راز پل آلاسکا؛ تی‌رکس چگونه خودش را به آمریکا رساند؟
پژوهشی تازه از سوی گروهی از دانشمندان دانشگاه کالج لندن نشان می‌دهد که اجداد تی‌رکس، یکی از بزرگ‌ترین شکارچیان دوره کرتاسه، حدود ۷۰ میلیون سال پیش از آسیا به آمریکای شمالی مهاجرت کرده‌اند.
این جابجایی از طریق یک پل زمینی در منطقه‌ای که امروزه میان سیبری و آلاسکا قرار دارد، صورت گرفته و ممکن است نقطه آغاز سلطه تی‌رکس بر آمریکای شمالی بوده باشد.
کاسیوس موریسون، دانشجوی دکتری دیرینه‌شناسی و سرپرست این تحقیق، در بیانیه‌ای اعلام کرده است که تی‌رکس‌ها از نظر تبارشناسی بیشتر به دایناسور آسیایی تاربوسور شباهت دارند تا گونه‌های بومی آمریکای شمالی نظیر دسپلتوسور. پژوهشگران با بهره‌گیری از مدل‌سازی ریاضی، به بازسازی مسیر مهاجرت این جانوران پرداخته‌اند، چرا که به علت کم‌بودن فسیل‌های مربوط به اجداد تی‌رکس، شواهد مستقیم اندکی در دسترس است.
در این مطالعه تأکید شده است که جمعیت تیرانوسوریدها در مقایسه با دایناسورهای گیاه‌خوار هم‌دوره‌شان، بسیار کمتر بوده‌است؛ مشابه وضعیت فعلی شکارچیانی مانند شیرها. به همین دلیل، احتمال فسیل‌شدن آن‌ها نیز کمتر بوده و همین موضوع شکاف‌هایی در پرونده فسیلی این گونه‌ها ایجاد کرده است. تیم پژوهش، برای رفع این کمبود، از اطلاعات محیطی، داده‌های اقلیمی و درخت تبارشناسی بهره برده تا مدلی واقع‌گرایانه‌تر ارائه کند.
از یافته‌های مهم این تحقیق، بررسی رشد ناگهانی اندازه تی‌رکس‌ها در دوره‌ای است که دمای زمین در حال کاهش بود. به اعتقاد پژوهشگران، این رشد ممکن است به تطبیق بهتر آن‌ها با شرایط اقلیمی سردتر مرتبط باشد، شاید به‌واسطه داشتن پر یا ویژگی‌هایی شبیه به خون‌گرمی.
چارلی شرر، از اعضای تیم تحقیق، می‌گوید این افزایش اندازه پس از انقراض گروهی از شکارچیان به نام کارکارودونتوسوریدها اتفاق افتاده است؛ گونه‌هایی که حدود ۹۰ میلیون سال پیش ناپدید شدند. این انقراض جای خالی‌ای در زنجیره غذایی ایجاد کرد که تی‌رکس و خویشاوندانش آن را پر کردند و در نهایت به وزن‌هایی در حدود ۹ تن رسیدند.
استیو بروست، دیرینه‌شناس اسکاتلندی که در این مطالعه نقشی نداشته، این پژوهش را گامی مهم در پیوند میان اقلیم و فرگشت دایناسورها دانسته است.
