فعالان محیط‌زیست خواستار ممنوعیت عرضه ماهی تن کنسرو شدند؛ علت چیست؟
پس از شناسایی سطوح سمی جیوه در انبارهای تن ماهی، فعالان خواستار ممنوعیت کامل سرو ماهی تن کنسروشده در بیمارستان‌ها و مدارس هستند.
فعالان محیط‌زیست همچنین سازمان‌های ایمنی مواد غذایی و شرکت‌های ماهی تن را به «لابی بدبینانه» متهم می‌کنند که به «منافع اقتصادی، به ضرر سلامتی» خدمت می‌کنند.
سخنگوی بلوم که هدف آن حفظ محیط‌های دریایی است افزود: در پنج دهه گذشته، آستانه جیوه برای ماهی تن بدون کوچکترین توجیه بهداشتی، سه برابر بیشتر از سایر ماهیان بوده است.
این تماس‌ها پس از آن صورت می‌گیرد که بلوم و سازمان حقوق مصرف‌کننده Foodwatch گزارش هشداردهنده‌ای را منتشر کردند که نشان می‌داد چقدر این آلودگی فراگیر است.
همانطور که هفته گذشته توسط MailOnline فاش شد، آزمایشات روی تقریبا ۱۵۰ قلع خریداری شده در فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آلمان و بریتانیا نشان داد که همگی حاوی جیوه بوده و ۵۷ درصد از حد مجاز برای بسیاری از ماهی‌ها فراتر رفته است.
قرار گرفتن در معرض این فلز می‌تواند رشد مغز را مختل کند، آسیب‌های خطرناک ریه و سرطان‌ها را ایجاد کند و در صورت مصرف توسط زنان باردار باعث نقص مادرزادی شود.
به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، که آن را یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی می‌داند، که هم‌تراز با آزبست و آرسنیک است.
محققان ادعا کردند که «خطر بزرگی برای سلامت عمومی» کشف کرده‌اند و از دولت‌ها خواسته‌اند که اقدامی فوری انجام دهند.
بصورت متوسط، اروپایی‌ها بیش از ۲.۸ کیلوگرم ماهی تن در سال یا تقریباً ۲۵ قوطی مصرف می‌کنند.
کارین ژاکمارت، مدیر عامل سازمان حقوق مصرف‌کننده Foodwatch فرانسه گفت: «آنچه در بشقاب‌های شام با آن مواجه می‌شویم، خطری بزرگ برای سلامت عمومی است که به طور جدی در نظر گرفته نمی‌شود. ما تا زمانی که استاندارد اروپایی محافظت کننده‌تری نداشته باشیم تسلیم نخواهیم شد.»
حدود چهار پنجم جیوه‌ای که به دلایل طبیعی و انسانی وارد اتمسفر می‌شود، مانند سوزاندن زغال سنگ، به اقیانوس ختم می‌شود، جایی که مقداری از آن توسط ارگانیسم های کوچک به ترکیبی سمی به نام متیل جیوه تبدیل می‌شود.
این متیل جیوه راه خود را در زنجیره غذایی بالا می‌برد و در شکارچیان با غلظت‌های بالا تجمع می‌یابد.
از آنجایی که ماهی تن و سایر شکارچیان یا گونه‌های با عمر طولانی‌تر مانند کوسه‌ها یا اره‌ماهی‌ها در زنجیره غذایی بالاتر هستند، ماهی‌های کوچک‌تری می‌خورند و در طول زمان جیوه بیشتری جمع می‌کنند.
طبق قوانین فعلی اتحادیه اروپا و بریتانیا، حد مجاز جیوه در ماهی تن ۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم و ۰.۳ میلی‌گرم بر کیلوگرم برای سایر ماهی‌ها مانند ماهی کاد است.
اما به گفته بلوم، فرآیند کنسرو کردن به این معنی است که غلظت جیوه دو یا سه برابر می‌شود.
بلوم در بیانیه‌ای گفت: از دهه ۱۹۷۰، مقامات دولتی و لابی قدرتمند ماهی تن آگاهانه به نفع منافع اقتصادی صید ماهی تن صنعتی به ضرر سلامت بیش از صدها میلیون مصرف‌کننده ماهی تن در اروپا انتخاب شدند.
این لابی بدبینانه منجر به تعیین آستانه جیوه «قابل قبول» برای ماهی تن سه برابر بیشتر از سایر گونه‌های ماهی مانند ماهی کاد شده است، بدون اینکه کوچکترین توجیه سلامتی برای آستانه متفاوت وجود داشته باشد.
بلوم و فود واچ خواستار محدودیت شدیدتر جیوه در ماهی تن، مانند سایر گونه‌ها، ۰.۳ میلی‌گرم بر کیلوگرم به جای ۱ میلی‌گرم در کیلوگرم هستند.
آن‌ها می‌گویند محصولات ماهی تن باید در بیمارستان‌ها در بخش‌های زایمان، مدارس و خانه‌های مراقبت برای محافظت از افراد آسیب‌پذیر ممنوع شود.
مارک ویلیس، رئیس آلاینده‌های شیمیایی در آژانس استانداردهای غذایی بریتانیا، به ایندیپندنت گفت: «ما به کسانی که در تلاش برای بچه‌دار شدن هستند یا باردار هستند توصیه می‌کنیم بیش از چهار قوطی ماهی تن در هفته یا بیش از دو استیک ماهی تن طی یک هفته مصرف نکنند.
این به این دلیل است که ماهی تن نسبت به سایر ماهی‌ها دارای سطوح بالاتری از جیوه است.
سخنگوی Europêche که نماینده ناوگان ماهیگیری است، ادعاهای موجود در این گزارش را رد کرد و آن را گمراه‌کننده خواند.
آن‌ها افزودند: «محصولات کنسرو ماهی تن که به مصرف‌کنندگان اتحادیه اروپا ارائه می‌شود، به شدت از مقررات اروپایی پیروی می‌کنند، که بر اساس معیارهای علمی برای حداکثر مصرف روزانه ایمن است.
این آستانه‌ها به دقت توسط کارشناسان سازمان ایمنی غذای اروپا برای اطمینان از ایمنی مصرف‌کننده تعیین شده است.
