احتمال برخورد شهاب‌سنگ در کدام بخش‌های زمین بیشتر است؟
پژوهش تازه‌ای که توسط گروهی از دانشمندان انجام شده، مسیرهای احتمالی برخورد اجرام میان‌ستاره‌ای با زمین را بررسی کرده و به نتایج تازه‌ای درباره مناطق و زمان‌های پرخطر رسیده است.
بر اساس این بررسی، این اجرام که از بیرون منظومه شمسی وارد فضای زمین می‌شوند، بیشتر از نواحی نزدیک استوا عبور می‌کنند و در فصل زمستان احتمال برخورد آن‌ها افزایش می‌یابد. با وجود این یافته‌ها، پژوهشگران تأکید کرده‌اند که هم‌اکنون تهدیدی متوجه زمین نیست.
گزارش فرارو به نقل از دیلی گلکسی می‌گوید که دانشمندان در جریان مطالعه مسیر حرکت اجرام میان‌ستاره‌ای با نکته‌ای قابل توجه روبه‌رو شده‌اند؛ نتایج نشان می‌دهد احتمال برخورد این اجرام در نزدیکی استوا و همچنین نیمکره شمالی بیشتر از سایر نقاط است. این الگو به جهت حرکت زمین در کهکشان راه شیری و مسیر عبور این اجرام مرتبط دانسته شده است. سامانه خورشیدی در هنگام چرخش در کهکشان به سوی نقطه‌ای موسوم به «رأس خورشیدی» حرکت می‌کند؛ جهتی که با مسیر برخی ستاره‌ها هم‌راستا است و می‌تواند منشأ بخشی از این اجرام باشد. به گفته پژوهشگران، از آن‌جا که بسیاری از این اجرام از ستاره‌های کوتوله قرمز نوع M می‌آیند، مسیر عبورشان اغلب با مدار زمین در نزدیکی نوار استوایی تلاقی پیدا می‌کند و همین موضوع احتمال برخورد را در این مناطق بالاتر می‌برد.
بر پایه این تحقیق، تعیین زمان دقیق برخورد ممکن نیست، اما داده‌ها نشان می‌دهد که احتمال وقوع چنین رویدادهایی در فصل زمستان بیشتر است. حرکت زمین در این فصل با مسیر اجرام میان‌ستاره‌ای هم‌جهت می‌شود و باعث می‌گردد که در صورت کند بودن سرعت این اجرام، احتمال برخورد آن‌ها افزایش پیدا کند. پژوهشگران توضیح داده‌اند که اجرام سریع معمولاً از کنار زمین عبور می‌کنند و خطر چندانی ندارند، در حالی که اجرام کندتر به‌واسطه اثر گرانش خورشید بیشتر به سوی زمین منحرف می‌شوند.
در این مطالعه همچنین تأکید شده که اجرام میان‌ستاره‌ای با سرعت پایین، تهدید بالقوه بزرگ‌تری برای زمین محسوب می‌شوند. نمونه‌هایی مانند «اوموآموا» که مدارهایی بسیار کشیده دارند، به دلیل سرعت بالا شانس کمی برای برخورد با زمین دارند و دنباله‌دارهای میان‌ستاره‌ای شناخته‌شده مانند ۲I/Borisov و ۳I/ATLAS نیز تاکنون بدون برخورد از کنار زمین عبور کرده‌اند.
