خاطرات اجدادمان میتواند به نسلهای بعدی منتقل شود!
تحقیقات جدید در حوزه علم اپی ژنتیک نشان میدهد که تجربیات زندگی اجداد ما میتواند از طریق تغییرات ژنتیکی به نسلهای بعدی منتقل شود.
این یافتهها که توسط دانشمندان برجستهای همچون هانا ماریون کریچلو، عصبشناس بریتانیایی، مورد بررسی قرار گرفته، دیدگاه جدیدی در مورد نحوه شکلگیری رفتار و ویژگیهای ما ارائه میدهد.
در یک مطالعه مهم که در سال ۲۰۱۴ توسط پروفسور کری رسلر از دانشگاه اموری انجام شد، محققان دریافتند که موشهایی که در معرض تجربه ترسناکی قرار گرفته بودند، این ترس را به نوههای خود منتقل کردند. این انتقال از طریق تغییرات در DNA اسپرم پدربزرگها صورت گرفت که منجر به تغییر در مدارهای عصبی نسلهای بعدی شد.
مطالعات مشابهی روی انسانها نیز نتایج مشابهی را نشان داده است. بررسیها روی بازماندگان حوادث تروماتیک نشان داده که تغییرات در ژنهای مرتبط با استرس و سیستم ایمنی میتواند از والدین به فرزندان منتقل شود. این تغییرات میتواند خطر ابتلا به اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه را افزایش دهد.
اما خبر خوب این است که این تاثیرات میتوانند معکوس شوند. محققان دریافتند که با قرار دادن مجدد موشها در معرض محرک بدون پیامد منفی، میتوان اثرات منفی را از بین برد و از انتقال آن به نسلهای بعدی جلوگیری کرد.
این یافتهها میتواند درک ما را از چگونگی شکلگیری رفتار و سلامت روانی افراد تغییر دهد. همچنین میتواند به توسعه روشهای جدید برای پیشگیری و درمان اختلالات روانی کمک کند.
دانشمندان تاکید میکنند که این مطالعات نه تنها نشان میدهند که تجربیات منفی میتوانند منتقل شوند، بلکه تجربیات مثبت مانند اعتماد، کنجکاوی و شفقت نیز میتوانند تاثیرات مثبتی بر نسلهای آینده داشته باشند.
این یافتهها اهمیت توجه به سلامت روانی و تجربیات زندگی را نه تنها برای خودمان، بلکه برای نسلهای آینده نیز برجسته میکند. همچنین میتواند به ما در درک بهتر چالشهای چند نسلی مانند تغییرات اقلیمی و بحرانهای زیست محیطی کمک کند.
در پایان، این تحقیقات نشان میدهد که ما نه تنها وارث ژنهای اجداد خود هستیم، بلکه تجربیات آنها نیز میتواند در ما تاثیرگذار باشد. این درک جدید میتواند ما را به سمت همدلی بیشتر و تلاش برای ایجاد تجربیات مثبت برای نسلهای آینده سوق دهد.