رازهای تازه درباره ابوالهول با نظریه جنجالی زمین‌شناس آمریکایی
ابوالهول بزرگ جیزه، مجسمه عظیم آهکی با بدنی به شکل شیر و سری انسانی، سال‌هاست که محل بحث و جدل میان باستان‌شناسان و زمین‌شناسان است.
روایت غالب در مصرشناسی می‌گوید این بنا در حدود ۴۵۰۰ سال پیش و در دوران پادشاهی «خفرع» ساخته شده است. اما یک زمین‌شناس برجسته آمریکایی با نظریه‌ای تازه این نگاه را به چالش کشیده است.
دکتر رابرت شوک، استاد آموزش‌دیده در دانشگاه ییل، در گفت‌وگو با «دیلی میل» ادعا کرده است که ابوالهول ممکن است به حدود ۱۰ هزار سال پیش از میلاد بازگردد. او نشانه‌های فرسایش ناشی از بارش باران‌های سنگین را بر روی بدنه و محوطه پیرامون این بنا مشاهده کرده که با اقلیم خشک صحرای بزرگ در ۵ هزار سال گذشته همخوانی ندارد. به گفته او، «پروفیل موج‌دار و شکاف‌های عمودی عمیق در پایه ابوالهول تنها نتیجه بارش‌های شدید و سیلاب‌های ناشی از آن می‌تواند باشد.»
شوک این پدیده را به یک رویداد فاجعه‌بار در حدود سال ۹۷۰۰ پیش از میلاد مرتبط می‌داند؛ زمانی که به باور او یک طوفان خورشیدی عظیم به پایان عصر یخبندان و آغاز بارش‌های گسترده منجر شد. وی در ابتدا قصد داشت نظریه مصرشناسان مستقل را رد کند، اما پس از بازدید از محل در سال ۱۹۹۰ تنها در «۹۰ ثانیه» نظرش تغییر کرد.
این زمین‌شناس معتقد است تمدنی فراموش‌شده پیش از دودمان‌های شناخته‌شده مصر باستان ابوالهول را ساخته و بعدها مصریان دوران خفرع تنها آن را مرمت کرده‌اند. او به تفاوت ابعاد سر و بدن اشاره می‌کند و می‌گوید سر کوچک‌تر از آن است که بخشی از طرح اولیه بوده باشد و احتمالاً در دوران بعدی دوباره تراشیده شده است.
شوک همچنین به شواهدی از تعمیرات در دوره‌های گوناگون تاریخی از جمله پادشاهی کهن، پادشاهی نو و حتی دوره‌های یونانی و رومی اشاره می‌کند. به گفته او، اگر ابوالهول واقعاً در حدود سال ۲۵۰۰ پیش از میلاد ساخته شده باشد، وجود چنین تعمیرات متوالی برای فرسایش اندک منطقی به نظر نمی‌رسد.
