe Rogan Experience خاطرنشان کرد که یکی از همکارانش، دکتر اریک دیویس، با فرمانده پایگاه نیروی هوایی رایت-پترسون در اوهایو، جایی که گفته می‌شود بقایای حادثه رازول به آنجا منتقل شده است، صحبت کرده و آن‌ها تأیید کرده‌اند که سقوط یوفو واقعاً رخ داده است.
چیزی در سال ۱۹۴۷ در رازول سقوط کرد و حتی دولت ایالات متحده نیز این موضوع را پذیرفت. برخی از محققان یوفو هنوز ادعا می‌کنند که یک فضاپیمای بیگانه سقوط کرده است، اما هیچ مدرک یا سند فیزیکی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. مانتل در مورد اجساد گفت که دولت ایالات متحده ادعا کرده است که آن‌ها آدمک‌هایی بوده‌اند که برای آزمایش چتر نجات به عنوان بخشی از پروژه مغول استفاده می‌شدند.
دهه‌ها پس از جعل کالبدشکافی سال ۱۹۹۵، ادعاهای جدیدی مبنی بر وجود اجساد موجودات فضایی اخیراً مطرح شده است، از جمله کشف ادعایی مومیایی‌های موجودات فضایی در پرو. این بقایای غیرمعمول، که به داشتن سه انگشت در دست و سه انگشت در پا معروف هستند، گمانه‌زنی‌های شدیدی را به ویژه در میان محققان یوفو و نظریه‌پردازان توطئه برانگیخته است.
با این حال، مانتل گمان کرد که مردم دوباره فریب یک حقه پیچیده فضایی را خورده‌اند. او گفت: «متأسفانه، بسیاری از مردم درس عبرت نگرفته‌اند.»
علیرغم این تردیدها، کنگره این موضوع را ساده نمی‌گیرد. دولت ترامپ پیش از این، آنا پائولینا لونا، نماینده کنگره، را مسئول بررسی ادعاهای متعدد ملاقات با موجودات فضایی در طول سال‌ها و از طبقه‌بندی خارج کردن هرگونه مدرکی که یافت شود، کرده است.
