بیماریهای پوستی میتواند نشانهای از خطر افسردگی یا میل به خودکشی باشد!

پژوهشی تازه نشان میدهد بیماریهای پوستی مانند اگزما یا جوش و التهاب میتوانند نشانهای از خطر افسردگی یا تمایل به خودکشی باشند.
این تحقیق در مؤسسه تحقیقات سلامت «گرگوریو مارانیون» اسپانیا انجام شده و نتایج آن در نشست کالج اروپایی روانداروشناسی در آمستردام ارائه شده است.
دانشمندان با بررسی ۴۸۱ بیمار که تجربه یک دوره روانپریشی مانند توهم، هذیان یا گسست از واقعیت داشتند، دریافتند ۱۴ و نیم درصد آنان علائمی چون خارش، حساسیت به نور یا بثورات پوستی داشتهاند. این وضعیت در میان زنان بیش از مردان گزارش شده و بهترتیب ۲۴ درصد در برابر ۱۰ درصد بوده است.
تمام بیماران بهمدت ۴ هفته تحت درمان با داروهای ضدروانپریشی قرار گرفتند و سپس از نظر سلامت روان دوباره ارزیابی شدند. در پایان این دوره، آن دسته از بیماران روانپریش که همزمان با بیماری پوستی روبهرو بودند، سطح بالاتری از افسردگی و خطر خودکشی نشان دادند. یافتهها بیانگر آن بود که ۲۵ درصد از بیماران دارای مشکلات پوستی افکار یا اقدام به خودکشی داشتند، در حالی که این رقم در میان افراد بدون علائم پوستی تنها ۷ درصد بود.
دکتر «خواکین گالوان» سرپرست پژوهش گفت این یافته نشان میدهد وجود بیماریهای پوستی میتواند علامتی هشداردهنده از پیشرفت وخیمتر وضعیت روانی در بیماران پس از نخستین دوره روانپریشی باشد. او افزود: «اگر این ارتباط در پژوهشهای بعدی تأیید شود، میتوان از آن بهعنوان شاخصی هشداردهنده در ارزیابی خطرات روانی استفاده کرد؛ همانطور که آزمایش خون نشانهای از احتمال ابتلا به سرطان یا بیماری قلبی است.»
گالوان یادآور شد تاکنون مشخص بود میان ۳۰ تا ۶۰ درصد مبتلایان به بیماریهای پوستی علائم روانی مشاهده میشود، اما این پژوهش زاویهای معکوس را بررسی کرده است: آیا افراد دارای مشکلات روانی نیز از بیماریهای پوستی رنج میبرند و آیا این نشانه میتواند در پیشبینی روند بیماری مؤثر باشد؟ او گفت نتایج حاکی از آن است که علائم پوستی میتوانند شاخص شدت بیماری و پیشآگهی نامطلوب در مراحل اولیه روانپریشی باشند.
انجمن روانپزشکی آمریکا نیز اعلام کرده میان بیماریهای پوستی و اختلالات روانی ارتباطی پیچیده وجود دارد و بیش از یکسوم بیماران پوستی از نگرانیهای روانی رنج میبرند. پژوهشی در سال ۲۰۱۵ در ۱۳ کشور اروپایی نشان داد ۱۰ درصد بیماران پوستی دچار افسردگی و ۱۷ درصد مضطرب هستند، در حالی که این آمار در افراد سالم بهترتیب ۴ و ۳ درصد بوده است.