این سال به عنوان سالی بدون تابستان در تاریخ ماندگار شد
مورخان مدعی شده‌اند که ساکنان نیمکره شمالی زمین، در سال ۱۸۱۶ سالی بدون تابستان را تجربه کرده‌اند و وفور و پیوستگی بارش برف و باران در فصل بهار، منجر به نابودی محصولات کشاورزی مردم در این ناحیه از کره خاکی شده است.
به گزارش زومیت، سال ۱۸۱۶ سالی غم‌انگیز و ماندگار در تاریخ بوده و ساکنان نیمکره شمالی سالی بدون تابستان را تجربه کردند.
در این سال در مقیاس جهانی، دما بین ۰٫۴ تا ۰٫۷ درجه سانتی‌گراد کاهش یافت و در پی این افت دما، الگوهای آب و هوایی سراسر جهان مختل شد.
در این سال سرمازدگی در بسیاری از ایالت‌های شرقی آمریکا دیده شد. حتی در ماه ژوئن برف بارید. رودخانه‌های پنسیلوانیا هم تا ماه جولای همچنان منجمد بودند.
با مراجعه به خاطرات مکتوب رئیس جمهور وقت ایالات متحده، جان کوینسی آدامز که در آن زمان سفیر بریتانیا بود و در لندن زندگی می‌کرد، درمی‌یابیم که اروپا در منطقه اقیانوس اطلس در معرض باران‌های سیلابی قرار گرفت به‌طوری‌که در ایرلند، بارش باران به مدت هشت هفته متوالی ادامه یافت.
آثار کاهش دمای جهانی در این سال به آسیا هم رسید و فصل باران‌های موسمی معمولی مختل شد و به خشکسالی انجامید.
اما ریشه الگوی آب و هوایی عجیب در سال ۱۸۱۶ را باید در سال قبل از آن در سامبوا، جزیره‌ای در اندونزی جستجو کرد. در تاریخ ۵ آوریل ۱۸۱۵ کوه تامبورا به شکل شدیدی فوران کرد. فوران‌های آتشفشانی می‌توانند تا ماه‌ها بر اقلیم زمین تأثیر بگذارند. به نظر می‌رسد شرایط سال ۱۸۱۶ حاصل این فوران بود؛ گرچه میزان این تأثیر کاملا مشخص نیست.
به طور کلی سال ۱۸۱۶ سال خوبی برای سیاره زمین و مردمش نبود. شاید به همین دلیل است که برخی افراد آن را «هزار و هشتصد و یخ بزن و بمیر» نام‌گذاری کرده‌اند.
درسال ۲۰۱۹، دکت اندرو اسکورر، زمین‌شناس و همکارانش با استفاده از مدل‌های اقلیمی بررسی کردند که در صورت حذف فوران آتشفشانی از سال ۱۸۱۵ در سال بعد چه اتفاق‌هایی رخ می‌داد.
براساس نوشته‌های اسکورر فوران آتشفشان و تأثیر آن بر اقلیم را می‌توان مقصر سرمایش زمین در سال ۱۸۱۶ میلادی دانست. طبق تخمین‌ها این پدیده احتمال دماهای بسیار سرد را تا ۱۰۰ برابر افزایش می‌دهد. بدون نیروی آتشفشانی، احتمال کمتری برای بارش بالا وجود دارد و سرما در تابستان غیرممکن است.
