رابطه جنسی در خواب؛ اختلالی که تنها شرمساری به بار میآورد
برخلاف تصور برخی که فکر میکنند انسان هرآنچه که در خواب میبیند انجام میدهد، بسیاری از اختلالات مربوط به خوابپریشی درست در زمانی رخ میدهند که مغز در حالت رویابینی نیست؛ یکی از این اختلالات برقراری رابطه جنسی در خواب است.
به کرات از سوی متخصصان بالینی گزارش شده که برخی مراجعین اعتراف میکنند که همسرشان در نیمهشب و زمانی که خواب هستند، آنها را وادار به برقراری رابطه جنسی میکند اما زمانی که از خواب بیدار میشوند چیزی در خاطر همسرشان نیست و یا مردهایی که شبهنگام و در خواب خودارضایی میکنند و از شرم این رفتار ناخودآگاه خود، چندین سال از برقراری رابطه جنسی خود را محروم میکنند.
دکتر کارلوس شنک، استاد و روانپزشک دانشگاه مینهسوتا، در گفتگویی که در این خصوص با CNN داشت عنوان کرد: «خواب جنسی یا رابطه جنسی در خواب، مثل هراس شبانه، راه رفتن، حرف زدن و خوردن در خواب ازجمله اختلالات خوابپریشی محسوب میشوند که ریشه بالینی دارند.
شنک که دههها در مورد خوابپریشی تحقیق کرده، میگوید: «اینها اختلالهای انگیختگیاند که اغلب در آهستهترین و عمیقترین مرحله خواب، موسوم به خواب دلتا رخ میدهند. بخش شناختی در خواب عمیق است، و شما با برنامه همراه نیستید، اما بدن فعال شده است. این خطرناک است زیرا بعد شما شروع به راه رفتن و دویدن و انجام همه جور کاری میکنید بدون اینکه ذهنتان بیدار شده باشد.»
افراد از فعالیت جنسی ناخودآگاهشان مطلع نیستند، به همین دلیل بررسی رابطه جنسی در خواب دشوار است، مگر اینکه در طول این پروسه به خودشان آسیب بزنند و یا شریک احساسی آنها پس از بیدار شدن، ماوقع را برایشان توضیح دهد.
شنک معتقد است پیشبینی بروز خوابپریشی در افراد ممکن نیست. برخی افراد که در کودکی در خواب حرف میزنند یا راه میروند احتمال دارد در بزرگسالی به خواب جنسی یا نوع دیگری از خوابپریشی مبتلا شوند.
متخصصان برای درمان این معضل، داروهایی مانند کلونازپام، که معمولا برای بیماری صرع، سندرم پای بیقرار و اختلال هراس تجویز میشود را پیشنهاد میکنند که میتواند خواب جنسی ناخواسته را در بسیاری از افراد کنترل کند، اما برای همه موثر نیست.